دوران نامزدی علاوه بر تمام شیرینی و لذتهایش بسیار حساس و حائز اهمیت بوده و درواقع فرصتی است که بتوانید طرف مقابل خود را به خوبی شناخته و تمام اخلاق و رفتارهای او را بسنجید. نامزتان نه یک غریبه کشف نشدنی است و نه همسر بی چون و چرای آینده شما! پسر یا دختری که در جلسه خواستگاری لحظاتی را با او همنشین شدهاید، تنها نامزدتان است، کسی که قرار است چند ماه از شما فرصت بگیرد و به شما فرصت دهد تا یکدیگر را بیشتر بشناسید و جاده را برای رسیدن به یک مقصد مشترک صاف کنید.
اینکه طرفین بتوانند تشخیص دهند که مشکلات و اختلاف بینشان از کجا سردرآورده و چگونه می توان آنها را حل کرد یکی از مسائل مهمی است که بدون شک هر زوج جوانی برای دانستنش تلاش می کند. تشخیص بهانهگیری ها یا وجود مشکلات واقعی در یک زندگی کوتاه مدت می تواند این آگاهی را به فرد مقابل بدهد که با چگونه همسری روبهرو است و چقدر این اختلافات در زندگی آینده می توانند ادامه داشته باشند.
درواقع پسر یا دختری نیست که وقتی زندگی آینده خود را با فردی پر از مشکل ببیند، همچنان به ازدواج با او مصر باشد. پس با ما همراه باشید تا با آموزش یکسری نکات ساده بتوانید خوب و بد زندگی مشترک آینده خود را حدس بزنید.
وی افزود: در لحظات و روزهای نخست مواردی این چنینی ( آمادگی، معرفی، بررسی تناسبات و رضایت خانوادهها) فقط در حد حرف زدن درباره مسائل مختلف است (مانند اینکه دختر یا پسر از علاقه هم به رنگها یا غذاها سوال می کنند) اما عمل کردن به آنها در این دوران و زندگی آینده اهمیت پیدا می کند.
این دکترای روانشناسی با بیان اینکه طول دوران نامزدی یا بلهبرون باید حداقل شش ماه باشد، عنوان کرد: هرچه رفتوآمد طرفین و خانوادهها در این دوران بیشتر باشد، آگاهی زوجین نسبت به رفتار یکدیگر در واقعیت زندگی بیشتر می شود. درحقیقت دوره نامزدی مانند دوران کارورزی است که فرد باید بتواند خود را با یک زندگی چندین ساله تطبیق دهد؛ به همین دلیل وقتی در دوران نامزدی طرفین قادر به کنار آمدن با یکدیگر نیستند، باید بدانند که در زندگی آینده هم با مشکلات زیادی روبه رو می شوند.
نیکنام نامزدی را دورانی برای محک زدن دانست و گفت: خانوادههایی که فرزندانشان را مستقیما و بلافاصله بعد از آشنایی یا نهایتا یک یا دوهفته بعد آن، عقد می کنند به فرزندشان بیشتر لطمه می زنند.
نیکنام اظهار داشت: با ظهور مشکلات در این دوران، تاکیدی به قطع رابطه طرفین و برهم خوردن نامزدی نداریم و معتقد هستیم که این اختلافات ممکن است از سر ناپختگی و عدم دانستن مهارتهای ارتباطی زوجین باشد که با اندکی صبر و آموزش آنها برطرف می شوند.
این دکترای روانشناسی اذعان داشت: بعد از دانستن الگوهای مهارتی است که فرد برای ادامه یا قطع روابط خود می تواند تصمیم درست بگیرد. وقتی زوجین به مشکلی برخورد می کنند، اگر طبق الگوها توانستند مشکلات را به تدریج حل کنند یعنی اینکه آنها در زندگی آینده هم به راحتی از پس مشکلاتشان برمی آیند اما اگر همچنان با مشکل مواجه شدند و تطبیق با شرایط را برای خود یا طرفشان سخت دیدند، باید بدانند که در آینده هم مشکلات را حتی بیش از این خواهند داشت.
وی بیان کرد: وقتی با دانستن الگوهای مهارتی، زوجین مشکل خود را برطرف می کنند یعنی که اختلاف آنها تنها ازروی ناپختگی بوده و می توانند خود را با شرایط تطبیق دهند است.
وی درباره درک همدلانه یادآور شد: مثلا وقتی دختر یا پسر با دروغ طرف مقابل خود مواجه می شوند نباید با رفتار تند و هیجانی، او را از خود برانند و قضاوت کنند بلکه باید اتفاقات را از دید طرف مقابلش بررسی کرده و این را در نظر بگیرد که کدام کارش منجر به دروغگویی شده، در این صورت مسائل و مشکلات با دیدی باز، راحتتر پذیرفته و حل می شوند.
نیکنام با بیان اینکه مدت شش ماه تا یک سال دوره نامزدی فرصت بسیار خوبی برای بروز تفاوتها و انعطاف پذیریهای فردی است، گفت: دو فردی که برای یکدیگر انتخاب می شوند باید هر دو تغییر کرده و با انعطافپذیری، خود را نسبت به شرایط تطبیق دهند، اگر در این دوران عدم تغییر و مقاومت از هر کدام دیده شود، آن وقت است که دیگر ادامه روند نامزدی و ختم آن به ازدواج را بخصوص مشاوران توصیه نمی کنند و درمقابل اگر هر دونفر با صبر شکیبایی و آگاهی از اصل، نیاز و سلایق یکدیگر انعطاف پذیر باشند، آن زندگی در آیند هم به خوبی پیش می رود.