ماجرای پَر کشیدن اولین شهید اهل سنت در سوریه

 «شهید عمر ملازهی» اولین شهید اهل سنت است که آذر سال 94 در سوریه در حال دفاع از اسلام ناب محمدی و مبارزه با تروریست‌های تکفیری به شهادت رسید. وی از اهالی شهرستان نیکشهر استان سیستان و بلوچستان است که چهار فرزند به نام‌های محمد رضا، فائزه، مریم و بتول از خود به یادگار گذاشته است. 

آنچه خواهید خواند گفت‌وگویی است کوتاه با پدر شهید ملازهی که اینگونه بحث را شروع کرد: بنده اسماعیل ملازهی کارمند بازنشسته اداره راه، اصالتا اهل شهرستان نیکشهر روستای عمری هستم و در این شصت سال هم که از خدا عمر گرفتم در همین شهرستان زندگی کردم.  60 سالم هست و کارمند اداره راه بودم که بازنشسته شدم. همسرم گل بی‌بی رییسی است که حاصل ازدواجمان شش پسر است به نام‌های عمر، عثمان، ابوبکر، علی، احسان و ایمان است که عمر در سوریه حین مبارزه با تکفیری ها به شهادت رسید.

*فکر نمی‌کردم روزی پدر شهید شوم

عمر متولد سال 63 بود و در زمان جنگ تحمیلی به دنیا آمد. آن سالها فکر نمی کردم روزی من هم پدر شهید شوم. البته عمر چهار ماه قبل از رفتنش به من گفته بود که می خواهد برود سوریه برای کمک به برادران خودش اما فکر نمی‌کردم جدی بگوید. روزی که می خواست برود آمد خانه ما برای خداحافظی. اما از ترس اینکه مخالفت کنیم موضوع را نگفت. من خانه نبودم، به مادرش گفته بود مدتی می روم جایی و نیستم. چند روز بعد برای کاری به چابهار رفته بودم که یکی از دوستانش گفت: عمر چطوره؟ گفتم: خوبه؟ داهاته. گفت: نه اعزام شده تهران برای رفتن به سوریه. تعجب کردم اما بعد خدا را شکر کردم. 

*پسرم گفت: عمر دست شما را بوسید

احسان برادر کوچکتر عمر در تهران سرباز بود. عمر یک هفته برای کارهای اعزامش در تهران حضور داشت و به برادرش هم گفته بود دارد می رود. زمانی که رسید سوریه تماس گرفت و به خانمش گفته بود من اینجا اوضاع خوبی ندارم و در محاصره هستیم، ما را حلال کنید، یک هفته بعد هم شهید شد.

احسان و عثمان هنوز عروسی نکرده بودند. عمر که تماس گرفت گفت مراسم عروسی آنها را عقب نیندازید. اما مادرش گفته بود تو نیستی دست و دلم نمی رود به این کار. تا اینکه علی آمد گفت: مادر عمر دست شما را بوسیده (یعنی دیگر بر نمی گردد) از او بگذرید. اما مادرش گفت: نفرین نکن بر می‌گرده. عمر همیشه با لبخند می گفت بر می‌گردم، هر درگیری بوده سالم ماندم این بار هم بر می گردم. اما در آن عملیات آخر اولین کسی اتفاقا به شهادت می‌رسد عمر بوده.

*بقیه پسرانم را هم حاضرم به سوریه بفرستم

روزی که خواستند خبر شهادتش را به ما بدهند تعدادی از سپاه آمدند خانه ما و گفتند پسرتان به خواست خدا شهید شده. وقتی این جمله را شنیدم گفتم: «کل نفس ذائقه الموت» همه یک روز باید برویم و خوشحال بودم که پسرم اینطور رفت و ما هم صاحب شهید شدیم اما دلم هم یک حالی شد. خب بالاخره بچه بسیار برای پدر و مادر عزیز است. بقیه پسرانم را هم حاضرم به سوریه بفرستم و خودشان هم حاضرند اعزام شوند. عمر سپاهی نبود و بسیجی بود، او اولین شهید مدافع حرم اهل سنت است. که 3 آذر 94 به شهادت رسید.

*از شیطنت زیاد او را با طناب بستم

عمر از همه پسرها شیطان تر بود اما وقتی بزرگ شد بسیار آرام برخورد می‌کرد. در بچگی به قدری آتش می‌سوزاند که یکبار با چوب خرما و طناب جایی را درست کرده بودم تا سایه باشد بچه ها بازی کنند، اما از عصبانیت طناب را برداشتم و با آن عمر را آویزان کردم.(خنده) یکی از همسایه ها آمد وساطتتش را کرد آوردمش پایین. آن قدر بچه شیطانی بود که وقتی آمد پایین انگار نه انگار. الان پسرش هم درست مثل خودش است.

*حاصل ازدواجش چهار فرزند است

18 سال داشت و هنوز سربازی هم نرفته بود که مادرش گفت باید ازدواج کنی. همسر عمر، خواهر زاده‌ام است و حاصل ازدواجشان هم 4 فرزند شد به نام های محمدرضا، فائزه، مریم و بتول.

*جنگ بین شیعه و سنی نیست/ما با هم برادریم

دشمن سعی دارد در قضیه سوریه اینگونه القا کند که جنگ بین شیعه و سنی است در حالی که هر دوی ما مسلمان و با هم برادریم، همه می گوییم لا الا الله. وقتی می بینیم در سوریه برادران ما کشته می شوند آن هم با بدترین وضع انسان نمی تواند تحمل کند و عمر هم احساس مسئولیت کرد و خواست دین‌اش را ادا کند.

* برای دشمن فرق نمی‌کند بمبی که می اندازد روی سر چه کسی است؟

شاید برای بعضی ها سوال باشد که مثلا ما چون سنی هستیم باید جذب طرف مقابل شویم اما هر انسان عاقلی می فهمد آنها دروغگو هستند و چه کسی راست می گوید. مانند جنگ ایران عراق که این جنگ هم مانند همان است. برای دشمن فرق نمی‌کند بمبی که می اندازد روی سر چه کسی، با چه دین و تفکری و می ریزد. عمر زندگی خوبی با خانواده‌اش داشت و از لحاظ مالی هم مشکلی نداشت اما همه اینها را گذاشت و برای هدفش به سوریه رفت.

*صحبت‌های مقام معظم رهبری مرهمی بود بر دل ما

وقتی ما را بردند دیدار امام خامنه ای خیلی خوشحال شدیم. ایشان برای ما صحبت کردند و گفتند همه باید برای حفظ نظام بکوشیم و حرف‌هایشان واقعا مرهمی بر دل ما بود. برخوردشان واقعا با ما صمیمی بود. چه چیزی بهتر از اینکه آدم با امامش دیدار داشته باشد.

*فکرهایشان را برای رفتن کرده بودند

برادر شهید ملازهی: من در تهران سرباز هستم. عمر وقتی آمده بود اینجا تا اعزام شود به من زنگ زد و گفت: دارم می روم سوریه، بیا برای آخرین بار ببینمت. قبلش مادرم گفته بود برادرت می خواهد بیاید با تو کار دارد. عمر با من در میدان آزادی قرار گذاشت. وقتی رفتم با دو نفر دیگر از دوستانش بسیار خوشحال آنجا بودند. پرسیدم: داری می ری کجا؟ گفت: جنگ. گفتم: اینها هم هستند؟ گفت: اره حدود صد نفر هستیم می رویم از برادرانمان دفاع کنیم. برای ما شیعه و سنی فرقی ندارد همه با هم هستیم. کاملا مشخص بود که کاملا فکرهایشان را برای رفتن کرده اند و می دانند دشمن مقابل ما بحثش شیعه و سنی نیست بلکه همه عوامل آمریکا هستند. می گفت: مهم نیست خون ما اینجا یا سوریه بریزد مهم این است که ما به کمک برادرانمان می رویم.

انتهای پیام/ب