به نقل از پایگاه خبری نسیم خنداب، در شهرستان خنداب 82 روستا با 2 شهر وجود دارد که جمعیت بیشتر این شهرستان در روستاهای بخش قره‌چای مستقر هستند، این بخش در ابتدای ورودی شهرستان از سمت اراک قرار دارد، به خاطر جریان رود قره‌چای مشکل کم آبی کمتر در این بخش به چشم می خورد.
بخش مرکزی شهرستان خنداب که تا روستای قاسم آباد، نزدیک روستاهای استان همدان پیش می‌رود، چندین سال است که با خشکسالی و کم آبی مواجه شده و همین امر مشکلاتی را برای مردم روستاهای این بخش، خصوصا روستاهای پایین دست به بار آورده است.
اگر از سمت شهر خنداب به سمت پایانی بخش حرکت کنیم، روستای شاوه اولین روستایی است که کم آبی و نبود رونق کشاورزی در آن دیده می شود، در این روستا طبق آمار اعلامی84 خانوار، برابر 311 نفر زندگی می کنند.
در نزدیکی های روستا از کارخانه شن و ماسه عبور کردیم به ابتدای ورودی روستا رسیدیم، درختان بلندی حاشیه جاده وجود داشتند و کشاورزی با موتور از آنجا رد می شد، ابتدای روستا ظاهری سرسبز و خرم داشت.
داخل روستا افرادی جمع نشسته بودند و صحبت می کردند، از آنها در مورد مشکلات پرسیدم، در مورد مشکلات آب و نبود اشتغال و غیره نارضایتی هایی را اعلام کردند که به همراه یک نفر از آنها به سراغ شورای روستا رفتیم.
مهدی چاردولی یکی از اعضای شورای اسلامی روستای شاوه مهمترین مشکل روستا را نبود آب برای کشت و کار و عدم سازماندهی چاه‌های کشاورزی عنوان کرد و گفت: این روستا نزدیک 14 چاه غیر مجاز دارد که اکثرا دیزلی و امروز همه آنها غیر فعال هستند و کارایی و بازدهی خوبی برای ما ندارند.
چاردولی اظهار کرد: از مسئولین خواستاریم چاه‌های غیرمجاز را مسدود کنند و جواز 2 چاه مجاز به روستای ما بدهند تا ما بتوانیم در روستا زندگی کنیم.
وی با اشاره به این که پیگیری‌های بسیاری در این خصوص داشتیم و جلسه‌ای با مدیر امور آب شهرستان خنداب برگزار شد، قرار بود وی در همین خصوص یک هفته ای به ما جواب بدهند که در حال حاضر 2 ماه از آن جلسه می گذرد و جوابی دریافت نکرده‌ایم.
بیکاری جوانان روستای شاوه
عضو شورای اسلامی روستای شاوه به بیکاری جوانان روستا اشاره کرد و گفت: جوانان روستا به خاطر نبود کار بیکار هستند، اگر کشاورزی در روستا رونق داشته باشند جوانان اشتغال خواهند یافت.
چاردولی گفت: جوانان روستایمان برای تامین مخارج صبح ها برای کارگری آماده هستند ولی متاسفانه کار نیست، کارفرمایان با باغداران روستاهای دیگر برای کارگر به این روستا می آیند و از جوانان روستای ما استفاده می کنند.
کشاورزان با مسدود کردن چاه‌های آب بیکار شدند
وی با تاکید بر این موضوع که 90 درصد مردم روستای شاوه کشاورز هستند گفت: نبود آب برای کشت و کار باعث شد تا همه کشاورزان از کشاورزی دست بکشند و برای مردم کارگری می کنند، فرزندان کشاورزان نیز آواره شهرستان های دیگر و استان تهران شده‌اند.
برای همگام شدن مردم روستا در اقتصاد مقاومتی اعتبار لازم است
عضو شورای اسلامی روستای شاوه با اشاره به نامگذاری سال 95 توسط مقام معظم رهبری به اقتصاد مقامتی، اقدام و عمل تاکید کرد و گفت: در این سال متاسفانه علی‌رغم اجرایی شدن این شعار در روستای شاوه، ما از مسئولین اقدام و عملی ندیدیم، انتظار ما این است که کمی به روستاییها هم اهمیت بدهند، اگر به جوانان روستا وام‌هایی برای احیای اقتصاد مقاومتی داده شود مطمئنا ما هم همگامی در اقتصاد مقاومتی را به مسئولین نشان خواهیم داد.
کشاورز شاوه‌ای: کشت و کارم تعطیل شد
صفر چگینی یکی از کشاورزان این روستا ما را به سمت چاه آب مسدود شده که تعطیل شده بود برد و اعلام نارضیتی خود را از وضعیت اشتغال در روستا اعلام کرد و گفت: من کشاورزی داشتم ولی به خاطر نداشتن موتورآب، کشت و کارم تعطیل شده است.
چگینی گفت: من متاهلم و باید مخارج خانواده را از جایی تامین کنم، امروز برای کارگری هم کار نیست.
وی با بیان این که ما از مسئولین می خواهیم به روستای ما با دادن چاه آب کشاورزی کمک کنند افزود: من 2 پسر دارم، یکی از آنها برای کارگری به تهران رفته و دیگری از بیکاری پی کبوتر بازی و کارهای دیگر است تا بیکاری‌اش را پر کند.
غلامرضا باقری کشاورزی دیگر از روستای شاوه در حین عبور از کنار ما با موتور، ایستاد و از وضعیت نابسامان چاه‌های کشاورزی گفت: کشاورزی من از بین رفت و امروز من بیکار هستم، چند بار هم به خاطر گرفتن مجوز موتور آب به مسئولین مراجعه کردم، اما متاسفانه هیچ جوابی دریافت نکردم.
باقری اظهار کرد: برای تامین مخارج خانواده‌ام، کارگر فصلی هستم و اگر بخواهم از این روستا مهاجرت کنم سربار جامعه خواهم شد، چرا که سن من در حال افزایش است و کارگری هم دیگر از من ساخته نخواهد بود.
جوان شاوه‌ای: به خاطر نبود اشتغال نمی توانم ازدواج کنم
به داخل روستا رفتم، جوانان بسیاری در گوشه و کنار دیوارهای روستا نشته بودند و با زمین بازی می کردند، جوان مسن‌تری که روی درختی نشته بود از نبود اشتغال در روستا گله داشت و گفت: من متولد سال 62 و بیکار هستم، به همین خاطر نتوانستم خانواده تشکیل دهم.
محمود باقری با بیان این که من چند سال پیش در موتورآب پدرم اشتغال داشتم و الان بیکارم، گفت: من وقتی نمی توام مخارج شخصی خودم را تامین کنم چه تضمینی است که ازدواج کنم و بتوانم مخارج خانواده و همسرم را تامین کنم.
باقری با تاکید بر این موضوع که نتیجه بیکاری، افزایش افراد مجرد و آسیب‌های اجتماعی در روستا خواهد شد گفت: امروز شاهد هستید آمار عدم ازدواج جوانان در حال افزایش است، به نظر من ریشه اصلی اعتیاد، نبود اشتغال برای جوانان است.
جوان شرمنده خانواده‌‌اش است
این جوان روستایی با بیان این که جوانان روستا به علت نبود کار در کوچه های می نشینند و فقط شب ها به خانه می روند گفت: جوانان روستایمان شرمنده خانواده‌هایشان هستند.
ایجاد اشتغال برای جوانان شاوه‌ای با 10 میلیون تومان اعتبار !
چاردولی عضو شورای اسلامی روستای شاوه در خصوص اعتبار اشتغال روستا گفت: اعتباری که دولت برای اشتغال در این روستا به ما داده است 10میلیون تومان است که 2 سال است در حساب مانده و کسی استفاده نکرده است، 10 میلیون تومان هزینه اشتغال برای یک نفر است.
رمضانعلی چاردولی یکی از اهالی روستا گفت: من کشاورزی داشتم که با تعطیل شدن موتور آبها به سمت مغازه داری روی آوردم، بی آبی در این روستا مردم را آواره کرده است، کشاورزی‌ام تعطیل شده و به مردم پفک می فروشم!.
مقرون به صرفه نبودن نانوایی در روستا
در این روستا قبلا نانوایی دایر بوده که چند سالی است تعطیل شده است، عضو شورای اسلامی شاوه در این خصوص گفت: این نانوایی سهمیه آرد دارد، مسئول نانوایی به ما می گوید برای من مقرون به صرفه نیست، صاحب این نانوایی در این روستا نیست و برای فعال کردن نانوایی دیگر، به ما مجوز نمی دهند، اگر امکان دارد این محوز را باطل و به فرد دیگری بدهند.
در این روستا کانال زهکشی وجود داشت که از سالیان قبل ساخته شده بود، در حال حاضر با پر شدن داخل آن، عملا استفاده نمی شود و نیاز به ساماندهی دارد تا در مواقع بحران، مردم بتوانند از آن استفاده کنند.
مسدودن شدن کانال زهکشی روستا
عضو شورای اسلامی روستای شاوه به یکی دیگر از مشکلات روستا اشاره کرد و گفت: این روستا در پستی واقع شده و به همین خاطر در سال 64 جهاد سازندگی کانال زهکشی برای این روستا ساخته تا در مواقع بارندگی آب از روستا خراج شود، در بارندگی اخیر مشکل تجمع آب در داخل روستا ایجاد شد.
وی گفت: سالیان قبل که خشکسالی بود، مردم نخاله و آشغال در این کانال ریخته و این کانال را مسدود کرده‌اند، این موضوع را چندین بار با بخشدار مرکزی و فرماندار شهرستان مطرح کردیم، متاسفانه در کل سر فصل روستا نزدیک به 60 میلیون تومان پول هست که این مبلغ اعتبار جوابگوی ساماندهی این کانال نیست.
در بیابان این روستا چوپان جوانی نزدیک وقت ظهر در حین راندن گوسفندان به سمت جایگاه آب بود که در گفتگو با خبرنگار ما گفت: من و پدرم دامداری مختصری داریم که از این طریق امرار و معاش می‌کنیم، تنها کار من گوسفند چرانی است، کار کشاورزی که در این روستا تعطیل شده و ما هم امیدمان به دام‌هایمان هست، در بیابان‌های روستا علف خوبی برای چراندن دام نیست، سالیان قبل که کشاورزی خوبی در روستا وجود داشت، گوسفندان از علف های مزرعه استفاده می کردند.
در این روستا کارخانه تولید شن و ماسه دایر شده تا تعدادی از جوانان روستا را به کارگیری کند اما به گفته اهالی روستا، بلای جان مردم و محیط زیست شده است، این کارخانه، شن و ماسه مورد نیاز را از تنها رودخانه حفاظت شده استان مرکزی، کف رودخانه قره‌چای برداشت می کرده که چندین ماه است این کار را انجام نمی دهد، برداشت شن و ماسه، بستر رودخانه را تخریب کرده است، در برخی نقاط نزدیک 10 متر از داخل این رودخانه شن و ماسه برداشت شده و عرض این رود که تقریبا 10 متر بوده، امروز به 100 متر رسیده است.
این کارخانه در حالی از کف رودخانه برداشت می کرده که مجوز از اداره مربوطه داشته و در اعتراض مردم این جواز کتبی را به آنها نشان می داده است.
بستر رودخانه در حجم زیادی تخریب شده و پوشش گیاهی آن از بین رفته است، به گفته اهالی، صاحب این کارخانه در تلاش هست تا دوباره مجوز مربوطه را تمدید و شن و ماسه از داخل رودخانه برداشت کند.
مشکل اصلی مردم این روستا نداشتن موتوآب برای احیای کشاورزی است، این در حالی است که بسیاری از جوانان این روستا با وجود کشاورزی اشتغال خواهند یافت و از بیکاری نجات می یابند.
