پرویز افشار با بیان اینکه هزینه های پنهان مصرف مواد مخدر بسیار بالاتر از هزینه ها پیدای این حوزه است، ادامه داد: «نزدیک 1.5 میلیون معتاد مشکل دار در کشور داریم و شمار معتادین تفننی بسیار بالاتر از این آمار است.»
وی با بیان اینکه این افراد عموما به قاچاقچیان پناه می برند، افزود :«در حاشیه مرزها هزینه مواد پایین تر است و هزینه در نقاط مرکزی افزایش پیدا می کند؛ اما مجموعه هزینه ها برای مواد از جیب خانواده ها صرف و به جیب قاچاقچی می رود.»
افشار در این راستا گفت: «پولی که باید صرف هزینه زندگی و زیر ساخت ها بشود دود می شود و بخش اعظم آن به جیب قاچاقچیان کلان می رود و خرده فروشان اندک سودی هم که می برند هزینه ی مصرف خودشان می شود.»
وی افزود: «اعتیاد یک مسئله جسمی، روانی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است و بیشترین تمرکز در بحث درمان مبتنی بر مسئله جسمی و روانی است و در خصوص سایر عوامل نقص وجود دارد.»
افشار ادامه داد: «[در بحث درمان] سر رشته کار در دست ستاد مبارزه با مواد مخدر و نهادهای درمانگر نیست درحالیکه سرمایه اجتماعی و شغل و حرفه در گرایش افراد به سمت آسیب های اجتماعی نقش دارند.»
وی خاطرنشان کرد: «اینکه ارتباط مصرف کننده با قاچاقچیان را قطع کنیم، در برنامه ی ما وجود دارد و به سیاست های کلانِ ابلاغی مقام معظم رهبری به مدیریت مصرف و کاهش آسیب ها اشاره دارد.»
در ادامه محمدرضا محمدی، رئیس مرکز تحقیقات روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: «جامعه روانپزشکی در جهت کاهش تقاضا و آسیب مواد مخدر زحمت می کشند ولی اشکالات دیگر بصورت همه جانبه نگریسته نمی شود.»
وی افزود: «قاچاقچیان از راه های مختلف استفاده می کنند و با وجود اینکه در مبارزه با مواد مخدر جز اولین کشورهایی هستیم که 4 هزار شهید و 12 هزار جانباز داریم بنظر می رسد راهکارها در رابطه با مبارزه و پیشگیری و کاهش آسیب و تقاضا و درمان چندان موفق نبوده.»
محمدی: «اشکال اینجاست که فرد معتاد را تنها با جنبه روانشناختی می نگریم و عدم توجه به مسائلی چون شغل، معنویت، هدف و... درمان را مخدوش می کند.»
