به گزارش قاصد، میرحسین موسوی نخست وزیر وقت پس از این اقدام، آن را به هادی غفاری از دوستان نزدیک خود هدیه کرد تا انشاء الله درآمد آن، صرف ترویج فرهنگ اسلامی شود. این اقدام همان دوران نیز واکنش های فراوانی را به وجود آورد. بنیاد فرهنگی الهادی تاسیس و ساختمان عظیم نبش خیابان دماوند (ایستگاه قاسم آباد) از ماحصل اداره این کارخانه احداث و به هادی غفاری تعلق گرفت.

هرچند غفاری پس از مدتی، بنای پشت کردن به ارزشهای اولیه انقلاب و پیش گرفتن مشی ضدانقلاب داشت اما هرچه بود، حاضر به واگذاری جوراب آسیا به فرد دیگری نبود تا اینکه بر اثر سوء مدیریت وی و نزدیکانش، بالاخره این کارخانه بزرگ رو به زیان دهی نهاد و مدیران غیرمتخصص آن نیز تصمیم به پاک کردن صورت مسئله برای حل مشکلات گرفتند.

شاید به همین خاطر بود که سالها قبل رسانه نوشتند مدیران کارخانه با تضییع حقوق کارگران، فضایی بسیار مسموم را در آن شرکت به وجود آورده به طوری که کارگران با هجوم به هادی غفاری چنان مضروبش ساختند که بسیاری از استخوان‌های بدنش دچار شکستگی شدید شد و چندین ماه بستری بود!

حال چند وقتی است آگهی تصفیه این شرکت بزرگ که روزی خرج این افراد را به نام اقدامات فرهنگی می داد، در روزنامه های کثیرالانتشار به چاپ می رسد و شاید این هشداری باشد به نهادهای نظارتی که زمان حساب رسی از برخی یاران دیروز و مال اندوز انقلاب فرارسیده است.

البته می توان در اولین گام، ساختمان این بنیاد به اصطلاح فرهنگی که هیچ خروجی ندارد را از دست مالکان غیرقانونی آن گرفت و خرج هزینه های کارگران بیکار شده این مجموعه شود.