روزنامه فایننشال تایمز نوشت دغدغه‌های و نگرانی‌های هسته‌ای دونالد ترامپ در خصوص ایران اشتباه است.
این روزنامه در تحلیلی نوشت: رئیس جمهور آمریکا بهتر است که مشاوره‌های مناسبی در زمینه تنش‌های پیش آمده با کره شمالی دریافت کند. دونالد ترامپ در تابستان جاری در خصوص دو مسئله هسته‌ای کنترل خود را به شدت از دست داد و واکنش‌های تندی را از خود بروز داد، البته شاید تنها یکی از آن دو مساله به گوشتان خورده باشد.
او به کره شمالی هشدار داد که در صورت ادامه رفتار تحریک‌آمیزش ممکن است «پاسخی با آتش و خشم را دریافت کند که دنیا نظیر آن را در ذهن ندارد». این اظهارات باعث شد تا جهان در بیم بروز یک جنگ اتمی فرو برود. در واکنش به این مسئله، جیمز کلپر، رئیس سابق سازمان امنیت ملی آمریکا، گفت که هیچ چیز نمی‌تواند در اینکه ترامپ در حمله دست پیش را بگیرد، جلودار او باشد و این مساله بسیار ترسناک است.
البته در این جا مساله بسیار ترسناک دیگری هم وجود دارد و آن هم عزم جزم ترامپ برای بازکردن مجدد پرونده بسته شده اتمی ایران است. این توافق به لطف تلاش‌های سلف ترامپ در سال ۲۰۱۵ به دست آمد.
فایننشال تایمز نوشت در ادامه نوشت: او (ترامپ) درباره ایران به اندازه کره شمالی خشمگین نیست، اما از توافق هسته‌ای با ایران متنفر است؛ توافقی که باعث شد تا تهران برنامه غنی‌سازی اورانیوم خود را در قبال برداشته شدن تحریم‌های جهانی محدود سازد. هر زمان که وزارت خارجه آمریکا پایبندی ایران به اجرای توافق هسته‌ای را تایید می‌کند (مسئله‌ای که به سبب مصوبه کنگره باید هر ۹۰ روز اتفاق بیافتد)، رئیس جمهور بسیار ناراحت و عصبانی می‌شود.
در تابستان امسال، طبق گزارش‌های رسانه‌های آمریکا، در طول یکی از جلسات پیش از اعلام پایبندی ایران به توافق، آقای ترامپ به مشاورانش دستور دارد تا دلیلی پیدا کنند که وی تا دفعه بعدی دیگر صحت اجرای این توافق را تایید نکند. از دیدگاه ناظران و مفسران در زمینه سیاست خارجی، این مسئله یادآور دغدغه وسواس گونه جرج بوش پسر در قبال صدام حسین، و سیاسی کردن گزارشی امنیتی درباره دسترسی صدام به سلاح‌های کشتار جمعی است؛ مسئله‌ای که از آن به عنوان توجیهی برای حمله به عراق بهره برده شد. عواقب این ماجراجویی اشتباه همچنان باعث شده است تا ما شاهد ریخته شدن خون عراقی‌ها و آمریکایی‌ها در داخل آن کشور باشیم.
در هفته گذشته، ترامپ، نیکی هیلی، سفیر سازمان ملل خود را به وین فرستاد تا دیداری با اعضای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی داشته باشد. در شرایط کنونی تصور اینکه وی برای اعمال فشار به آن نهاد به اتریش سفر کرده است، چندان دور از ذهن نیست. او احتمالا سعی دارد آژانس را به خاطر «یافته‌های غیرمتعارفی» که آمریکا از برنامه اتمی ایران به دست آورده است، تحت فشار قرار دهد.
در ادامه این تحلیل ضمن مطرح کردن ادعا‌هایی بی‌اساس علیه کشورمان آمده است: بر اساس واقعیات موجود باید گفت که شکست توافق هسته‌ای با ایران بسیار گران تمام خواهد شد، آن هم برای شخص ترامپ.
با توجه به تشدید بحران‌ها در کره شمالی- که بر خلاف ایران در حال حاضر به سلاح اتمی دست یافته است- محافظت از توافق هسته‌ای با ایران و غیرفعال نگه‌داشتن برنامه اتمی آن کشور تا یک دهه آینده، به مثابه امری اطمینان بخش و دلگرم‌کننده خواهد بود. با اینکه شرایط و همچنین ماهیت رژیم‌های کره شمالی و ایران با یکدیگر متفاوت هستند، انجام مذاکراتی نفس‌گیر همانند آنچه که با تهران صورت گرفت، برای حل صلح‌آمیز بحران موجود با پیونگ یانگ بسیار موثر خواهد بود.
فایننشال تایمز در ادامه تحلیل خود نوشت: ترامپ علاقه‌ای به جزئیات ندارد. همچنین چند حقیقت بسیار مهم و ریز درباره ایران وجود دارد که کاخ سفید به آن واقف نیست و آنرا نادیده می‌گیرد. واقعیت اول آن است که این واشنگتن بود- و نه تهران- که اصرار داشت مذاکرات با ایران تنها به مسئله هسته‌ای محدود شوند.
مسئله دوم این است که با اینکه بسیار تلاش شد تا با توسل به زور ایران وادار به تسلیم شدن کامل بشود، این مساله تحقق پیدا نکرد. اگر توافق بهتری قابل امضا بود، مطمنا شش قدرت جهانی حاضر در گفتگو‌ها برای دستیابی به آن به مذاکره می‌پرداختند. آقای ترامپ خود را در رویاهایش به مثابه بهترین مذاکره کننده می‌بیند، اما اگر روزی به مذاکره با ایرانیان بنشیند، رقیب و نظیر خود را در آن طرف میز خواهد دید.
در انتهای این تحلیل آمده استا: دولت آمریکا بر این باور است که با به خطر انداختن توافق هسته‌ای، ایران را وادار خواهد کرد که در برابر همسایه سنی‌اش، عربستان سعودی، سر تعظیم فرود آورد؛ اما در واقعیت مسئله‌ای کاملا متفاوت با این امر به وقوع خواهد پیوست. وسواس ترامپ در قبال ایران بر پایه دلایل اشتباهی صورت گرفته است. بهتر است که این دولت بر روی نقاط مثبتی که این توافق داشته متمرکز شود تا بتواند از آن در برابر کره شمالی بهره ببرد.
