«سینما دو» یک برنامه‌ موفق و کمتر جنجالی

اولین‌های تلویزیون در زمینه سینما را باید در دهه 60 این رسانه یافت، زمانی که فقط دو شبکه وجود داشت. ردپای «سینما تئاتر» در اولین‌های تلویزیون با موضوع سینما کاملا مشهود است؛ برنامه‌ای که به صورت مشترک به سینما و تئاتر می‌پرداخت و ناصر طهماسب مجری آن بود.

با ورود به دهه 70 شاهد افزایش ساعات پخش تلویزیون و تعدد شبکه‌ها هستیم. در این سال‌ها اکبر عالمی، اثرگذارترین برنامه را در زمینه تولیدات سینمایی به دست گرفت؛ برنامه‌ای با عنوان «هنر هفتم» که از شبکه یک روی آنتن می‌رفت.

اما بسیاری برنامه «هفت» را از جنجالی‌‌ترین کارهای تلویزیون در زمینه نقدهای تولیدات سینمایی می‌دانند که در دوره‌های مختلف و از سال 1389 در شبکه سه سیما تولید و پخش شده است. این برنامه تاکنون در سه سری تولید شده و فریدون جیرانی، محمود گبرلو و بهروز افخمی به ترتیب اجرای آن را به‌عهده داشتند.

در فهرست بلندبالای برنامه‌های سینمایی تلویزیون همچنین نام «سینما دو» به عنوان نمونه‌ای موفق و کمتر جنجالی برده می‌شود؛ برنامه‌ای که با نگاهی جامعه‌شناسانه هر هفته تازه‌های سینمای ایران را به نقد می‌کشد.

انتخاب فردی مانند حامد عنقا در سینما دو، توانست جنجالی‌ترین اتفاق سال‌های اخیر تلویزیون یعنی ترک آنتن زنده، آن هم به صورت قهر را به اتفاقی ساده مبدل کند. آنجا که بسادگی و در کمال صداقت در مورد قهر مهمان خود توضیحاتی داد و در پایان از هنرمندان خواست صبر خود را بالا ببرند.

باید به یاد داشته باشیم برنامه‌هایی مانند سینما دو، تلاش دارند با ایجاد فضاهای مناسب، مباحث و موضوعات متنوع و حتی تخصصی را در حوزه سینما به زبانی ساده برای مخاطب متخصص و غیرمتخصص بازگو کرده و با ایجاد تعادل میان سوژه‌های خاص و عام سینما، طیف وسیع‌تری از مخاطبان علاقه‌مند به هنر هفتم را مجذوب کنند. به هر حال سینما به عنوان هنر هفتم، موضوعات مختلف را با نگاهی متفاوت دنبال می‌کند و از چالش‌هایی که در جهت رشد این هنر فراگیر است، استقبال کرده و بر کرامت هنرمندان تاکید دارد.

سینما دو در سری دوم خود مباحث متعددی را طرح کرده است؛ به طوری که در هفت برنامه ابتدایی، تنوع زیادی در موضوعات برنامه داشت. از این نوع موضوعات می‌توان به سوژه‌های مناسبتی مانند ویژه‌برنامه روز ملی سینما یا سینمای دفاع مقدس یا مسائل تخصصی مثل بحران فیلم‌سوزی و اکران و حتی موضوعات مورد علاقه مخاطبان غیرمتخصص مانند دستمزد بازیگران سینما یا سرنوشت بازیگرانی که کارگردان شدند، اشاره کرد. به نظر می‌رسد سینما دو در هر برنامه خود، مطالبی را به شکل پرونده ویژه بررسی می‌کند؛ پرونده‌هایی که هر کدام مبتنی بر اتفاقات روز سینما شکل گرفته‌اند. بنابراین هر موضوعی که در اتفاقات روز سینما بگنجد در این برنامه هم به شکل جدی و البته با نگاهی متفاوت‌تر به آن پرداخته خواهد شد.

می‌توان امیدوار بود این برنامه همچنان به دور از حواشی و جنجال‌های موجود به کار خود ادامه دهد، ولی به یاد داشته باشیم جذابیت برنامه‌های گفت‌وگومحور آن هم از نوع مناظره و نقد به همین چالش‌ها و جنجال‌هاست و اگر قرار باشد بدون داشتن حب و بغض نسبت به افراد و جریان‌های سینمایی، برنامه تولید شود در طول زمان و با گفتن برخی انتقادها و موشکافی‌ها احتمال دارد برخی سوءتفاهم‌ها، دلخوری‌ها و حتی قهر پیش آید. در چنین شرایطی همچنان نقش اجرا پررنگ‌تر خواهد شد، بنابراین باید به یاد داشت مهم‌ترین موضوع انتخاب یک مجری در برنامه‌ای زنده علاوه بر تسلط بر موضوع، مدیریت لحظه‌ها و بینندگان است.