به گزارش فارس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در موضعی تکراری در قبال از سرگیری مذاکرات گفت: ایرانیها میدانند که چه انتظاری از انها میرود. همچنین سخنگوی کاترین اشتون ادعا میکند که توپ در زمین ایران است و ما آماده انجام مذاکرات جدی با تهران هستیم. اتحادیه اروپا در نبود مذاکرات طبق استراتژی رویکرد دوگانه (اعمال فشار و گفتوگو) به تحریم ها آدامه خواهد داد.

یکم - ایران اسلامی امروز پرچمدار «نهضت بیداری هسته‌ای صلح‌آمیز» در منطقه است. پافشاری و مقاومت ایران در دستیابی به انرژی بومی صلح‌آمیز هسته‌ای، موجی از تقاضا و بیداری را در منطقه ایجاد کرده است، به نحوی که اکنون بسیاری از کشورهای منطقه در حال انعقاد قرارداد برخورداری از این فناوری هستند. " حفظ فناوری بومی غنی سازی " برای جمهوری اسلامی ایران به منظور پیگیری اهداف صلح‌آمیز، بسیار حائز اهمیت می‌باشد که مکانیسم آن را در همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌داند.

دوم - همواره کشورهای غربی اصرار می‌ورزند که موضوع هسته‌ای ایران را به عنوان " عامل تهدید امنیت بین‌الملل " وانمود کنند، اما تهران در بسته پیشنهادی خود، به خوبی بر عوامل " تهدید کننده صلح و امنیت بین‌الملل " ‌اشاره و آمادگی خود را برای " مذاکره "، " تعامل طرفینی سازنده " و حصول نتایج ملموس و مبتنی بر راهبرد برد - برد اعلام کرده است.
بنابراین بسته جامع پیشنهادی ایران به ۱ + ۵ که محتوای دیدگاه راهبردی و جدی جمهوری اسلامی ایران است فرصت جدیدی را فراروی مجموعه ۱ + ۵ قرار داد تا در فضای جدید جهانی و بحران‌های تهدیدزا، با بهره‌گیری از " منطق " و " حکمت " به روند رشد و توسعه و امنیت منطقه و جهان با نگاهی جدید بیندیشند.

سوم - در شرایط کنونی، توجه غرب به برخی از دیدگاه‌های نظریه پردازان غربی این حوزه می‌تواند برایشان راهگشا باشد.
" اسکات سیگن " از نظریه پردازان هسته‌ای روابط بین‌الملل در مناظره معروف خود با کنت والتز اظهار می‌دارد: " معتقدم ایران قدرت هسته‌ای فاقد سلاح هسته‌ای است و مدلی است شایسته از وضعیتی که من برای جهان ترجیح می‌دهم یعنی برخوردار از قابلیت‌های هسته‌ای ضروری، اما فاقد سلاح هسته‌ای. معتقدم هر حکومتی که خواستار دستیابی به انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز است باید بتواند به آن دست یابد. همه کشورها نمی‌خواهند با استفاده از قابلیت‌های بالقوه هسته‌ای خود به سلاح هسته‌ای دست یابند. باید اعتراف کنیم که دوگانگی سابقه‌دار در سیاست غرب منجر به پیدایش دولت‌های " هسته‌ای خاموش " شده است. طبق پیش بینی‌ها در آینده با تعداد بیشتر و بیشتری از این کشورها رو برو خواهیم شد که برخوردار از قابلیت‌های هسته‌ای ضروری، اما بدون سلاح هسته‌ای هستند. ما باید در مورد کشورهای دارای سلاح هسته‌ای به عقب و به دنیایی با قدرت هسته‌ای اما بدون سلاح هسته‌ای برگردیم. این بر دنیای " جوجه تیغی هسته‌ای " که والتز ترسیم می‌کند ترجیح دارد.

" جفرى وایزمن " از نظریه پردازان روابط بین‌الملل در نگاهى نقادانه، با مروری بر سیاست دوران بوش آن را «فاجعه‌اى براى دیپلماسى " دانسته و می‌گوید که ایالات متحده آمریکا در زمامدارى بوش تخلفات آشکاری از فرهنگ دیپلماتیک داشت(که اکنون نیز با سردمداری لابی صهیونیستی به شدت در سیاست اوباما خودنمایی می‌کند)، عدم استفاده کامل از ابزار مذاکرات دیپلماتیک، تمایل به توسل به زور، مقاومت در برابر هنجارهاى پذیرفته شده و نابردبارى در مقابل هنجارهاى قطعى مبتنى بر آداب و پروتکل‌هاى دیپلماتیک از آن جمله‌اند.

همچنین کنت والتز(نظریه پرداز نو واقعگراى روابط بین‌الملل) با درک شرایط جهانی و منطقه و همچنین توانایی‌ها، منطق و اقتدار جمهوری اسلامی ایران، تأکید و توصیه می‌کند که اوباما رئیس جمهور آمریکا باید بار تهدیدها و ترساندن‌ها را کم کند. ما در حال حاضر صرفاً ایران و خطر ایران را در بوق و کرنا کرده‌ایم، اما لازم است که با خونسردى و تعقل بیشترى صحبت کنیم.

جمع بندى:

الف - باید پذیرفت که بسیارى از مفاهیم در دنیاى معاصر متحول شده است، در نتیجه بیداری اسلامی در خاورمیانه، شمال آفریقا، اعتراضات مردمی در غرب، دولت ها و بازیگران جدیدى وارد عرصه شده خواهند شد که قواعد سنتى حاکم بر روابط بین‌الملل را به کلى متحول ساخته‌اند، اکنون جمهوری اسلامی ایران یکی از بازیگران اصلی جهان به شمار می رود، دموکرات‌های حاکم برکاخ سفید باید متناسب با شعار تغییر، خود را از " اتاق بحران "، به " اتاق فکر " منتقل سازند و به آن روى سکه سیاست خارجى یعنى دیپلماسى و تعامل سازنده فرصت دهند تا آن را جایگزین استراتژى " فریب، زور و تهدید " کنند.

ب - اگر(صاحبان خرد) در ایالات متحده آمریکا و مجموعه ۱ + ۵ درصدد " فرصت‌سازى " و " کاهش هزینه‌هاى " خود هستند، روش آن مبتنى بر به کارگیرى " دیپلماسى مذاکراتى جدى " و " سازنده " به جاى " ادبیات فریب، زور، تهدید و تحریم " و " دیپلماسى شتاب " است، در این فرض، باید تلاش ۱ + ۶ را با هدف " دیپلماسى جمعى مبتنى بر برد - برد " در راستاى کمک به صلح و ثبات و امنیت منطقه‌اى و بین‌المللى بر روى میز مذاکراتى جدى و سازنده متبلور سازند.

بدون تردید تقویت روند گفت‌وگوهاى ۱ + ۶ و حصول نتایج مرضى الطرفین منوط به غلبه ادبیات گفتمان منطقى و اجتناب از تداوم کاربست " ادبیات فریب و تخریب مذاکرات " و اندیشیدن به آثار مثبت هرگونه توافق جمعى و مذاکره هم وزن مى‌باشد.

ج - مرورى بر دین، فرهنگ، آداب و سنن موجود در جمهوری اسلامی ایران و همچنین دستاوردهای مقاومت و دفاع هشت ساله در مقابل تجاوز رژیم عراق و تداوم فشارهای بینالمللی ناکارآمد آنان اثبات مىکند که جمهوری اسلامی ایران "دیپلماسى و تعامل سازنده" را در خدمت به منطقه و بشریت دانسته و "دیپلماسى فریب، تهدید و توسل به زور" را برنمىتابد. همچنین سیاست دوستى، محبت و همکارى با جهانیان به ویژه کشورهاى منطقه و بالاخص همسایگان را تداوم مىبخشد.