به گزارش افکار نیوز به نقل از فارس ، در این جشن باشکوه فیلمهای دفاع مقدسی روزهای زندگی و ضد گلوله به عنوان بهترین فیلم دیپلم افتخار گرفتند و پرویز شیخطادی هم برای کارگردانی روزهای زندگی سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی را از آن خود کرد.

مهم‌ترین اتفاق سی‌امین جشنواره فیلم فجر زمانی رقم خورد که «پرویز شیخ‌طادی» سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی خود را به کارگردان «قلاده‌های طلا» اهدا کرد.

شب گذشته سی‌امین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر با اهدای جوایز به برگزیدگان به کار خود خاتمه داد.

در این جشن باشکوه فیلم‌های دفاع مقدسی «روزهای زندگی» و «ضد گلوله» به عنوان بهترین فیلم دیپلم افتخار گرفتند و «پرویز شیخ‌طادی» هم برای کارگردانی «روزهای زندگی» سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی را از آن خود کرد.

اما این جشن و در کل این جشنواره زمانی به اوج خود رسید که «پرویز شیخ‌طادی» کارگردان فیلم سینمایی «روزهای زندگی» سیمرغ خود را به «ابوالقاسم طالبی» کارگردان فیلم سینمایی «قلاده‌های طلا» اهدا کرد. این اتفاق خجسته را می‌توان مهم‌ترین رویداد سی‌امین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر تلقی کرد.

در حالی که این روزها خیلی‌ها از این دم می‌زنند که سیمرغ حق من یا فلانی بود، کارگردانی می‌آید و اعلام می‌کند سیمرغ بهترین کارگردانی حق دیگری است و کارگردان دیگر جشنواره را از خود لایق‌تر می‌داند، جای بسی خوشحالی است.

این اقدام شایسته که باید آن را به فال نیک گرفت، می‌تواند الگویی برای دیگر هنرمندان باشد.

«پرویز شیخ‌طادی» در زمان تولید این فیلم خیلی مرارت کشید، تا جایی که خبر می‌رسید این فیلم دچار مشکلات مالی است و حتی تدوین کار را خود بر‌عهده گرفت اما مرام و خلق و خوی ایرانی برای ساخت فیلمی درباره دفاع مقدس باعثشد فیلم را تمام کند.

«پرویز شیخ‌طادی» ‌ همان‌طور که پله پله در سینما بالا آمد و با ساخت هر فیلم پخته و پخته‌تر شد، با این اقدام انسانی پله‌های ترقی را خیلی سریع‌تر طی کرد و اوج انسانیت را به همگان نشان داد.
سینمای ایران که در این روزها اختلاف سلیقه در آن بیداد میکند، به این انسانیتها و گذشتها احتیاج دارد و ادامه تماشای صحنههایی اینچنین در سینمای ایران دور از ذهن نیست...