به گزارش مهر، خبرگزاری فرانسه اخیرا در گزارشی نوشت: پس از سالها تنش، کره شمالی و آمریکا روز چهارشنبه اعلام کردند که پیونگ یانگ با تعلیق فعالیتهای هسته ای و موشکی خود در برابر دریافت کمکهای غذایی آمریکا موافقت کرده است.

بر این اساس، مقامات کره شمالی حتی با ورود بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی به تاسیسات اتمی این کشور موافقت کرده اند.

خبرگزاری فرانسه در ادامه به دیدار قریب الوقوع " بنیامین نتانیاهو " و باراک اوباما " در واشنگتن اشاره کرده و می نویسد: این دیدار در حالی رخ می دهد که مقامات آمریکایی درباره حمله به جمهوری اسلامی ایران هشدار داده اند. سخنگوی رئیس جمهور آمریکا اخیرا تاکید کرده بود که هر حمله ای علیه ایران به بی ثباتی بیشتر منجر می شود.

البته اسرائیل هرگونه مقایسه میان ایران و کره شمالی را رد می کند. " دنی آیالون " معاون وزیرخارجه اسرائیل روز پنج شنبه گذشته در گفتگویی تاکید کرد کره شمالی که نخستین آزمایش هسته ای خود را در سال ۲۰۰۶ انجام داد به طور حتم هم اکنون به قدرت هسته ای تبدیل شده و ما تحقق این مسئله برای ایران را خواهان نیستیم.

از سوی دیگر، " فیلیپ یون " از تحلیلگران مسائل هسته ای با اشاره به موضع گیری نظام ایران در برابر هرگونه تلاشی که در راستای براندازی اش باشد، تاکید کرد: حمله به ایران دقیقا به همان سرانجامی منجر می شود که قدرتهای غربی در صدد جلوگیری از وقوع آن هستند.

اوباما نیز اخیرا در گفتگو با مجله آتلانتیک وضعیت ایران و کره شمالی را مشابه دانست اما تصریح کرد: ما فشارهایی زیادی را بر پیونگ یانگ وارد آوردیم تا فعالیتهای هسته ای خود را تعلیق کند اما به طور حتم آنها قدرت کمتری از ایران برای بهره گیری از نقش منطقه ای خود دارند.

خبرگزاری فرانسه در ادامه نوشت: زمانی که اوباما در سال ۲۰۰۹ به ریاست جمهوری رسید بسیاری از مقامات آمریکایی بر توافق وی با ایران امید داشتند نه با کره شمالی. پیونگ یانگ در دوران ریاست جمهوری اوباما موشکهای قاره پیما و دومین بمب هسته ای اش را آزمایش کرد. اما کاخ سفید از آن زمان تاکنون مشاهده کرده که ایران به پیامهایش پاسخی نمی دهد و حتی تحریمهای بیشتر نیز در این راستا موثر واقع نشده است.

از طرفی "جیمز اکتون" از تحلیلگران موسسه تحقیقاتی کارنگی نظری کاملا بر خلاف اوباما دارد، وی تاکید می کند: ایران و کره شمالی کاملا در وضعیت مختلفی قرار دارند اما اوباما در قبال این دو کشور استراتژی پیشروی با گامهای کوچک را برگزیده است. البته مشکل اینجاست که ایران خواهان رسیدن به توافق (با آمریکا) نیست.