* حکمت(۳۸۲) ارزش سکوت

آنچه نمی‏دانی مگو، بلکه همه آنچه را که می‏دانی نیز مگو. زیرا خداوند بزرگ بر اعضای بدنت چیزهایی را واجب کرده که از آنها در روز قیامت بر تو حجت آورد.

* حکمت(۳۸۳) تلاش در اطاعت و بندگی

بترس که خداوند تو را به هنگام گناهان بنگرد و در طاعت خویش نیابد که آن گاه از زیانکارانی و هر گاه نیرومند شدی، توانت را در طاعت پروردگار به کار گیر و هرگاه ناتوان گشتی، ناتوانی را در نافرمانی خدا قرار ده.

* حکمت(۳۸۴) راه چگونه زیستن

تکیه کردن به دنیا در حالی که ناپایداری آن مشاهده می‏گردد، از نادانی است و کوتاهی در اعمال نیکو با وجود یقین به پاداش آن، زیانکاری است و اعتماد به هر کس قبل از آزمودن وی، نشان درماندگی است.

* حکمت(۳۸۵) دنیا شناسی

از خواری دنیا نزد خدا همان بس که جز در دنیا، نافرمانی خدا نکنند و جز با رها کردن دنیا به پاداش الهی نتوان رسید.

* حکمت(۳۸۶) ضرورت استقامت

هر کسی در طلب چیزی برخیزد، یا همه آن را به کف آرد و یا برخی از آن را.

* حکمت(۳۸۷) شناخت خوبی‏ها و بدی‏ها

خیری که در پی آن آتش باشد، خیر نخواهد بود و شری که در پی آن بهشت است، شر نخواهد بود و هر نعمتی بی‏بهشت ناچیز است و هر بلایی بی‏جهنم، عافیت است.

منبع:ایرنا