کلید درهای بهشتی و آزادی از هر گناه
حدیثی از امیر المومنین علی (علیه السلام) درمورد تقوای الهی را می خوانید.
حدیثی از امیر المومنین علی (علیه السلام) درمورد تقوای الهی را می خوانید.
حدیثی از پیامبر اڪرم (صلی الله علیه و آله) در متن خبر آمده است.
کسی که رابطه خوشی با مردم ندارد، با خلق خداوند بدخواهی و دشمنی می کند و کینه ایشان را به دل می گیرد، هم درون خویش را تیره و تاریک می سازد، هم به لحاظ ساخت و ساز انسانی و روند تکاملی دچار خسارتی عظیم می شود و هم به لحاظ سلامت و امنیت زندگی عادی خود ضرر می کند.
انسان می تواند با تمرین ومراقبت از همه اعمال ورفتارش،در تمام ابعاد زندگی، خود را متصف به صفت تقوا کند .
همیت حدیث در میان مسلمانان از آن روست که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب میشود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهشهای تاریخی است.
گفتند: یا رسول اینها نماز خوانانند؟! فرمود: بله اینها تارک الصلوة نبودند. گفتند: روزه مى گرفتند؟! فرمودند: آرى روزه مى گرفتند.
نهج البلاغه با مرور قرنها نه تنها تازگی و جذابیت خویش را حفظ کرده که فزونتر ساخته است و این اعجاز نیست مگر به سبب ویژگی هایی که در شکل و محتوا است.
در حدیثی امام صادق(علیهالسلام) درباره این آیه فرمودند:«وَ لِیَعْلَمَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَنْ یَتَّقِیهِ بِالْغَیْبِ؛ تا که خداوند بداند چه کسی در غیب، خود را حفظ میکند.»
برای رسیدن به تقوا یا امتحان آن علاوه بر کارهای صرفاً معنوی مانند نماز، کارهایی که مادیات هم در انجام آن دخیل بوده، واجب شده است مانند خمس، زکات یا قربانی کردن و...
انبیا واولیاى الهى؛ چنانکه پیامبر صلى الله علیه وآله را فاروق نامیدند ویا در حدیث مى خوانیم: «مَن فارق علیّاً فقد فارق اللّه» هر کس على علیه السلام را رها کند، خدا را رها کرده است.