به گزارش افکارنیوز، بسیاری از ما وقتی خانه را گردگیری میکنیم، در پایان روز متوجه میشویم که بین گرد و غبار جمعآوری شده، گلوله یا دستهای مو هم وجود دارد. با دیدن این صحنه شاید اولین سوالی که بعد از نگرانی در ذهنمان به وجود بیاید این است که آیا این ریزش مو طبیعی است یا ما بیمار شدهایم؟



دومین سوال نیز احتمالا این است که حالا چه کار کنیم تا بتوانیم ریزش مو را کنترل کنیم؟ برای رسیدن به جواب این سوال و سوال‌هایی مشابه آن، با دکتر همایون مژدهی آذر، متخصص پوست و مو، گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.


خیلی از افراد با دیدن تعداد موهایی که روی بالش یا در گوشه حمامشان ریخته، دچار استرس می‌شوند. دکتر مژدهی‌آذر در این‌باره نظرهای متفاوتی دارد و روشی را برای کاهش این استرس و مشخص‌ترشدن موضوع ارائه می‌دهد: «اگر متوسط موهایی را که در ماه می‌ریزند تقسیم بر عدد ۳۰ کنیم می‌توانیم متوسط تعداد موهایی را که در روز می‌ریزند محاسبه کنیم. متوسط ریزش موی طبیعی، ۵۰ عدد در روز است. اما اگر فرد حمام برود این ریزش مو تا ۲۰۰ عدد در روز نیز طبیعی محسوب می‌شود.»



ریزش موی فصلی و دیگر استثناها
اعداد مشخص شده‌ای، متوسط ریزش موی طبیعی افراد را به صورت روزانه نشان می‌دهند. اما فراموش نکنیم همیشه استثنائاتی نیز وجود دارند که می‌توانند دامنه این محدوده طبیعی را دچار نوسان کنند. دکتر مژدهی‌آذر معتقد است: «ریزش موی طبیعی، افراد در شرایط و زمان‌های مختلف، متفاوت است.»


به طور کلی از هر ۱۰۰ تار مویی که در روی سر وجود دارد، ۸۰ تا ۸۵ درصد از آنها در حال رشدند و حدود ۱۵تا ۲۰ درصد بقیه در حال استراحت یا ریزش هستند. یکی از این استثناها به این صورت است که هر چه به سمت زمستان پیش می‌رویم، سهم ۸۰ تا ۸۵ درصدی رشد موها افزایش پیدا می‌کند و هر چه به سمت تابستان می‌رویم این سهم کاهش می‌یابد.


در نتیجه ریزش مو در فصل زمستان کمتر از ریزش مو در تابستان است. از سوی دیگر، ریزش موی زنان در دوره عادت ماهانه تغییر می‌کند یا به دنبال استرسی که به افراد وارد می‌شود، ریزش مو در آنها افزایش می‌یابد. همچنین استرس‌هایی که به خود مو وارد می‌شوند نیز بسیار اهمیت دارد. رنگ‌کردن مو، طرز بستن موها، شیوه شانه‌کردن مو و… استرس‌هایی است که می‌توانند به مو آسیب برسانند. اگر روی مو، استرس «کششی» ایجاد شده یا کششی بر اثر شست‌وشوی مو در حمام ایجاد شود، می‌تواند باعثافزایش ریزش مو در شرایط بروز آن استرس شود.


شامپوهای گوناگون؛ مفید یا مضر؟!
کافی است به تبلیغات مختلفی که اطرافتان را فرا گرفته است کمی توجه کنید. حجم بالایی از این تبلیغات مربوط به شامپوها و محصولات بهداشتی گوناگونی هستند که نوید داشتن موهایی سالم را به شما می‌دهند! البته به این شرط که حتما از محصولات آنها استفاده کنید!

بسیاری از موادی که در حال حاضر در تولید شامپوها استفاده می‌شوند و تبلیغاتی که درباره آنها تحت عنوان «مواد مغذی» و «تقویت‌کننده» پوست و مو می‌شود، سوالاتی را در ذهن ایجاد می‌کنند که جواب آنها هنوز اثبات نشده است. سوالاتی مانند اینکه آیا این موادی که فقط مصرف خارجی دارند می‌توانند تاثیرگذار باشند و یا اینکه آن‌قدر حاوی مولکول‌های درشت هستند که نمی‌توانند از پوست عبور کنند و درنتیجه قادر به اثرگذاری روی «عدس‌های» مو نیستند. فراموش نکنیم این مواد به صورت کوتاه‌مدت روی پوست قرار می‌گیرند؛ به عنوان مثال شامپوها حداکثر چهار، پنج دقیقه روی سر قرار دارند و نه بیشتر. نکته مهم دیگر آن است که متخصصان معمولا در تامین نیازهای پوست و مو فقط بر درمان‌های موضعی تکیه نمی‌کنند و اگر فردی دچار بیماری‌های گوارشی نباشند درمان از طریق داروهای خوراکی روش مناسب‌تری است.


دارو، جایگزین طبیعت نمی‌شود!
خیلی از افراد به جای آنکه در فکر تامین نیازهای بدن از طریق دریافت ویتامین‌های موجود در منابع غذایی طبیعی باشند، هر روز سبدی پر از قرص‌ها و مکمل‌های غذایی را جلویشان می‌گذارند تا از این طریق ویتامین‌های بدن را تامین کنند.

در اکثر مواقع ثابت شده است که املاح و ویتامین‌هایی که در فرآورده‌ها و مواد طبیعی مثل لبنیات، گوشت، میوه و سبزی‌ها و… یافت می‌شوند، به مراتب بهتر و به خصوص ارزان‌تر از روش‌های دیگر مانند مصرف داروها و قرص‌ها هستند. استفاده از داروها و قرص‌ها که اکثرا شیمیایی هستند ممکن است فرد را دچار عوارض ناخواسته‌ای کنند. به همین دلیل هیچ وقت توصیه بر این نیست که افراد مصرف منابع طبیعی مانند گوشت قرمز یا شیر را قطع کنند و به جای آن و به خاطر رفع کمبود، قرص آهن یا کلسیم استفاده کنند. در نظر داشته باشیم که میزان جذب آهن از این طریق به مراتب بیشتر از دریافت آن به صورت شیمیایی است.


ارثِ ناخوشایند
آنهایی که در خانواده‌شان افرادی را داشته‌اند که با مشکل ریزش مو دست به گریبان بوده‌اند، معمولا بیشتر از بقیه افراد، نگران سلامتی و زیبایی موهایشان هستند. درواقع نگران ارثی هستند که به‌هیچ‌وجه تمایلی به داشتن آن ندارند.

درصد بالایی از افراد، دچار ریزش موی ارثی می‌شوند. بدین صورت که معمولا در خانواده بیمار، افرادی را که دچار این بیماری ارثی هستند، مشاهده می‌کنیم. البته ریزش موی ارثی، چند‌عاملی است و به طور معمول فقط ارثدر این نوع ریزش دخالت ندارد. این بیماری از سن ۱۴،۱۵سالگی در زنان و کمی دیرتر در مردان آغاز می‌شود. نشانه‌های آن در مردها به صورت عقب رفتن دو طرف مو در ناحیه شقیقه‌ای و کم‌پشت‌شدن مو در فرق سر دیده می‌شود. اما در زنان این نشانه‌ها به صورت نازک‌شدن یکدست موها در ناحیه جلو و فرق سر بروز پیدا می‌کند. در سال‌های اخیر داروهای موثری برای درمان این بیماری به وجود آمده‌اند که بسیار موثرند؛ اما نباید از این داروها انتظار غیر‌واقعی داشت. این داروها اکثرا در درجه اول موهای قبلی را نگه داشته و در مرحله بعد حداکثر ۳۰ الی ۴۰ درصد موها را باز می‌گردانند. بنابراین اگر کسی انتظار بیشتری از این درمان داشته باشد معمولا از نتیجه راضی نخواهد بود.

منبع:صدف نیوز