به گزارش افکارنیوز به نقل از خبرآنلاین، خشکسالی معمولا با عوارض منفی آن شناخته میشود: زمینهایی که سبز نمیشوند، گیاهان و جانورانی که از بین میروند و محصولات کشاورزی که آسیب میبینند. اما به نظر میرسدخشکسالی آمریکا، جنبههای مثبتی هم طی این چند سال داشته است.

دانشمندان تخمین می‌زنند که مساحت منطقه مرده خلیج مکزیک در سال ۲۰۱۲ / ۱۳۹۱، به ۷۴۸۲ کیلومتر مربع رسیده باشد، ‌یعنی فقط کمی بزرگ‌تر از ایالت دلاویر.

نانسی رابالیس‌، مدیر اجرایی کنسرسیوم دریایی دانشگاه‌های لوییزیانا یا به اختصار ال. یو. ام. سی. او. ان و سرپرست گروه تحقیقاتی که اندازه منطقه مرده را می‌سنجد، در این‌باره می‌گوید: «انتظار می‌رفت که مساحت منطقه مرده امسال کوچک‌تر شود، به دلیل شرایط خسکسالی و این واقعیت که در بهار امسال، میزان مواد مغذی در خلیج مکزیک به کمترین میزان ثبت‌شده طی ۸۰ سال اخیر نزدیک شده است.»

در واقع آخرین باری که منطقه مرده خلیج مکزیک بسیار کوچک شده بود، ‌ در سال ۲۰۰۰/۱۳۷۹ بود که به ۴۳۹۳ کیلومتر مربع رسیده بود. مساحت امسال این منطقه حتی از مساحت آن در سال گذشته هم بسیار کم‌تر است. در سال ۲۰۱۱/۱۳۹۰، در نتیجه سیلاب‌هایی که مقدار زیادی ماده مغذی را وارد آب‌های این منطقه کردند، مساحت منطقه مرده ۵۳۵،۱۷ کیلومترمربع بود. در بین مقادیر ثبت شده تا به امروز، ‌ کم‌ترین مساحت در سال ۱۹۸۸/۱۳۶۷، در حدود ۳۹ کیلومتر مربع و بیشترین اندازه در سال ۲۰۰۲/۱۳۸۱ با مساحت ۷۵۶،۲۱ کیلومتر مربع است.

امااصلا اندازه‌گیری این منطقه به چه دردی می‌خورد؟ هر سال، در فصل تابستان، ‌ در فاصله سواحل لوییزیانا و تگزاس، ‌ دانشمندان به اندازه‌گیری مساحت منطقه مرده می‌پردازند، ‌ چرا که کمبود اکسیژن برای جانورانی که در آن منطقه زندگی می‌کنند، می‌تواند بسیار خطرناک باشد. همچنین منطقه مرده تهدیدی برای اقتصاد بر پایه ماهیگیری و نیز احیای ماهیان منطقه محسوب می‌شود.

کمبود اکسیژن بیش از هر چیز دیگری، ‌ناشی از مواد مغذی به خصوص نیتروژنی است که از مزارع انسان‌ها یا سایر فعالیت‌های انسانی به آب ریخته و از طریق رودخانه می‌سی‌سی‌پی به خلیج مکزیک می‌ریزند. این مواد، ‌ غذای جلبک‌ها هستند و باعثمی‌شوند جلبک‌ها قبل از مرگ، ‌ زیاد رشد کنند. بعد می‌میرند و غرق می‌شوند و در بستر خلیج شروع می‌کنند به تجزیه شدن. همین تجزیه شدن، ‌ تمام اکسیژن آب را می‌گیرد.

پیش از این دو گروه از دانشمندان، ‌ اندازه منطقه مرده خلیج مکزیک در تابستان امسال را پیش‌بینی کرده بودند. البته پیش‌بینی‌ها بسیار با هم متفاوت بود. محققین دانشگاه میشیگان که روی پسماندهای کشاورزی سرشار از مواد مغذی که به آب‌های می‌سی‌سی‌پی ریخته می‌شود، حساب کرده بودند، کاهش بسیار کمی را پیش‌بینی کرده بودند. اما محققین دیگر که بیشتر بقایای مواد مغذی به جا مانده از آلودگی‌های سال‌های گذشته را در نظر گرفته بودند، ‌ آن‌چه تاثیر بقایا نامیده می‌شود، پیش‌بینی کرده بودند که اندازه منطقه مرده در تابستان امسال به حد متوسط برسد.

با این حال بررسیهای جدید نشان میدهد که به دلیل خشکسالی، تاثیر بقایا بر کمبود اکسیژن کمتر شده است. در مجموع، به نظر میرسد که خشکسالی دستکم باعث شده که منطقه مرده کوچکتر شود و جانوران کمتر در معرض خطر کمبود اکسیژن قرار بگیرند.