افکار

: از راهبان برفی تا دشت گل‌های یخی

افکارنیوز: اگر میخواهید بدون این که مجبور باشید سرمای استخوان سوز زمستان را تحمل کنید از زیبایی زمستان لذت ببرید، یک لیوان نوشیدنی گرم برای خود بریزید و زیباییهای منجمد طبیعت را به انتخاب نشنال جئوگرافیک با ما ببینید.

برف راهب:

برف راهب، به مجموعه‌ای از مخروط‌های نوک تیز گفته می‌شود که یاداور پوشش راهبان یا افراد توبه‌کار است. آنها ستون‌های مسطحی از برف هستند که از پایین به بالا از پهنایشان کم می‌شود و ارتفاعی بین ۱ تا ۷ متر دارند. عکس بالا این پدیده را در مرکز شیلی نشان می‌دهد. به گفته کنت لیبرخت، فیزیک‌دان در کلتک(دانشگاه صنعتی کالیفرنیا در پاسادانا) که روی تشکیل کریستال‌های یخ مطالعه می کند، برف راهب بیشتر در دره‌های کم عمق شکل می‌گیرد که برف در آن عمیق است و خورشید با شیب تندی بر آن نمی‌تابد. به گفته او، در حالی که برف ذوب می‌شود خاک با جریان آب حاصل از بارندگی مخلوط می‌شود و در آبگیرهای کوچکی در این سو وآن سو جمع می‌شود. به علت این که رنگ خاک از برف اطرافش تیره‌تر است، برف‌های گل آلود سریع‌تر ذوب می‌شوند. وی می‌افزاید: «آنها بیشتر در ارتفاعات بالا شکل می‌گیرند». اما علاوه بر آن، هیچ کس نمی‌داند شرایط دقیقی که باعثایجاد این پدیده می شود چیست؟ استحکام آنها نیز امر دیگری است که تعجب لیبرخت را برانگیخته است.

انگشت‌های یخ زده:

استالاکتیت‌های(گلفشنگ‌های) یخی که در شکل می بینید، بر روی سطوح پایینی یخ‌های دریایی در قطب شمال و قطب جنوب تشکیل شده‌اند. دان پروویچ؛ ژئوفیزیکدانی که در آزمایشگاه مهندسی و پژوهش مناطق سرد(بخشی از رسته مهندسی ارتش) بر روی یخ‌های دریایی تحقیق می‌کند، می‌گوید: «آنها نوعا در دریای یخی نازکی که فقط در حال رشد است تشکیل می‌شوند». زمانی که یخ از آب شور تشکیل می‌شود، ساختار کریستالی در حال شکل گیری، ذرات نمک را به آب دریا پس می‌دهد. پروویچ توضیح می‌دهد: «نمک با آبی که هنوز یخ نزده است مخلوط می‌شود، که منجر به تولید شوراب فوق اشباع می‌شود». نقطه انجماد آب دریا به مقدار نمک آن وابسته است، بنابراین هرچه آب شورتر باشد، در دمای کمتری منجمد می‌شود. این بدین معنی است که شوراب مایع می‌ماند، درحالی که یخ در اطراف آن تشکیل می‌شود. به گفته پروویچ در نهایت این فرایند شبکه‌ای از کانال‌های جاری در میان یخ را تشکیل می‌دهد که آب موجود در شوراب را به داخل اقیانوس می‌ریزد. به علت سردتر و شورتر بودن شوراب از آب طبیعی، شوراب در زمان مواجه شدن با آب اقیانوس، شروع به ته نشینی می‌کند. و به گفته پروویچ زمانی که این اتفاق می‌افتد، آب‌های گرم اطراف شوراب شروع به یخ زدن می‌کنند «و شما می‌بینید که رویه این استالاکتیت درازتر و درازتر می‌شود»

گل یخ:

ساختارهای کتان مانند آب‌نباتی ظریف همانند آنچه در شکل می‌بینید برای تشکیل نیاز به شرایط خاصی دارند. لیبرخت می‌گوید: «آنها زمانی ظاهر می‌شوند که دما درست در حد انجماد باشد». این پژوهشگر بلورهای یخی می‌گوید که آنها معمولا بر روی گیاهان پوسیده غرق آب ظاهر می‌شوند. «آنها بیشتر در کوه‌های آپالاچیا واقع در ایالات متحده در هنگام زمستان تشکیل می‌شوند، زیرا آنجا خیلی سرد نمی‌شود و آب فراوانی هم در اطراف آن وجود دارد». وی می‌افزاید: «این گل باید بسیار به آرامی منجمد شود». و دلیلش این است که آبی که در آوندها و ساقه‌های گیاهان چوبی قرار دارد؛ باید به آرامی از بالا به پایین منجمد شود. اگر دما خیلی سرد شود، این گیاه خیلی سریع یخ خواهد زد. او افزود: «اگر آب از بالای ساقه افزوده شود، یخ بوسیله نیروهایی که ما واقعا نمی‌توانیم درک کنیم به سمت بالا کشیده می‌شود». نتیجه: صفحات و نوارهای یخی که شبیه شکوفه‌های یخ زده‌اند، وابسته به زندگی گیاهی هستند

ارتش یخبندان:

ارتش دیگری از «راهبان» در دامنه کوهی در بولیوی به سمت بالا پیش روی می‌کند. چارلز داروین اولین کسی بود که در مورد علت این پدیده نوشت. او میدانی از برف راهب را در حالی که در ۲۲ مارس ۱۸۳۵ از میان کوه‌های شیلی می‌گذشت، ثبت کرد. بعد از یک «کوهنوردی سنگین و طولانی»، داروین و گروهش به منطقه‌ای از این " برج‌ها "(آن طور که او آنها را می‌نامید)، رسیدند. در حالی که داروین سعی می‌کرد از این مناطق عبور کند، یک اسب یخ زده را دید که از روی یکی از قله‌ها آویخته شده بود. او صحنه را اینگونه تشریح کرد: «پاهای پشتی‌اش در هوا قرار گرفته بود»

تبرید:

یک فانوس دریایی در سنت جوزف میشیگان، علاوه بر نگهبانی شب باید قندیل‌ها را هم تحمل کند. لیبرخت گفت که آبی از دریاچه میشیگان پاشیده می‌شود، یخ زده و تبدیل به این شکل‌های قندیلی شده است. به گفته او این فرایند شبیه پدیده‌ای به نام یخ سرماریزه است. یخ سرماریزه زمانی رخ می‌دهد که دمای قطرات آب اتمسفری به زیر نقطه انجماد می‌رسد و وقتی ذرات آب با سطحی تماس می‌یابند، قطرات به سرعت یخ می‌زنند و پوششی از یخ را ایجاد می‌کنند. رصدخانه کوه واشینگتن در نیوهمپشایر، برای یخ‌های سرماریزه‌ای که ابزارهای علمی آن را می‌پوشاند مشهور شده است

یخ‌بندان پرتو ایکس:

نور محصور شده از میان سقف یخی غاری بر روی جزیره راس در قطب جنوب فیلتر شده، و الگوی شکاف داری را در بالای آن تولید می کنند. الگوهای سقف تونل هنگامی شکل می‌گیرند که نور از میان یخچال طبیعی بازتابیده می‌شود، و مرزهای بین بلورهای یخ را درشتنمایی می‌کند. آلن پوپ، یک دانشجوی دکتری که بر روی عکس‌برداری ماهواره‌ای یخچال طبیعی‌های در دانشگاه کمبریج تحقیق می‌کند، می‌گوید: «این سقف، به نظر شبیه به ساختار بلوری خود یخ است». به گفته پوپ، در مناطق گرم‌تری مانند گرینلند و الاسکا، غارهای مشابه این یکی به صورت تونل‌های زیر یخی ایجاد می‌شوند. آنها زمانی تشکیل می‌شوند که یخ در سطح یک یخچال طبیعی ذوب می‌شود و سپس یک تقعر عمودی(یک چاه عمودی بزرگ) پیدا می‌کند که مستقیم تا کف یخچال پیش می‌رود. وی می‌گوید: «هنگامی که این آب به شالوده یخچال می‌رسد، باید به جای دیگری برود، در نتیجه شما رودخانه‌های زیر یخچال‌ها را خواهید داشت». وی افزود، این تونل‌ها معمولا در تابستان و در اوج فصل ذوب یخ‌ها شکل می‌گیرند.

هاله‌ها و داغ‌های خورشیدی:

حلقه‌های و کمان‌های شبح مانند(همانند هاله ۲۲ درجه‌ای که در شکل آمده است) زمانی تشکیل می‌شوند که نور خورشید و ماه از بلورهای یخی به اتمسفر بازتابانده می‌شوند. به گفته لیبرخت، شکل و همترازی این کریستال‌ها، ظهور پدیده‌های گوناگونی را مشخص خواهد کرد. کریستال‌هایی که تنها به مقدار بسیار کمی همتراز شده‌اند، داغ خورشیدی(سان‌داگ) یا تکه‌های روشنی از نور را در آسمان تولید خواهند کرد. وی افزود که مقدار کریستال‌های یخی مورد نیاز برای تشکیل هاله‌ها، سان‌داگ‌ها یا دیگر پدیده‌های اتمسفری، می‌توانند به صدها متر برسد.

میدان گل‌های یخی:

در این عکس که در دریای راس در قطب جنوب گرفته شده، از هوای بسیار مرطوب روی سطح دریا مرغزاری از شکوفه‌های یخی باریده است. لیبرخت می‌گوید: «این پدیده بسیار نادر است». اما به گفته او در اصل چیزی جز انجماد آب نیست. قطرات بسیار سرد آب موجود در هوا، در نقطه‌ای روی سطح دریا به هم می‌پیوندند و منجمد می‌شوند. وقتی تعداد زیادی از بلورهای یخی در این مناطق شکل می‌گیرند، منظره مرغزاری پر از گل‌های یخی را به وجود می‌آورند. لیبرخت می‌گوید: «شرایط باید دقیقا همین گونه باشند. و انجماد هم باید به آرامی انجام شود… تشکیل آنها ممکن است از چند ساعت تا چند روز طول بکشد».

ستون‌های یخی زیر آبی:

این تصویر از استالاکتیتهای یخی که به رشد خود ادامه دهاند تا به کف دریا برسند ، از گودال مکموردو در قطب شمال گرفته شده است. این پدیدههای یخی بسیار سریع رشد می کنند. برخی مطالعات، گزارش از رشد تقریبی ۲ متری در مدت زمان بین ۸ تا ۱۰ ساعت، این ستونها دادهاند. عوامل تهیه یک مجموعه مستند برای بیبیسی به نام سیاره منجمد در سال ۲۰۰۹ و زمانی که در زیر آب در نزدیکی مجمع الجزایر راس در قطب جنوب در حال کاوش بودند، شاهد شکل گیری یک استالاکتیت یخی بودند.آنها تصمیم گرفتند که از انگشت یخی مرگ در حالی که به سمت پایین دریا رشد میکرد و ستارههای دریایی کف آب را در خود به دام میانداخت، تصویر برداری کنند. فیلم این رخداد، سرعت واقعی رشد این ستونها را نشان میدهد.

کد خبر: 188623