به گزارش افکارنیوز، آنهایی که در دنیای مد و فشن برای خودشان برو و بیایی دارند، وقتی شروع به حرف زدن می کنند، با استفاده از کلمات خاص، می خواهند این را به شما بفهمانند که هر مد یا مدلی برگرفته از یک تفکر و فلسفه است. البته این نظریه، مخالفان زیادی نیز دارد اما نه در همه موارد. مثلاً در مدل های مختلف موی سر، واقعاً این طور است و ما با یکسری از تفکرات جالب توجه مواجهیم. در اینجا به سراغ مدل های قدیم و جدید موی سر می رود. مدل هایی که دور و برمان زیاد است اما کمتر راجع بهشان صحبت می شود.

برگردیم به گذشته

برای شروع بحث، بیایید سری به گذشته بزنیم. می گویند چند هزار سال قبل از میلاد مسیح، مصریان اولین قومی بودند که اصلاح سر و صورت را با وسایلی اولیه شروع کردند. این موضوع به زمانی نزدیک به اختراع قیچی باز می گردد. قیچی از دو سنگ تیز و برنده و طرحی ابتدایی ساخته شود بود و به کمک آن، آدمیان گذشته موی خود را کوتاه می کردند. البته یک نظریه جالب نیز وجود دارد مبنی بر اینکه پیش از اختراع قیچی، احتمالاً مردم آن زمان با استفاده از آتش اقدام به کوتاه کردن موی سر خود می کردند اما این نظریه چندان قوی و قابل استناد نیست.

ایرانی ها چه کردند؟

آرایشگری در ایران نیز دارای سابقه تاریخی است. پیش از سلطنت قجر بر این مملکت، گفته می شد آرایشگران که در قدیم با نام سلمانی مطرح بودند جدا از کوتاه کردن موی سر، به درمان بیماران هم می پرداختند. به زبان ساده تر یک سلمانی کسی بود که چند کار مهم از دستش بر می آمد. مثلاً می توانست دندان بیماران را بکشد، به آنها جوشانده های گیاهی برای امراض شان معرفی کند و قلنج بیماران را بگیرد! آرایشگری شغل پنجم یا ششم بود. البته برخی دیگران از سلمانی ها، دکان و مغازه ای نداشتند و این نسل از سلمانی ها، تا اوایل دهه ۷۰ نیز به کارشان ادامه می دادند. آنها با یک ماشین اصلاح قدیمی در کوچه و خیابان ها راه می افتادند و سر مردم را می تراشیدند. فقط یک مدل وجود داشت، اینکه موها را از پشت تا خط گردن و از کناره ها تا بالای گوش کوتاه کنند.

مدل های ساده و قدیمی

اولین مدل هایی که به عنوان موج نو وارد کشور شد، مدلی بود به نام آلمانی. این مدل کوتاه کردن مو شرایط خاصی داشت. پشت مو پایین تر از خطر گردن کوتاه می شد و یک سانتیمتر نیز روی گوش می آمد. البته این بار می شد فرق از سمت راست و چپ باز کرد و کمی خوشتیپ تر شد. همان طور که می دانید، در جنگ جهانی دوم یکی از بزرگترین چالش های علمی رخ داد و بیش از ۴ هزار وسیله جنگ افزاری اختراع و تولید شد. آلمان های نازی به غیر از انتقال دانش خود به نسل بعدی، سعی کردند فرهنگ شان را نیز به دیگر کشورها تزریق کنند تا بعد از جنگ، با تزریق فرهنگی جدید، مردم سایر ممالک را به سمت ارتش نازی بکشانند. موضوع مدل آلمانی نیز دقیقاً یکی از همین فرهنگ های تزریقی است که با اختلاف بیش از ۷۰ سال وارد ایران شد!

مدل قارچی و ماجرای جالب آن

یکی از مدل های دیگر، مدل قارچی برای کوتاهی موی سر است. در مدل قارچی، اندازه مو در جلو و عقب سر یکی است و به صورت یک دایره کامل، اطراف سر را می گیرد. این مدل مو در اوایل دهه ۸۰ مد روز بود که البته امروزه کمتر این مدل را می بینیم. بد نیست ماجرای این مدل مو را بدانید. سال ها قبل در دفتر فیلمسازی «جونز برودرز» یک انیمیشن ساخته شد به نام عصر حجر. کاراکتر اصلی این فیلم، مردی بود که موهایی یکدست در اطراف سرش داشت، موهایی دقیقاً شبیه به قارچ! بعدها، چند شرکت بسیار بزرگ در بحثفشن و مد مثل «رابرتیو» برای شو لباس شان از مردانی با آرایش مو مدل قارچی استفاده کردند. این مسئله زمینه ساز یک ماجرای جالب بود. مدل قارچی نیز برای خودش فلسفه و تفکری داشت و حدود ۱۲ سال قبل یکی از مدل های بسیار مهم در ایران به شمار می رفت.

مدل تُن تُن یا تَن تَن؟

یکی دیگر از مدل های جدید که اواسط دهه ۸۰ همه گیر شد، مدل تن تن بود. این مدل مو نیز از یک کارتن بسیار معروف به نام «تُن تُن و میلو» گرفته شد. مدلی که در آن کاراکتر اصلی دارای موهایی کوتاه با کشیده شدن یک قسمت بلندتر به سمت چپ یا راست سر است. این مدل در ایران به اشتباه به تَن تَن خوانده شد و این تلفظ بر روی نام این مدل تاکنون باقی ماند به طوری که دیگر کسی آن را به نام تُن تُن نمی شناسد! تن تن نیز از جمله مدل های معروف و محبوب در تمام دنیا بود اما در اوایل ورود به ایران، با سرسختی هایی نسبت به قبول این مدل مواجه شد زیرا احتیاج به استفاده مداوم از ژل های مو داشت.

فلسفه مدل تیفوسی یا کوتاه و بلند

شاید این مدل مو، آخرین مدل مناسب برای آقایان بود که از غرب به فرهنگ جوانان موج نوی ایرانی وارد شد. مدل تیفوسی یا کوتاه و بلند، به چند طریق اصلاح می شود و برای جنس موهای مختلف، کاملاً متفاوت است. البته تیفوس نام یک بیماری است و این نام نیز برگرفته از همان بیماری تیفوس معروف است. آنهایی که مدل تیفوسی را انتخاب می کنند، در اصل دنباله رو تفکر سورئال بودند. تفکری که در سبک شناسی هنری، محبوب است. البته شاید خیلی ها این موضوع را ندانند ولی به هر حال مدل تیفوسی در ایران نتوانست نماینده یک تفکر باشد بلکه فقط به صرف مد شدن، توسط جوانان مورد استفاده قرار گرفت.

آیا مو به صداقت ربطی دارد؟

به نظر شما موی آدمی به صداقت ارتباطی دارد؟ این داستان واقعی به شما همه چیز را می گویید: روزی وزیر اقتصاد و خزانه داری انگلستان با یکسری آمار و ارقام راهی مجلس عوام می شود تا نظر نمایندگان مردم را جلب کند. یکی از نمایندگان که اتفاقاً دارای مدرک دکترای جامعه شناسی بود، در پاسخ به ادعای وزیر اقتصاد و خزانه داری این کشور گفت: این آمار یک دروغ بزرگ است. وزیر در جواب گفت: می توانی این موضوع را اثبات کنی که در جواب از آن نماینده شنید: کسی که موهای سرش را رنگ می کند، در اصل یک دروغگوی بزرگ است. چنین فردی می خواهد واقعیت را کتمان کند پس برای این فرد هیچ کاری ندارد که در آمار و ارقام دست برده و همه چیز را به طور دیگری نشان دهد!

مدل های غریبه با فرهنگ

در سال های اخیر، مدل هایی کاملاً غریبه با فرهنگ ایران وارد کشور شد که برخی از آنها، واقعاً تاسف برانگیز است. نه اینکه فرهنگ ما در سال های گذشته حداقل در آرایش مو، چیزی برای ارائه به سایر فرهنگ ها داشته و حالا بخواهیم از آن دفاع کنیم، بلکه مدل های موی وارداتی نیز چندان چنگی به دل نمی زند. حتی نام این مدل ها هم تاسف برانگیز است. به این اسامی توجه کنید: مدل تایسونی: بوکسورمعروفی که به بی اخلاقی های گسترده و نامحدود معروف است. مدل textured یا بافت: این مدل همان بافت ساده مو است اما باید در کناره سر باشد! مدل cut lol: این مدل نیز در نوع خود بسیار عجیب است زیرا تنها چند سانتیمتر از موی جلوی سر باید تراشیده شود. به معنای دیگر برای آرایش موی سر با این روش باید پیشانی بلندتر دیده شود و به همین علت موهای جلو سر با تیغ تراشیده می شود. از این دست مدل هایی که جدیداً به آرایشگاه های ایرانی راه پیدا کرده و اتفاقاً در سطح شهر زیاد می بینیم. گاهی اوقات به قدری زننده و عجیب است که آدمی را به فکر وادار می کند «واقعاً چه اتفاقی رخ داده که فردی با چنین آرایش عجیبی باید وارد جامعه شود؟» بدتر از آن، مدل های اخیری است که برای آرایش ابروها توصیه می شود. مثلاً کوچک کردن ابروها، انداختن چند خط میان ابرو و… که متاسفانه این مدل را در جامعه خودی به راحتی نمی توان پذیرفت.

زيروبم/ شماره پنجم/ ويژه نوروز ۹۲/ كاوه اسماعيلي/ صفحه ۶۸