روزگاری كوكب خانم زن پاكیزه و با سلیقهای بود. او مهمان را دوست داشت و از این كه عدهای سرزده به خانهاش بیایند ناراحت و دستپاچه نمیشد. نیازی نبود در ذهنش چرتكه بیندازد و حساب خرجی تا آخر برج را بكند و ببیند چه نوع پیتزا یا ساندویچی میتواند برای مهمانان وقت نشناس و بیملاحظه خود سفارش دهد. نمیترسید كه مهمانان به این خاطر كه اتفاقا آن روز مواد لازم برای سفرهای پر رنگ و لعاب و یا میوههای رنگارنگ فصل را در منزل نداشته است پشت سرش صفحه بگذارند. كوكب خانم آن روزگار مهمان را بركت خانه میدانست و با خوشرویی از آنها پذیرایی میكرد. چند تخم مرغ برای نیمرو كردن و كمیپنیر و ماست كافی بود تا آنها از كنار هم بودن لذت ببرند.
کدبانو

کوکب خانم را امروز اگر بتوانید پیدا کنید، دیگر چندان او را باسلیقه و کدبانو نمی‌یابید. این روزها او دیگر حال و حوصله مهمان ندارد. کوکب خانم یا شاغل است و آنقدر خسته که تاب و توان پذیرایی از مهمان، آن هم از نوع سرزده‌اش را ندارد، یا نمی‌تواند در مسابقه مهمانی‌های پر زرق و برق با فامیل رقابت کند و به‌این دلیل خود را کنار کشیده است، و یا این که به قول خودش از مهمانی‌های خاله زنکی خوشش نمی‌آید و ترجیح می‌دهد وقت خود را با دوستانش در کافی شاپ و سینما بگذراند و خوش باشد.



سالم‌ترین تفریح خانوادگی

در آیین ما مهمان هدیه‌ای از جانب خداوند است که با خود برکت و روزی به خانه میزبان می‌آورد. مهمان نوازی نشانه گشاده دستی و گشاده رویی صاحب خانه است و کسانی که به اصطلاح در خانه‌شان بسته است و از مهمان گریزانند مذمت می‌شوند. لذا مهمان نوازی از دیر باز ویژگی بارز مردم سرزمین ما بوده است. جمع شدن اقوام و خویشان در منزل یکدیگر یکی از تفریحات سالمی ‌است که می‌تواند بسیاری از افسردگی‌ها و مشکلات روحی و روانی عصر حاضر را برطرف نماید.
روابط خانوادگی

هیچ انسانی نمی‌تواند بدون آب و غذا مدت زیادی زنده بماند؛ گرما و سرما او را اذیت می‌کند و بدون احساس امنیت نمی‌تواند زندگی آرام و سالمی‌داشته باشد. اینها نیازهای دسته اول و دوم انسانی هستند. اما پس از آن یک نیاز دیگر در بین ما مشترک است، نیاز به تعلق داشتن به گروه. هر یک از ما اگر از نظر مادی در بهترین شرایط زندگی کنیم و اگر از هر لحاظ احساس امنیت داشته باشیم، از تنهایی رنج خواهیم برد. ما نیاز داریم که کسی منتظر ما باشد، گاهی احوالی از ما بپرسد، و زمانی رازهای ناگفته خود را با او در میان گذاریم. ما موجودی اجتماعی هستیم که اگر نتوانیم با همنوعان خود ارتباط خوب و سالمی‌داشته باشیم روان شاد و سالمی‌ نخواهیم داشت.

یکی از تکنیک‌های خانواده درمانی تجویز آیین‌ها و مراسم است که شامل همین دید و بازدید‌ها و مهمانی‌ها می‌شود. بنابراین نفس عمل بسیار سودمند و مفید و از لحاظ روانی لازم است

معاشرت با دوستان و خویشاوندان به قدری در ایجاد روح و روان سالم نقش دارد که گاه از آن به عنوان یک شیوه درمانی استفاده می‌شود. دکتر تبریزی، عضو هیات علمی‌دانشگاه علامه طباطبایی در این زمینه می‌گوید: در خانواده درمانی ما تکنیکی داریم که به خانواده‌هایی که مشکل دارند تکلیف می‌کنیم برای بچه‌هایتان جشن تولد بگیرید، یا با همکاری یکدیگر یک پیک نیک یا مهمانی ترتیب دهید. هدف ما این است که اگر اینها با هم تعاملاتی مشکل ساز داشته اند، نوعی تعامل شیرین و مثبت در آنها ایجاد کنیم. در این نوع همکاری حس می‌کنند این مبادلات عاطفی آنها را به هم نزدیک می‌کند. لذا یکی از تکنیک‌های خانواده درمانی تجویز آیین‌ها و مراسم است که شامل همین دید و بازدید‌ها و مهمانی‌ها می‌شود. بنابراین نفس عمل بسیار سودمند و مفید و از لحاظ روانی لازم است.

پررنگ شدن روابط فامیل و بیشتر شدن رفت و آمدها می‌تواند گرایش فرزندان ما را به همسالان خود در بین اقوام و دوستانی که آنها را می‌شناسیم و به آنان اطمینان داریم و با فرهنگ و آداب ما همخوانی دارند، بیشتر ساخته و به‌این ترتیب یکی از نگرانی‌های مهم والدین را برطرف سازد

یک تیغ دو لبه
روابط خانوادگی

آنچه که مهمانی را در ردیف تفریحات سالم قرار می‌دهد، جمع شدن فامیل و اقوام در کنار یکدیگر و تازه کردن دیدارها است. در این گردهمایی‌ها برای مدتی مشکلات روزمره زندگی فراموش می‌شود، گاهی گره از کار کسی گشوده می‌شود و گاه پایه‌های اولیه یک وصلت شکل می‌گیرد. می‌بینید که برگزاری و یا شرکت در مهمانی‌ها می‌تواند دختران و پسران را از ثبت نام در بنگاه‌های ازدواج برای یافتن زوج مناسب و افراد فامیل را از مراجعه به بانک‌ها برای گرفتن وام با بهره‌های آنچنانی بی‌نیاز کند. در این مهمانی‌ها گاه ممکن است کدورت‌های چندین ساله برطرف شود. اما از همه مهم‌تر شادی است که در چشمان کودکان موج می‌زند.

بسیاری از خانواده‌ها نگران دوستانی هستند که کودکان و نوجوانانشان را به بیراهه می‌کشند. پررنگ شدن روابط فامیل و بیشتر شدن رفت و آمدها می‌تواند گرایش فرزندان ما را به همسالان خود در بین اقوام و دوستانی که آنها را می‌شناسیم و به آنان اطمینان داریم و با فرهنگ و آداب ما همخوانی دارند، بیشتر ساخته و به‌این ترتیب یکی از نگرانی‌های مهم والدین را برطرف سازد.

اما همه‌ اینها در صورتی امکان پذیر خواهد بود که آفات و آسیب‌های امروزی گریبانگیر جمع خانوادگی ما نشده باشد؛ در گرداب چشم و هم چشمی‌گرفتار نشده باشیم و نخواهیم موفقیت‌های مادی و معنوی خود را به رخ اطرافیان بکشیم. اینجا یک اما وجود دارد و آن این که زمانی این رفت و آمد‌ها و معاشرت‌ها و مهمانی دادن و رفتن‌ها و هدیه دادن و گرفتن‌ها شامل آن تعریفات می‌شود که واقعا جنبه عاطفی در آن وجود داشته باشد.

اگر قصد ما از مهمانی دادن و رفتن خودنمایی و پز دادن باشد، کار به قدری سخت می‌شود که ترجیح می‌دهیم کمتر مهمانی بگیریم. بنابراین ما مهمانی هایی را که روح و محتوای عاطفی نداشته باشد مفید نمی‌دانیم، به‌این دلیل که چنین مراسمی ‌صرفا ابزاری است برای حل یک سری نیازهای خودخواهانه و به نمایش گذاشتن امکانات. اما اگر اینها را منها کنید و روابط عاطفی را در مهمانی‌ها در نظر داشته باشید البته و صد البته که به لحاظ روانشناختی مفید هستند.

منبع: تبیان