به گزارش افکارنیوز، مریم امیرجلالی چند سالی می شود که به چهره شناخته شده در عرصه بازیگری بدل شده است، او سال گذشته با برگزاری کنسرتی ثابت کرد که در عرصه موسیقی و خوانندگی از توانایی های زیادی برخوردار است اما ظاهراً برگزاری این کنسرت باعثایجاد شایعاتی برای او شد که یکی از پر رنگ ترین آنها خداحافظی او از عرصه بازیگری و ممنوع التصویر شدنش بود با ما همراه باشید تا در چند و چون کار قرار بگیرید، با او به گفتگو پرداختیم…
پس از برگزاری کنسرت توسط شما شایعات هم، بالا گرفت. پررنگ ترین آن هم این بود که شما قصد دارید از بازیگری خداحافظی کنید و به شکل کاملاً حرفه ای وارد عرصه موسیقی شوید؟
بله وقتی این شایعات را شنیدم حسابی خودم هم تعجب کردم، چون به نظرم موسیقی هیچ منافاتی با بازیگری ندارد و نیازی نیست که شما برای فعالیت در یک عرصه از دیگری چشم پوشی کنید، در هر حال برخی در آن مقطع فکر می کردند، حضور من در عرصه موسیقی به معنای خداحافظی از دنیای بازیگری است، در حالی که من مانند گذشته، به فعالیتم در این حیطه ادامه می دهم.
بی شک کم کار شدن تان در عرصه بازیگری با اعتراض هایی که مبنی بر ضعیف بودن فیلمنامه ها داشتید، باعثشدت گرفتن این شایعات شد؟
شاید… در هر حال همواره بازیگری برای من در طول این سال ها صرفاً جنبه حرفه ای نداشته است، چرا که به عنوان تنها منبع درآمد به آن نگاه نمی کردم، از طرفی شتاب زدگی در کارها باعثافت کیفیت کارها شده و همین موضوع در نهایت باعثشد که به گزیده کاری روی بیاورم و پیشنهاد بازی در هر کاری را نپذیرم، به هر حال این اطمینان را به هوادارنم می دهم، که به این زودی ها قصد خداحافظی از عرصه بازیگری را ندارم و اگر خداوند توفیق بدهد چند سالی در خدمت مردم هستم.
یکی از نکات دیگری که طی چند ماه اخیر پیرامون شما به گوش می رسید، بحثممنوع التصویر شدن شما بود، عده ای بر این باور بودند که برگزاری کنسرت توسط شما باعثشد صدا و سیما اجازه پخش شدن تصویر شما را ندهد؟
اتفاقاً یکی از دلایلی که به دعوت شما برای مصاحبه پاسخ مثبت دادم به خاطر تکذیب همین شایعه بود… جای تاسف دارد که اهالی قلم به راحتی دست به شایعه پراکنی می زنند و بدون آنکه از صحت خبرشان مطمئن باشند، آن را رسانه ای می کنند، در طول این مدت، همان طور که در سوال قبلی هم به نوعی به آن اشاره کردم به دلیل ضعف فیلمنامه ترجیح دادم مدتی را به استراحت بپردازم اما در ۲ برنامه زنده در ایام عید از جمله «سین مثل سریال» حضور داشتم، از طرفی این روزها در حال بازی در یک سریال هستم، که این موضوع خودش به نوعی این شایعات را تکذیب می کند(گفتگو پیش از فرا رسیدن ماه رمضان صورت گرفت)
پس به زودی با یک سریال جدید مهمان خانه های مردم می شوید؟
وقتی پیشنهاد بازی در سریال «دروازه بهشت» به کارگردانی «مهدی صباغ زاده» شد، بعد از خواندن فیلمنامه حس کردم. این اثر می تواند فرصت خوبی برای شروع دوباره باشد، چون از قصه خوبی برخوردار بود و تا حدی از کلیشه ها دوری می کرد.
پس به خاطر بازی در این سریال به وعده تان برای برگزاری کنسرتی در خرداد ماه عمل نکردید؟
همین طور است بازی در این سریال از پیش بینی های من کمی طولانی تر شد از طرفی دوست داشتم کنسرت بعدی ام به مراتب حرفه ای و با شکوه تر از کنسرت قبلی ام باشد به همین خاطر ترجیح دادم در شرایط بهتری کنسرتم را برگزار کنم.
ترجیح می دهید بیشتر در چه دستگاهی آواز بخوانید؟
آواز در همه دستگاه ها را دوست دارم، اما دستگاه همایون، افشاری و آواز اصفهان را بیشتر می پسندم، چرا که با صدا و سلیقه من همخوانی بیشتری دارد.
اکثر کارهای شما به نوعی نوستالوژیک است و رنگ و بوی آثار قدیمی را به همراه دارد، عمدی در این کار بود؟
بله، در کل، ما مردم خاطره دوستی هستیم و نسبت به کارهای ماندگار قدیمی علاقه خاصی داریم، به همین جهت ترجیح ام این است که در اجرای کارهایم به سراغ قطعات قدیمی و نوستالوژیک بروم به همین خاطر قطعه های قدیمی را که حس خوبی را در مردم ایجاد می کرد را در دستگاه افشاری و آواز اصفهان روی صحنه بردیم و خوشبختانه مردم هم از آن خوششان آمد.
بی شک خیلی ها دوست دارند بدانند شما موسیقی را از چه زمانی شروع کردید؟
علاقه من به موسیقی بر کسی پوشیده نیست، من از دوران کودکی ام به این حرفه علاقمند بئودم و همیشه دوست داشتم در بستری درست این هنر را دنبال کنم، اما خانواده ام با ورودم به این عرصه مخالف بودند، به همین جهت امکان فراگیری هنر موسیقی برای من فراهم نبود و من بشتر به شکل تجربی این هنر را آموختم تا اینکه در سال ۶۵ یادگیری ردیف مویقی را پیش «داود گنجه ای» آغاز کردم و خوشبختانه توانستم در این زمینه پیشرفتی را داشته باشم.
ممنون که مجله «آرمانی» را جای امنی برای تکذیب شایعات پیرامون خودتان دانستید.
من هم از شما متشکرم، امیدوارم این مجله بتواند در راه موفقیت موسیقی کشور راه گشا باشد.
آرماني/ شماره ۱۴۹ و ۱۵۰/ گفتگو: نگار حسيني/ صفحه ۷۰
