به گزارشافکارنیوز،اغلب زوج ها با علاقه ای وافر در انتخاب یکدیگر آیتم های برجسته ای که برایشان حائز اهمیت است را در نظر می گیرند و همسر آینده خود را بر این اساس بر می گزینند؛ چهره، ظاهر، موقعیت فردی و اجتماعی، ثروت و تحصیلات و… این افراد مبنای انتخاب شان موارد ظاهری است که آشکار است و مشاهده می شود. بنابراین پس از مدتی به مراتب از انتخاب خود ناراضی بوده و دچار تردید می شوند. اغلب کسانی که براساس ظاهر و موقعیت شغلی افراد، آنها را انتخاب کرده اند مدتی نمی گذرد که به یک زندگی یکنواخت تن می دهند که هیچ گونه لذتی در آن رابطه یافت نمی شوند.

در حقیقت آنها عاشق هم نبوده اند، بلکه فقط نیازهایی که در ابتدای آشنایی شان آنها را غنی سازی کرده بود، مبنای عشق آنها بوده.

اما به راستی عشق واقعی چیست و چگونه باید دو نفر در کنار هم، عاشقانه زندگی کنند؟ در اینجا تاکید بر آن است که عشق واقعی آن است که پس از مدت زمانی تبدیل به خشم و نفرت و جدایی نشود و تا سال های طولانی ماندگار باشد. عشق آن است که همیشه تازه باشد و تاریخ مصرف آن، پایانی نداشته باشد.

وجود عشق، عامل اصلی لذت بردن از لحظات زندگی است. در واقع، آرامش انسان ها با حضور عشق ماندگار است. وقتی عشق نباشد، همه چیز در کوتاه مدت اعتبار خود را از دست می دهد. از موارد مهم که زوج ها باید به آن توجه خاصی داشته باشند این است که بتوانند: ۱. در زمان حال زندگی کنند. ۲. نسبت به همسر خود احساس مالکیت نداشته باشند. ۳. قدرت بخشش داشته باشند.

۱. اگر انسان بتواند در زمان حال زندگی کند، می تواند زندگی سرشار از عشق را تجربه کند و زندگی و لحظات شیرین زمان حال را قربانی حسرت گذشته و اضطراب آینده نکند.

گذشته «دیروز» است با اتفاقات رخ داده و «آینده»، فردایی است که برای هیچ کس آشکار نیست. حال زمانی است که ما الان در آن قرار داریم. از این رو خوشبختی ما در لحظه حال متمرکز است.

۲. به همسر خود با نگاه یک انسان ارزشمند بنگرید نه به عنوان یک جنس یا شی که شما مالک آن هستید و باید دائم کنترلش کنید. در زندگی زناشویی شما رابطه را به دست نمی آورید بلکه آگاهانه و ناآگاهانه وارد یک رابطه می شوید که در تمام لحظات زندگی بر شما اثرگذار خواهد بود و شما مسئول آن هستید نه حاکم بر آن.

۳. عمده ترین روش برای زندگی با عشق توانایی در بخشنده بودن است. اگر ما بتوانیم ببخشیم، ‌ آنگاه توانسته ایم آرامش و عشق را در زندگی خود به کار گیریم. بخشش، راز آرامش است. تمام افرادی که قلبی مهربان دارند، بیشتر می بخشند و از طعم شیرین آن لذت می برند.

چه زمانی زندگی شما عادی می شود؟
هر زمان که با همسرتان با احترام، عشق و محبت رفتار نکنید، زندگی شما عادی می شود و ازدواج تان پایان می یابد زیرا عشق، لذت زندگی است.

شما هستید که عشق را در زندگی تولید می کنید. منتظر نباشید عشق به سراغ شما بیاید زیرا این انتظار را پایانی نخواهد بود.
خط فاصله های زندگی تان را به ویرگول تبدیل کنید یعنی به جای خنثی بودن و دوری کردن، شروع کنند روابط خلاق باشید.
عملگرا باشید. منتظر نباشید همسرتان همیشه شروع کننده رابطه باشد. شما هم مفید و مسلط باشید.
نکته مهم این است که همسرتان با شما آن طوری رفتار می کند که شما به او اجازه می دهید(شما انتخاب می کنید که زندگی تان عادی شود)

در مواردی هم نحوه رفتار همسرتان با شما در واقع انعکاس نحوه نگرش آنها به خودشان است نه نگرش آنها به شما.(در این مواقع کاملاً‌ باید هوشمندانه عمل کنید)
هنگامی که روابط عاطفی و جنسی زوج ها تضعیف می شود، تصور نکنند که دیگر مورد توجه همسرشان نیستند، زود قضاوت نکنند، خشمگین یا ناامید نشوند زیرا دلایل بسیاری برای این امر وجود دارد که به چند مورد آن اشاره می شود:

۱. شرایط هورمونی(اختلال در غدد مترشحه درون ریز)
۲. شرایط روحی(اختلال در موقعیت فکری و احساسی)
۳. شرایط سنی(اختلال و تغییرات جسمی و بدنی)
۴. شرایط اقتصادی(اختلال در موقعیت مالی)
۵. شرایط شغلی(اختلال در موقعیت کاری و فشار کاری)

اغلب زوج ها دوست دارند زندگی عاشقانه ای داشته باشند، برای عاشق شدن نیازی به دلیل نیست بلکه تجربه عشق دلیل کافی است.
عشق یعنی توقع نداشتن از همدیگر عشق یعنی بدون قید و شرط دوست داشتن.
اگر به دلایل نادرست، عاشق شوید احساس خوب عاشق شدن سریعاً تبدیل به احساس بد تاسف می شود.

دلایل نادرست برای ازدواج کردن عبارتند از:
۱. احساس تنهایی آزاردهنده
۲. نیاز جنسی فراوان
۳. نیازهای روحی و خلاء عاطفی
۴. بالا رفتن سن ازدواج و فشار اطرافیان
۵. مشکلات خانوادگی
۶. نبودن روابط مطلوب بین فردی در خانواده
۷. دلسوزی برای فرد مورد انتخاب
۸. اهمیت به ظواهر برجسته اجتماعی
۹. عدم رشد کافی روانی و بلوغ فکری
۱۰. اجبار در هر شرایطی

زوج ها باید شعور عاشقانه زیستن را داشته باشند نه اینکه فقط شعار بدهند که باید عاشقانه زندگی کرد!

آرامش/ شماره نهم/ نيمه دوم خرداد ماه ۹۲/ دكتر جميله حميدي