به گزارشافکارنیوز،روش هایی که به آنها تنبیه های هوشمندانه اطلاق می شود باید فقط گاه گاهی توسط والدین اعمال شود تا کودک به خوبی دلیل رفتار نامناسب خویش را بشناسد. مجازات باید متناسب با نوع رفتار نادرست باشد تا شناخت واقعی در مورد این مسئله حاصل شود. در واقع این روش های تنبیهی بخشی از شیوه تربیتی است که از طریق آنها قوانین به کودک یادآوری می شود تا او بفهمد اجازه انجام چه رفتارهایی را دارد.
معذرت خواستن
بسیار مهم است که کودک بیاموزد باید از فردی که او را ناراحت کرده یا آسیب رسانده عذرخواهی کند. توجه داشته باشید که باید زمان بگذارید و دلیل این عذرخواهی را توضیح دهید تا احترام به دیگران را درک کند. برای اینکه کودک متوجه رفتار اشتباهش شود و آن را تکرار نکند نباید تحت تنبیه های شدید قرار گیرد.
خدمت کردن
اجازه دادن به کودک برای اینکه با انجام کاری بتواند محترمانه جریمه کار اشتباهش را پرداخت کند، روش هوشمندانه ای به نظر می رسد. به عنوان مثال، وظیفه ای مانند ظرف شستن، تمیز کردن میز، جاروبرقی کشیدن و… که تلاش بدنی را نیاز دارد به او واگذار کنید.
این مسئله خصوصا به تسکین احساس گناه وی نیز کمک می کند تا به این ترتیب اشتباه خود را جبران کند. به علاوه، وظایف منزل را بهتر درک خواهد کرد و بیشتر به افرادی که این کارها را انجام می دهند احترام می گذارد.
محروم کردن از یک فعالیت
محروم کردن کودک از یک فعالیت مورد علاقه روش تنبیهی مؤثری است که کودک را ناراحت می کند و متوجه می شود که نباید کار اشتباه را تکرار کند. البته این محروم کردن نباید فعالیت هایی که برای رشد جسمی و روحی او لازم است به خصوص غذا خوردن، ورزش کردن و… را شامل شود. محروم کردن از بازی های رایانه ای و تلویزیون بهترین موارد هستند. برای بچه های کوچکتر مصادره توپ یا اسباب بازی می تواند به کودک نشان دهد که محدودیت هایی برای او اعمال شده است.
تمیز کردن محل کثیف شده
در بعضی موارد لازم است کودک وادار شود محلی را که کثیف کرده تمیز کند، وسایل ریخته را جمع کند و حین جبران و تعمیر کارهای نابجا او می آموزد که دیگر آنها را تکرار نکند.
نوشتن راجع به رفتار نامناسب
یکی دیگر از روش های تنبیه مؤثر به خصوص برای بچه های بزرگتر این است که از آنها خواسته شود در مورد علت رفتار نادرست خود مطلبی بنویسند. این مجازات به او کمک می کند تا خیلی سریع تر اشتباه خود را درک کند، متوجه احساس طرف مقابل شود و رفتار بهتری در آینده داشته باشد. همچنین می توان از بچه های کوچکتر خواست تا از شرایط کار خود نقاشی بکشند.
مطمئنا دیگر روش های تنبیهی برای کودکانی که رابطه چندان خوبی با نوشتن ندارند مؤثرتر خواهد بود.
تنها ماندن در اتاق
چند دقیقه تنها ماندن در اتاق و ندیدن والدین برای بچه های کوچک کافی است تا به آنها بفهماند که کار بسیار بدی انجام داده اند. البته حتما توجه داشته باشید که نباید این روش نسنجیده اعمال شود و باید به کودک توضیح داد که چرا او را تنها گذاشته اید.
