گروه اجتماعیافکارنیوز، رد پای چرم در دنیای مد و فشن از قدیم تا به امروز بسیار دیده شده است. انگار محصولات چرمی تمام هم و غم‌شان را به کار بسته‌اند تا از قافله مدرنیته جا نمانده و همراه با کاروان طراحی‌های جدید پیش بروند. نگاهی کوتاه به مجله‌ها و سایت‌های قدیمی و جدید حوزه مد و فشن خود گواه این موضوع است.
بین محصولات مختلفی که از جنس چرم تولید می‌شوند، کاپشن، کت، کیف و کفش بیشترین طرفدار را دارند. به عقب‌تر اگر برگردیم سر نخ جستجو‌ها ما را قبل از هر چیز دیگری به کاپشن‌های چرمی می‌رساند. از پوشش‌هایی که در حکم زره استفاده می‌شد تا جوانان خوش لباس قدیمی که از قضا بیش از بقیه هم به چشم می‌آمدند. انگار ژانر خاصی برای خودشان تعریف کرده بودند؛ جذاب، مردانه، متفاوت و خاص. هر کسی هم که می‌خواست در زمره آنها قرار بگیرد، قبل از هر اقدامی باید به فکر خرید کاپشن چرمی کوتاه موتور سیکلتی می‌افتاد. مردان طرفداران بیشتر این نوع پوشش بودند نسبت به زنان. ایتالیا، مکزیک و
آمریکا بیش از هر کشور دیگری از این محصول استفاده می‌کرد. آن روزها کاپشن‌های چرمی برای هدف‌های متفاوتی طراحی می‌شد؛ گاهی نماد یک قشر خاص بود، گاهی اهداف نظامی در پس خود داشت و گاهی هم نقش لباس فرم پلیس‌ها را بازی می‌کرد. هر چه بود اما خیلی زود جایش در دنیای مد باز شد و به محصول محبوبی برای هنرنمایی طراحان و استفاده علاقه‌مندان تبدیل شد.
تولد چرم در دنیای مد
بر اساس گزارش‌های رسیده از «والری استیل»، مدپرداز فرانسوی، تاریخچه استفاده از چرم در دنیای مد و فشن به جنگ جهانی اول بر می‌گردد. جایی که زنان برای شرکت در دفاع نظامی پوشیدن دامن را رها کرده، با شلوارهای چرمی راهی میدان شدند. احساس راحتی بود یا حس متفاوت خوش‌تیپ بودن از جنس مردانه، زنان با این نوع پوشش ارتباط برقرار کرده و حتی بعد از آن در محیط‌های دیگری هم استفاده کردند. به دنبال این تغییر ایده استفاده از چرم در ذهن طراحان خلاق جرقه زد و دست به کار شدند. در سال ۱۹۰۶ برای اولین بار طراح معروف برند «ایوسن لورن» مجموعه زمستانی خود را با طراحی انواع کتهای زنانه به
بازار عرضه کرد.
کتهای تنگ و کوتاهی که ترکیب اصلی‌اش بر گرفته از فرم همان کاپشن‌های مردانه بود اما رنگ و روی زنانه‌‌تری به خود گرفته بود. مد خیابانی جان گرفت. کم‌کم پوشیدن این نمونه کت‌ها و حتی کاپشن‌های اسپرت زنانه در شهرها و کشورهای مختلف بیشتر شد و دیگر از انحصار استفاده مردان درآمد. بسیاری از زنان با پوشیدن کتهای تنگ و چسبان چرمی، روی دیگری از مد را به خود دیدند، این‌بار زنانه‌های اسپرت اما ظریف. آن روزها بیشتر از چرم مشکی استفاده می‌شد. سال ۲۰۱۰ بود که زمینه‌های رنگی بیشتری در استفاده از چرم جان گرفت. بعد از آن در هفته مد نیوروک در سال ۲۰۱۳، مجموعه‌های پاییزی
بسیاری از طراحان معروف دنیا با چرم‌هایی به رنگ قهوه‌ای تیره و متوسط به بازار عرضه شد.
طراحان معروف دنیا چه ایده‌ای دارند
بین طراحان معروفی که در دنیا در حوزه مد و فشن دستی بر آتش دارند، تعدادی از موافقان دو آتشه این محصول بوده و حتی به صورت اختصاصی به تولید در این زمینه می‌پردازند. «براونز» یکی از آنهاست. «جوآن برستین براونز» سال ۱۹۷۰ بود که کارش را با بوتیک کوچکی در سیدنی آغاز کرد. او امروز در قلب لندن فروشگاه مرکزی بزرگی دارد که در تمام محصولاتش به نحوی از چرم استفاده کرده است. اعتقاد براونز به استفاده از چرم در تولیداتش آن‌چنان راسخ است که موی لای درزش نرفته، کوتاه هم نمی‌آید. ویژگی منحصر به فرد بودن را در این متریال بیش از هر چیز دیگری قبول دارد. همین برایش بس است که در تمام
طراحی‌هایش استفاده از چرم را در الویت قرار دهد.
طراحان بسیار دیگری هم هستند که هر از چند گاهی گریزی به این داستان زده و با طراحی هیجان‌انگیزی تفاوت را چاشنی نمایش‌های جدیدشان می‌کنند. دیدگاه‌شان در استفاده از چرم شاید به اندازه «براونز» افراطی نبوده، رعایت اعتدال را شرط اول می‌دانند. «رالف لورن» یکی از این طراح‌های برجسته است. بعضی دیگر اما انگار از آن طرف بوم افتاده و به هیچ عنوانی زیر بار استفاده از چرم نمی‌روند. طرفداری از حیوانات را دلیل اصلی این رفتارشان می‌دانند. «استلا مک کارتنی»، طراح برند «آدیداس» یکی از آنهاست. به اعتقاد او استفاده از چرم، گرفتن حق حیات از حیوانات را در پی دارد. با توجه به
اینکه «مک کارتنی» از زمره افراد گیاه‌خوار بوده و خوردن گوشت هر حیوانی را برای خودش منع کرده است، استفاده از پوست هیچ حیوانی را در طراحی‌هایش هم جایز نمی‌داند، حتی اگر قرار باشد به این بهانه جایزه بهترین طراح را هم بگیرد.
خوش‌لباسی با چاشنی چرم
داستان چرم و بازی‌های این حوزه انگار پایانی ندارد. همواره موضوع مناسبی برای بحث بین مخالفان و موافقان این حوزه بوده و هست. اما علاقه‌مندان به مد و خصوصا آنهایی که استفاده از چرم را در ترکیب‌بندی لباس‌هایش دوست دارند، کاری به این کارها نداشته و بیشتر به دنبال خلق ایدههای نو هستند. از نظر بسیاری چرم یک ویژگی منحصر به فرد دارد و آن هم خاصیت لاکچری بودنش است. انگار متمایز است با همه عناصر و بافت های روزمره.
شاید تنها سختی کار این باشد که برای ست کردن لباس‌های چرمی با دیگر لباس‌ها باید دقت بیشتری به خرج داد. نمی‌توان بیگدار به آب زد. پوشیدن یک کت چرم همان‌قدر که با شلوار جین میتواند بسیار زیبا و جذاب به نظر بیاید، در کنار بافت‌هایی مانند جیر و مخمل چشم را آزار میدهد. کیف و کفش‌های چرمی تا حد زیادی از این سخت‌گیری‌ها جدا هستند. لباس‌ها اما نه. هنرمندانه باید به کار برد و دقیق. شلوار چرمی با کت چرمی جور در نمی‌آید.
بهتر است یکی را از جنسی متفاوت انتخاب کرد. مثلا پوشیدن دامن چرم با بلوز حریر سفید برای خانمها بسیار شیک و مجلسی است. آقایان در سنین بالا بهتر است فقط از کتهای رسمی چرمی استفاده کنند. کیف و کفش اما محدودیت سنی ندارد. استفاده برای عموم آزاد است. حتی در خاصیت اسپرت و رسمی هم نمیگنجد. دیدن عکسهای مختلف میتواند ایدههای خوبی را حاصل کند. اینکه چه رنگهایی در کنار چه نوع چرمی زیباتر به نظر رسیده یا با همراهی چه بافتی ترکیب مناسبتری ایجاد میکند. برای افرادی که به این دغدغهها علاقه داشته و سودای خوش لباس بودن را در سر میپرورانند، پیدا کردن ترفندهای مناسب خوشتیپی با
استفاده از چرم کار سختی نیست. روش آزمون و خطا همیشه جواب میدهد. خود شما بهترین فرد تصمیم گیرنده هستید. به چشمهای خود در آینه اعتماد کرده و با انتخابی درست خوش بدرخشید.
