به گزارشافکارخبر،یک سال دوندگی، کاغذ بازی و بالا و پایین رفتن از پله های بیمه کافی است تا با شنیدن واژه تکریم ارباب رجوع به ناگهان بر آشفته شود و تمام ناراحتی یک ساله اش را بر سرت خالی کند. راست یا دروغش را نمی دانم اما می گوید هنوز هم که هنوز است در محیط کارم به مراجعه کننده به چشم ولی نعمت نگاه می کنم و برایش احترام قائلم. در حد بضاعت کارش را راه می اندازم و بر این باورم که اگر او نباشد حضور من در اداره بی معناست. اما حالا که نوبت به خودم رسیده یک سال است که پله های بیمه را بالا و پایین می روم و کسی نیست که کارم را راه بیندازد. می گوید دراین سن وسال
به جای استراحت و در کنار خانواده بودن باید تاوان اشتباه یک سیستم و کارمندهای آن را پس بدهم و هیچ کس هم پاسخگویم نیست.
با اینکه محل کارم، بیمه ام را به موقع رد کرده اما سابقه ام در سیستم بیمه ثبت نشده و باید برای احقاق حقم این پله ها را بالا و پایین بروم. بدتر ازهمه اینکه کارمندهای بیمه با اینکه می دانند من نسبت به قوانین آگاهی کافی ندارم اما حاضر نیستند کوچکترین راهنمایی کنند و تنها من و امثال من را سر می دوانند. جالب اینجاست که چند سال پیش به توصیه یکی از همکاران برای دریافت سوابق بیمه ای مراجعه کردم اما گفتند سوابق را فقط هنگام بازنشستگی می دهیم و حالا هم که می خواهم بازنشسته شوم وضعیتم این شده.
تصویب طرح تکریم مردم و جلب رضایت ارباب رجوع در نظام اداری به ۱۳سال قبل یعنی فروردین ماه سال ۸۱بر می گردد. طرحی که به پیشنهاد سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور در نودمین جلسه شورای عالی اداری به تصویب رسید تا با اجرایی شدن آن مراجعه کنندگان از حقوقی مشخص هنگام مراجعه به ادارات دولتی، بانک ها، شهرداری ها و سایر نهادها و دستگاه هایی که به نحوی از بودجه عمومی دولت استفاده می کنند بهره مند شوند. حالا بعد از گذشت ۱۳سال با اینکه برخی مواد از این طرح مانند ایجاد تلفن گویا و سایت اینترنتی برای راهنمایی مراجعان ایجاد شده است اما تکریم ارباب رجوع آنگونه که باید و شاید اجرایی
نمی شود. از گم شدن سوابق بیمه ای که بگذریم شعبه های تامین اجتماعی مملو از ارباب رجوع هایی است که سردرگم و ناراحت شعبه را ترک می کنند. یکی دیگر از مراجعه کنندگان به یک شعبه تامین اجتماعی تهران که بیمه اش را به صورت خویش فرما رد می کند و البته مدتی است به مشکل برخورده می گوید: دراین دوره که همه چیز الکترونیکی شده و نیازی به کاغذ بازی نیست، متاسفانه در بیمه باید بعد از هر مرحله نامه را از یکی از طبقات به طبقه اول بیاوریم و در دبیرخانه ثبت کنیم واقعا ثبت سیستمی یک نامه و ارجاع آن به واحد دیگر کاری دارد که انجام نمی دهند. از صبح تا الان که ساعت ۱۲است دائم این پله هارا بالا و
پایین می روم و کارمندان حتی حاضر نیستند راهنمایی ام کنند.
به یکی از دوایر اداره مالیاتی در یکی از خیابان های فرعی شهرتهران می روم. از ازدحامی که در شعبه تامین اجتماعی ایجاد شده بود خبری نیست و هریک از مراجعه کنندگان بدون معطلی می توانندموضوع خود را با کارشناس مربوطه مطرح کنند. به سراغ یکی از مراجعان که با بی تابی و کم حوصلگی در یکی از راهروها قدم می زند می روم. از تکریم ارباب رجوع که می پرسم با ناراحتی می گوید: برخوردها نسبت به گذشته خیلی بهتر شده اما هنوز هم کارشناسان رسیدگی به پرونده مالیاتی با ارباب رجوع و مودی مالیاتی به چشم یک متهم و محکوم نگاه می کنند و به هیچ وجه رفتار خوبی ندارند. البته کارشناسان تشکیل پرونده خیلی
خوب برخورد می کنند اما کارشناسان رسیدگی حتی حاضر نیستند فرصتی برای حرف زدن به مودی بدهند. مشکل دیگری که خیلی آزار دهنده است پشت میز نبودن برخی روسای شعب و ادارات مالیاتی است. متاسفانه عده ای از آن ها یا مرخصی اند یا دیر می آیند و زود می روند. یکی دیگر ازمراجعه کنندگان می گوید با اینکه بسیاری از خدمات نرم افزاری شده اما بازهم ادارات مالیاتی برپایه کاغذ و پرونده کار می کنند. کنار دست هریک از ممیزها کوهی از پرونده وجود دارد که برای هر بار مراجعه به آنها وقت مراجعان گرفته می شود.
خانم جوانی که مدیریت شرکتی خصوصی را برعهده دارد از رفتار ماموران و پرسنل اداره مالیات رضایت دارد و می گوید اگر کسی حساب هایش درست باشد و دفاتر مالیاتی اش را به موقع و صحیح پر کند هیچ مشکلی برایش به وجود نمی آید. البته بعضی اوقات رفتار مسئولان وکارشناسان تند است. مقصد بعدی یکی از دفاتر پیشخوان الکترونیکی خدمات دولت است. به دلیل ازدحام جمعیت تمامی صندلی های انتظار پر شده و جا برای نشستن نیست. یکی از مراجعه کنندگان به نشانه اعتراض صدایش را بلند می کند و می گوید از صبح تا حالا ده دفعه این سیستم شما قطع شده. خب پیگیری کنید خانم!متصدی باجه صدور کارت هوشمند ملی خودش را به
نشنیدن می زند و به حرف زدن و خندیدن با همکارش ادامه می دهد. مرد جوانی می گوید از ساعت ۹صبح تا الان که نزدیک ظهر است برای یک کار ساده اینجا معطل هستم. هر چه می گویم از محل کارم مرخصی ساعتی گرفته ام و باید زودتر برگردم هیچ کس توجه نمی کند. به جای اینکه کار افراد را از روی نوبت راه بیندازند کار ۵نفر را باهم انجام می دهند و همین باعثشده به اندازه ۵نفر وقتمان گرفته شود. اعتراض هم که می کنیم می گویند همین است که هست. اگر این رفتار نامش تکریم ارباب رجوع است چشم مسئولان روشن!
درمجموع آنچه از مجموع شواهد و اظهارات مردم بر مي آيد مشکلات بسياري است که مردم در مراجعات خود به اغلب ادارات دولتي دارند.اداراتي که هرچند تلاش کرده اند با بهره گيري از سيستم هاي الکترونيکي روند انجام کار را براي مراجعان تسهيل کنند اما با اين حال هنوز مشکلات بر سر جاي خودباقي است و کار اداري را به کابوسي براي مراجعان تبديل کرده است.تا جايي که به گفته دکتر عزيزي رئيس کميسيون اجتماعي مجلس شوراي اسلامي نظام اداري ايران نظامي بيمار است و با عملکرد ضعيف خود تحريمي مضاعف را بر نظام اقتصادي کشور اعمال مي کند.به گونه اي که ۷۰درصد از مشکلات موجود بر سر راه سرمايه گذاري
هاي داخلي و خارجي همين بوروکراسي آزار دهنده در ادارات است.
