به گزارشافکارخبر،طرح انضباط شهری قرار است سه شنبه همین هفته(فردا) در صحن علنی شورای اسلامی شهر تهران ارائه و بررسی شود و همین مسئله مقدمه ای می شود برای گذر در محله های پرخطر تهران و بوستان هایی که خوابگاه معتادان و کارتن خواب ها شده اند.
ورود غیر معتادان ممنوع
اولین چیزی که جلب توجه می کند، نیستان آبی رنگی است که جمعیت بسیاری دور تا دور آن را گرفته اند و هر از گاهی صدای ناسزاها تبدیل به زد و خوردی جزئی می شود.
اینجا مقصد اول ماست؛ بوستان حقانی در محله هرندی.
کارتن خواب ها و معتادان با فشار، زد و خورد و خانم ها با التماس خود را به قول خودشان به نیسان غذا می رسانند تا چیزی از سهم مهربانی بالا شهری ها به دست بیاورند.
سرت را که به سمت پارک برگردانی، عمق فاجعه ریشخند می زند. توی بوستان جای سوزن انداختن نیست، از بسیاری کارتن خواب و معتادانی که روی زمین نشسته اند و دست ها را با ولع در غذا فرو برده اند.
دغدغه جماعتی که خود را زیر پتویی نازک پنهان کرده اند، فقط و فقط یک چیز است: تزریق مواد.
در میان این جماعت که راه بروی، خیلی چیزها دستگیرت می شود. اینکه بیشتر آن ها از شهرستان های دور و نزدیک و برای کار به تهران آمده اند و حالا اسیر شده اند. خیلی ها تن فروشی می کنند. خیلی ها خانوادگی معتادند و با هم زندگی می کنند و خیلی ها فقط هفت و هشت سال سن دارند و خیلی ها…
و خیلی ها «می زنند فریاد و امید کمک دارند».
وقتی پای صحبت اهالی می نشینی، تازه متوجه می شوی که درد و دل و فریادهای آن ها از معتادان هم بیشتر است. راست هم می گویند. بوستان حقانی برای آن ها مصداق «زنبور درشت بی مروت شده» که نه تنها عسل نمی دهد که نیش هم می زند.
با بسیاری از خریداران مواد مخدر که صحبت کنی، می بینی اهالی همین نزدیکی اند و جنس شان را چند قدمی خانه ها تهیه می کنند. خیلی ها هم به خاطر حضور این بازار، به سمت فروشندگی رفته اند. و از همه بدتر پدران و مادرانی هستند که نگرانند؛ نگران پسران و دخترانشان که حتی از کنار این بوستان عبور کنند.
یکی از اهالی وقتی اعضای شورای شهر را در این بازدید شبانه می بیند، فریاد می زند و از دوری مسئولان شکایت می‌کند؛ و اینکه شما چرا از این جا کوچ کرده اید؟
ماجرای هپل پروری NGO ها
جای شک نیست که برای ساماندهی این وضعیت نیاز به حضور همه دستگاه ها و مهمتر از آن هماهنگی آن هاست. شهرداری بر حضور NGO ها تاکید دارد. اما یک سازمان دیگر نظری دارد که با نظر اول، در تناقض صد در صدی است. برای روشن شدن این موضوع کافی است سراغ یکی از مسئولان این NGO ها بروید.
برنامه امشب، توزیع آبگوشت است. علی آبش زاده از گروهی ۱۵ نفره صحبت می کند که هر یکشنبه میان معتادان غذا توزیع می کنند. اما بیشتر نگرانی آن ها نه از معتادان و کارتن خواب ها که از مسئولان و اهالی است.
او از خساراتی صحبت می کند که به ماشین حمل غذای آن ها وارد شده و عدم اجازه اهالی به این بهانه که شما هپل پروری می کنید.
کدام یک از دو طرف درست می گویند؟ شک نکنید که هر دو طرف ذی حق هستند.
تزریق هم اینجا گروهی است. گاهی هم خانوادگی. مادری با دو کودک نشسته است و تزریق می کند. چنین به نظر می رسد که برای او آینده بچه ها آن قدر نگران کننده نیست که اوباش این پارک. آن ها مافیای محله اند.
بسیاری از آن ها هم از شهرستان ها آمده اند و حالا برای خودشان دم و دستگاهی راه انداخته اند. حتی زن های معتاد و کارتن خواب را مجبور به تن فروشی می کنند. اما ترس مانع لو دادن آن ها می شود.
حجت الاسلام امرودی، معاون فرهنگی اجتماعی شهرداری تهران درباره این حجم معتاد در بوستان حقانی می گوید: ما برای کنترل بهتر معتادان آن ها را با همکاری NGO ها و توزیع غذا در ۴۶ نقطه و همچنین ۳ نقطه مرکزی جمع آوری کردیم و برای آن ها طرح هایی داریم که به زودی اجرایی می شود.
بسیاری از همین معتادان و کارتن خواب ها، غذایشان را خورده اند و موادشان را مصرف کرده اند و حالا منتظر ون ها هستند تا شب را در مددسراها صبح کنند. به این دسته از معتادان، خود معرف می گویند.
اما در کنار همین معتادان، گروه دیگری قرار دارند که به اصطلاح ماده ۱۶ ای ها خوانده می شوند، آن ها فضای باز بوستان و کارتن هاشان را به مددسراها ترجیج می دهند.
اینجا مقصد دوم ماست؛ مددسرای خاوران.
ورودی مددسرا هم در نوع خودش، جالب است. در را که باز کنید، اولین ورودی، حمام است. «شرط اول قدم آن است» که تطهیر شوی.
بعد آرایشگاهی دارد که کارتن خواب ها مختارند به سمتش بروند یا نه. اما لباس هاشان را باید حتما تحویل دهند و لباس فرم بگیرند.
لباس های متحد الشکل که آن ها را شبیه دانش آموزان مسن می کند، با همان قیافه های خسته و خواب آلود.
ادامه مسیر به سالن غذاخوری ختم می شود و سپس تخت هایی برای خواب. تخت هایی که حدود ۴۰۰ نفر روی آن به خواب رفته اند و حضور بی هنگام ما حتی لحظه ای بیدارشان نمی کند.
فرزاد هوشیار رئیس سازمان رفاه، خدمات و مشارکت های اجتماعی شهرداری از ۳ هزار کارتن خوابی می گوید که هر شب در سراسر تهران ساماندهی می شوند و شب را در این مددسراها سپری می کنند.
نشست ویژه شورای شهر تهران در بررسی طرح انضباط شهری
بازدید از بوستان ها و مددسراها به پایان می رسد، اما نمی توان به راحتی پرونده غم بار معتادان و کارتن خواب های زیر پوست شهر تهران را بست. کودکان، زنان و جوانانی که هر شب فقط به یک چیز فکر می کنند؛ تزریق، تزریق و تزریق.
محمدباقر قالیباف از آماده شدن طرح انضباط شهری در منطقه ۱۲ و ارائه گزارش آن در صحن علنی مجلس شورای اسلامی در همین سه شنبه(۲۱ مهرماه) خبر داده بود.
صدای فریاد آی مسئولان از بوستان ها به گوش می رسد.
