ارمغان خیابان‌های شهر برای دختران فراری

به گزارش افکارخبر به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان؛ فرار از خانه پدیده ایست که در این چند دهه ی اخیر در کشور به شدت رشد داشته و کماکان بر آمار آن در جامعه افزوده می شود. 

 

تعداد بی شماری از زنان کارتن خواب که شب‌ها را در خیابان های شهر و روزها را درپارک ها می گذرانند ، دخترانی بوده اند که به خاطر برخی مشکلات که به آن‌ها خواهیم پرداخت ، از محیط امن خانه فرار کرده و خود را آواره ی خیابان‌ها ساخته اند. 

 

البته فرار از خانه مختص دختران نیست ،این روزها بسیاری از پسرها نیز به نوعی با قهر خانه را ترک کرده و اگر خیلی خوش شانس باشند می توانند خانه ای مجردی برای خود بیابند وگرنه کارتن خوابی ، گرمخانه ها و خوابیدن در پارک‌ها انتظارشان را خواهدکشید و این ترک خانه برایشان چیزی جز اعتیاد ،آوارگی و بیماری های لاعلاج نخواهد داشت. 

 

دختران نیز اگر بعداز فرار ، کارتن خوابی ها و خماری های شبانه گریبانگیرشان نشود ممکن است به اسارت باند های توزیع مواد و یا روسپی خانه ها در آمده و آینده ای تباه برای خود رقم بزنند. 
اما عوامل فرار از خانه چیست ؟ به چه علت محیط خانه برای دختران مامنی برای در امان ماندن از نابسامانی های خیابان های شهر نیست و آن‌ها را مجبور به ترک خانه می کند؟ 
چرا بیشتر دختران پس از پشیمانی از فرار هیچ‌گاه به خانه باز نمی گردند؟ 

 

*بی ثباتی در روابط خانوادگی

 

بی تفاوتی ، بی مهری ، تنش در خانواده و عدم اعتماد پدر به دختر می تواند از بارزترین عوامل فرار از خانه به خاطر بی ثباتی رفتار والدین باشد اما این بی تفاوتی ها و نا امنی ها چه زمانی منجر به فرار از خانه می شود ؟ 
 
طبق آمار بیشترین تماس‌ها با اورژانس اجتماعی در کشور به خاطر کودک آزاری و همسر آزاری است. 

 

خانواده های بسیاری هستند که با تلخ بودن روابط وتنش در خانه دست وپنجه نرم می کنند .
پدرانی که از اقتدار و قدرت در خانه ، توهین به همسر و تحقیر و بد رفتار ی با فرزندان را یاد گرفته و این نوع رفتار را نشانه ی مردسالاری خود در خانه می دانند و بالاخره روزی صبر اعضای خانواده را لبریز خواهند کرد. 

 

اما در این بین خانواده های دیگری نیز هستند که به خاطر بی مهری ، بی تفاوتی و روابط سرد از حضور در کنار هم استفاده نکرده و هرروز بیشتر از قبل از هم فاصله می گیرند و این فاصله به حدی زیاد می شود که دیگر در کنار هم بودن بی معنا شده و اگر یک روز همدیگر را نبینند و یا یکی از اعضا پس از خروج از خانه دیگر باز نگردد هیچ کس متوجه غیبت فرد در خانه نمی شود. 

 

پس می توان این گونه گفت که روابط بسیار سرد ، بی مهری و بی توجهی از یک سو و بدرفتاری ، برخورد تند و قدرت مآبانه از سوی دیگر می تواند باعث ترک خانه و فرار از اوضاع نابه سامان امن ترین مکان برای اعضای خانواده شود. 

 

*عاشقانه های خیابانی یا راه رفتن برروی تار عنکبوت 

 

یک روز در خیابان باهم آشنا می شوند و قرار های مکرر ملاقات ، وابستگی پوچ و کاذبی را برای دختر و پسر به وجود می آورد اما زمانی کار به جاهای باریک‌تر کشیده می شود که این وابستگی فراتر از یک حس رفته و پافشاری واصرار برای ماندن در این رابطه به خانه و والدین کشیده می شود و اغلب با مخالفت پدر دختر برای ارتباط بیشتر مواجه شده و دختر برای اثبات حرف خود خانه را ترک کرده و به خیابان‌های سرد شهر پناه می برد. 

 

اما این اتفاق معمولا یک طرفه پیش می رود و پسر ها هم پای دخترانی که به خاطرشان خانه را ترک کرده اند نمی مانند و آن‌ها را رها می کنند ، این درحالی است که دختران نیز دیگر توان بازگشت به خانه را ندارد و آواره ی خیابان‌ها و یا پناهگاه‌های غیر مجاز و خطرناک شهر می شوند. 

 

حبیب الله مسعودی فرید معاون سازمان بهزیستی کشور نیز در خصوص دلایل فرار دختران از خانه می گوید : ۹۰ درصد از دختران به دلیل مشکلات خانوادگی ، تنش ها و فشارات روحی از خانه می گریزند اما ۱۰ درصد دیگر به خاطر دوستی و موارد عاطفی و عاشقانه خانه را ترک می کنند . 

 

ترس از بی آبرویی و برخورد والدین با این دختران باعث می شود تا آن‌ها بازگشت به خانه را غیر ممکن دیده و ترجیح دهند درخیابان‌ها آواره باقی بمانند اما دیگر به خانه باز نگردند.