ابتلا به زوال عقل و برخی اختلالات عصبی مانند پارکینسون طی چند دهه گذشته در ذهن بسیاری از ما به طور فزاینده‌ای نگران‌کننده شده است. این نگرانی بویژه در کشورهای صنعتی و مناطقی شیوع دارد که آلاینده‌های سمی در آن بیشتر است یا از رژیم غذایی غربی پیروی می‌شود.
برخی پژوهش‌ها نشان داده است که بیماری‌های مرتبط با دمانس یا زوال عقل از بدشانسی و همچنین عوامل ژنتیک ریشه می‌گیرد؛ چنان که بسیاری از مبتلایان چنین بوده‌اند. چه می‌توان کرد و به طور خاص چه می‌توان خورد که شانس ابتلای ما را به خطر آلزایمر و زوال عقل به گونه‌ای چشمگیر کاهش دهد؟ به بیان دیگر، چه مواد غذایی ارتباطی مستقیم با سلامت مغز ما دارد؟
گروهی از محققان بین‌المللی، شواهدی را بررسی کرده‌اند درباره ارتباط انواع توت‌ها و بیماری آلزایمر و اشکال دیگر زوال عقل. آنها دریافته‌اند همه خوردن انواع توت‌ها به طور قابل توجهی می‌توانند خطر ابتلا به شکل‌های متفاوت زوال عقل را کاهش دهند.
پژوهشگران در این تحقیق متوجه شدند که مثلا توت فرنگی، حاوی اسید کافئیک، اسید ئلاژیک، آنتوسیانین، کاتشین و اسید گالیک است و در نتیجه با کاهش اکسیداسیون سیکلی می‌تواند سلامت عصبی را افزایش دهد. همچنین زغال اخته و محتویات آن: آنتوسیانین، فلاونول، لوتئین و زیگزانتین باعث حفاظت آنتی‌اکسیدانی در برابر آسیب‌های شریانی و سلول‌های عصبی می‌شود.
در همین حال شواهد روشنی به دست آوردند که انگور سیاه با محتوای سرشار و غنی آن از پلیفنول‌ها، می‌تواند از تشکیل فیبریل بتا آمیلوئید یافت شده در مغز افراد مبتلا به زوال عقل محافظت کند. تمشک نیز با داشتن پلیفنول همین خصوصیت را دارد و باعث کاهش اکسیداسیون و افزایش سطح گلوتاتیون می‌شود که می‌تواند به سم‌زدایی از خون و کبد کمک شایانی کند.
پژوهشگران این تحقیق گفته‌اند که آنتوسیانین و فلاونوئیدهای زغال اخته، با افزایش میزان یادگیری و حافظه ارتباط داشته و باعث کاهش اکسیداسیون رادیکال‌هایی می‌شده که به سلول‌های مغزی آسیب می‌رسانند.
