بلوار بسیج در شهرک شهید محلاتی شما را به یکی از فلافلی‌های قدیمی شهرک می‌رساند؛ جایی که این روزها پاتوق مشتریانی شده که به دنبال یک وعده غذای گرم هستند. نخستین بار ایده دیوار مهربانی در اغذیه‌فروشی را «محمدرضا شکیب مهر» یکی از کاسبان این اغذیه‌فروشی داده است: «وقتی برای نخستین بار خبر دیوار مهربانی در شهرک شهید محلاتی را شنیدم، با خود گفتم چرا این کار خیر باید فقط برای پوشاندن نیازمندان اجرا شود؟‌» تصمیم گرفتم که دیوار مهربانی را با مشارکت مشتریان خیّر در مغازه ایجاد کنیم. به این شکل که اگر خواستند فیش‌هایی را برای کمک به نیازمندان خریداری کنند و روی دیوار مهربانی قرار بدهند.» این‌طور می‌توانستیم همســـــایه‌ها و مشتریان را هم در کار خیر شریک کنیم.» ممکن است برخی تصور کنند در این شهرک به دلیل دور از دسترس بودن، اجرای این طرح، ضرورتی ندارد، اما «محمدعلی فلاح» آشپز 57 ساله این اغذیه‌فروشی برایمان تعریف می‌کند: «بعضی روزها پیش می‌آمد که افرادی برای یک نان آغشته به سس به مغازه می‌آمدند. ما هم سعی می‌کردیم به جای نان آغشته به سس، به او ساندویچ فلافل گرم بدهیم، اما به نظرمان رسید این طرح را اجرا کنیم تا آن دسته از مراجعه‌کنندگان که توان خرید ندارند، با دیدن این فیش‌ها خیالشان بابت پول ساندویچ راحت باشد. نمی‌خواستیم کسی گرسنه از مغازه بیرون برود. با این کار علاوه بر اینکه افرادی را در کار خیر سهیم کردیم، توانستیم عده‌ای را به یک وعده غذای گرم مهمان کنیم.»

فلافل با طعم تبسم

 

جوانانی که شریک کار خیر شدند

حاج آقا فلاح در مقابل پرسش من که می‌پرسم پیش آمده افرادی که نیازمند نیستند از این فیش‌ها استفاده کنند یا نه؟ با لبخند توضیح می‌دهد: «چند روز پیش 2 جوان که ظاهر آراسته‌ای داشتند وارد مغازه شدند و چند فیش برداشتند و روی پیشخوان گذاشتند. وقتی به آنها گفتیم که این فیش‌های خرید برای مشتریان نیازمند است، تعجب کرده و پول 2 فلافل را حساب کردند.» مشغول خوردن فلافل‌ها بودند که همان موقع مشتری نیازمندی وارد مغازه شد و بعد از برداشتن فیش، غذایش را گرفت. همین اتفاق باعث شد که آنها هنگام خروج از مغازه، هر کدام یک فیش فلافل خریده و روی دیوار مهربانی بگذارند. خدا را شکر می‌کنم که این جوان‌ها کار خیر را در مغازه ما تجربه کردند.» «محمدعلی دانش»یکی دیگر از کاسبان این اغذیه‌فروشی درباره مناعت طبع و عزت نفس بعضی از مشتریان نیازمند می‌گوید: «‌مشتریانی از این دست کسانی هستند که واقعاً نیازمندند، اما طبع بلند و شرم وحیا مانع استفاده آنها از فیش‌های روی دیوارمهربانی می‌شود.»

برگه خرید، روی دیوار نمی‌ماند

کسبه این فلافلی برای فیش‌هایی که آخر شب روی دیوار می‌ماند، دست به ابتکار جالبی زده‌اند. محمدعلی دانش، می‌گوید: «هر شب به تعداد فیش‌هایی که روی دیوار مهربانی مانده، فلافل درست می‌کنیم و میان کارگران و نیازمندانی که در خیابان می‌بینیم، پخش می‌کنیم. چراکه معتقدیم پولی که برای این کار هزینه شده باید همان روز صرف کار خیر شود.» بیشتر از 2 ماه است که دیوار مهربانی در این اغذیه‌فروشی ایجاد شده و حسابی مورد استقبال مشتریان خیّر و نیازمندان قرار گرفته است. فروشنده فلافلی می‌گوید: «‌گاهی به سختی جایی برای قرار دادن فیش جدید پیدا می‌شود، اما همین که می‌بینیم کسی برای نخستین بار و گاهی از محله‌های جنوب شهر به این مغازه می‌آید تا از این دیوار مهربانی استفاده کند، از اجرای این ایده خوشحال می‌شویم.» فلاح در این‌باره می‌گوید: «برای این کار اطلاع‌رسانی نکردیم، اما بیشتر از آنچه انتظار داشتیم شهروندان از دیوار مهربانی ما خبردار شده‌اند. بعضی از مشتریان نیازمند به ما گفته‌اند که از طریق دوستان‌شان متوجه دیوار مهربانی اغذیه‌فروشی ما شدند. این هم لطف خداست تا از این طریق افراد بیشتری سیر بشوند.» از دیوار مهربانی در اغذیه‌فروشی آنقدر استقبال شده که این کاسبان خوش‌ذوق، به فکر نوآوری‌های دیگری برای کمک به نیازمندانند. وقتی از شکیب مهر، در این‌باره می‌پرسم، توضیح می‌دهد: « اما به دنبال راهی هستیم که بتوانیم بیشتر و بهتر به نیازمندان کمک کنیم. برای همین فهرستی از غذای مهربانی هم به‌زودی در اغذیه‌فروشی ما در اختیار نیازمندان قرار می‌گیرد. از طریق این فهرست، افرادی که نیازمند هستند فقط فلافل نمی‌خورند بلکه هر غذایی که دلخواه‌شان باشد را سفارش می‌دهند و نوش جان می‌کنند.» همکاری با مساجد و خیریه‌های شمیران موجب می‌شود تا دیوار مهربانی این اغذیه‌فروشی بیشتر شناخته شود و کمک‌های بیشتری از طرف خیّران به نیازمندان برسد. محمدعلی دانش، در حالی که فلافل مشتری را به او می‌دهد در این‌باره می‌گوید: «بدون‌‌ تردید مساجد و خیریه‌های شمیران نیازمندان بسیاری را تحت پوشش دارند که با همکاری همدیگر می‌توانیم آنها را به یک وعده غذای گرم مهمان کنیم. به واسطه این همکاری، دیوار مهربانی اغذیه‌فروشی هم بیشتر شناخته می‌شود که شاید کاسبان دیگری هم این کار را انجام دهند.»

گزارش مردمی

دعا برای عاقبت به خیری

«کسبه فلافلی محله ما با این کار نشان داده‌اند که هر کسی در حرفه‌کاری خــودش می‌تواند به نیازمندان کمک کند. آنها با این کار، نیازمنــدان را سیر می‌کنند. در این مدت بارها دیده‌ام که کارگر یا دوره‌گردی، بعد از نوش جان کردن یک فلافل گرم برای آنها دعای عاقبت به خیری کرده و با لب خندان اغذیه‌فروشی‌شان را ترک کرده است.» این حرف‌ها را «حسن اردی» می‌گوید که 10 سالی می‌شود در همسایگی مغازه فلافلی از طریق عکاسی کسب روزی می‌کند.

مهربانی مشتریان خیّر

چـــــراغ تنها سبزی‌فروشی محله را «پرویز علیزاده» روشن نگه داشـــــته که 12 سالی می‌شود کاسبان ایـن اغذیه‌فروشی را می‌شناســــد. او درباره دیوار مهربانی اغذیه‌فروشـــــی، حرف‌های جالبی دارد: «خیلی صحنه زیبایی است که خیّر و نیازمند بدون اینکه بدانند در کنار هم غذا می‌خورند و تفاوت‌های‌شان را حداقل برای چند دقیقه کنار می‌گذارند. به همین واسطه در این اغذیه‌فروشی، مهربانی و انسانیت مشتریان خیر نسبت به نیازمندان دیده می‌شود. امروز با خودم نیت کردم که برای شادی روح اموات چند فیش را به دیوار مهربانی این اغذیه‌فروشی نصب کنم.»

دل فرزندم شاد شد

چند دقیقه‌ای صبر می‌کند تا اغذیه‌فروشی خلوت شود و سپس با فرزندش داخل مغازه می‌شود. یک فیش فلافل برای فرزندش برمی‌دارد و بعد آنقدر تشکر می‌کند که همه شرمنده می‌شوند. «جعفر» چند قدم بیرون از اغذیه‌فروشی می‌گوید: «وضع مالی خوبی ندارم و برای همین نمی‌توانم او را به تفریح ببرم. به‌طور اتفاقی از کار خیر کاسبان این اغذیه‌فروشی خبردار شدم و فرزندم را به اینجا آوردم. خدا خیرشان بدهد که با این کار خیرشان می‌توانند به افراد نیازمند کمک کنند.»