سایت آمریکایی سیویل ایتس نوشت: با انتشار نتیجه تحقیقات دانشمندان سازمان بهداشت جهانی در مورد ارتباط علف کش گلایفوسیت (راندآپ) و سرطان، سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) بررسی باقیمانده این علف کش را در محصولات کشاورزی تراریخته بررسی می‌کند.
پس از افزایش نگرانی‌های عمومی درباره سلامت علف کش شناخته شده راندآپ (گلایفوسیت)، دفتر پاسخگویی دولت امریکا (GAO)، سازمان غذاوداروی امریکا را به جهت سهل‌انگاری در قبال حقوق مردم و عدم انجام ارزیابی‌های مرتبط مورد توبیخ قرار داده است.
نتایج تحقیقات مستقل موسسات خصوصی، آکادمی‌های تحقیقاتی و تشکل‌های مردمی، نشان می‌دهد که بقایای علف‌کش گلایفوسیت (راندآپ) در عسل، غلات، آرد گندم، سس سویا، مکمل‌های غذایی کودکان و حتی شیر مادران تشخیص داده شده است؛ بیش از ۸۰ درصد محصولات دستکاری شده ژنتیکی (تراریخته) دارای ژن مقاومت به علف کش گلایفوسیت (راندآپ) هستند و تاکنون بیش ۳۰۰. ۰۰۰ هزار تن از این علف کش در تولید محصولات تراریخته مصرف شده است.
مقامات سازمان غذا و داروی امریکا تنها عنوان کرده‌اند که نسبت به موضوع حساس شده‌اند و هیچ توضیحاتی در مورد برنامه‌های این سازمان ارائه نکرده‌اند اما «لوران ساچر» سخنگوی سازمان غذا و داروی امریکا گفته است که این سازمان برای اولین بار آزمایشاتی را بر روی گلایفوسیت (راندآپ) انجام خواهد داد؛ او گفته است: «سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) براساس نگرانی‌های موجود ارزیابی‌هایی را برای سنجش میزان گلایفوسیت در سویا، ذرت، شیر، تخم مرغ و محصولات جانبی آن‌ها انجام خواهد داد و نسبت به تعین تکلیف آن‌ها در انتهای سال ۲۰۱۶ اقدام خواهد کرد.»
انتشار گزارشی که مایه شرمساری سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) است
ساچر همچنین ادامه داد: «سویا و ذرت بیشترین میزان محصولات دستکاری شده را به خود اختصاص داده است و برای تولید آن‌ها میزان گلایفوسیت زیادی مصرف می‌شود»؛ طی حسابرسی به عمل آمده توسط دفتر پاسخگویی دولت امریکا (GAO) از اسناد مالی سازمان غذا و داروی امریکا (FDA)، در ترازنامه مالی این سازمان در سال ۲۰۱۴، هزینه ۵ میلیون دلاری جهت راه اندازی ۶ آزمایشگاه بررسی و اندازه گیری گلایفوسیت مشاهده شده است؛ در گزارش دفتر پاسخگویی دولت امریکا (GAO) آمده است که: «روش‌های بررسی بقایای سموم در سازمان غذا و داروی امریکا نقص‌های زیادی دارد، علی الخصوص روش‌های بررسی و اندازه‌گیری گلایفوسیت که پرمصرف‌ترین سم کشاورزی در این کشور است.»
جان نیومن سخنگوی دفتر پاسخگویی دولت امریکا (GAO) گفته است: «انتشار این گزارش مایه شرمساری سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) است و دلایل آشکاری وجود دارد که اطلاعات این سازمان را بی‌اعتبار می‌کند؛» نیومن ادامه داد: «ما مطمئن هستیم که سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) کاری جهت اندازه گیری گلایفوسیت انجام نداده است و یا در خوشبینانه‌ترین حالت آزمایشات آن‌ها ناقص بوده است! به همین خاطر از این سازمان خواسته‌ایم حداکثر تا ژوئن ۲۰۱۶ گزارش پیشرفت خود را در خصوص اشکالات مطرح شده ارائه نماید.»
سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) و دپارتمان کشاورزی امریکا (USDA) به صورت منظم و روتین بقایای صد‌ها سم را مورد ارزیابی قرار می‌دهند اما در مورد علف کش گلایفوسیت (راندآپ) هر دو سازمان مذکور از انجام آزمایشات و ارزیابی‌های اجباری به بهانه هزینه بالای سنجش‌ها طفره رفته‌اند و آن‌ها را غیرضروری عنوان نمودند! آن‌ها تنها به انجام یکسری آزمایشات ساده اکتفا کرده‌اند.
گلایفوسیت (راندآپ) پرمصرف‌ترین علف کش در جهان است؛ این سم با نام تجاری راندآپ در سال ۱۹۷۱ توسط کمپانی امریکایی مونسانتو ثبت تجاری شد و به خاطر راندمان بالای آن در انهدام علف‌های هرز به سرعت رایج شد؛ پس از معرفی گیاهان دستکاری شده ژنتیکی مقاوم به گلایفوسیت توسط کمپانی مونسانتو در اواخر دهه ۹۰ میلادی، مصرف این علف کش سر به فلک کشیده است؛ درآمد سالانه مونسانتو از محل فروش علف کش راندآپ (گلایفوسیت) بالغ بر ۵ میلیارد دلار است؛ این کمپانی همواره ادعا کرده که علف کش راندآپ (گلایفوسیت) سالم و بی‌ضرر است؛ سازمان محیط زیست امریکا (EPA) در سال ۲۰۱۳، ارزیابی مخاطرات گلایفوسیت را انجام داده ولی انتشار این گزارش تا این لحظه به تعویق افتاده است.
گلایفوسیت با بسیاری از بیماری‌ها مرتبط است
محققین بسیاری بروز بیماریهای زیادی را در انسان به گلایفوسیت ارتباط داده‌اند، مانند سرطان لنفوم غیر هوچکین –که سرطانی شدن لنفوسیت‌ها در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد و اختلالات کبدی و کلیوی گلایفوسیت در محیط زیست بسیار فراگیر شده است و قرارگیری طولانی مدت موجودات زنده در معرض این سم بسیار مهلک خواهد بود.
بر مبنای تحقیقات انجام شده توسط یک دانشمند دانشگاه ایالت واشنگتن، مصرف گلایفوسیت در امریکا از ۵۷۰۰ تن در سال ۱۹۹۵ به ۱۱۴. ۲۵۰ تن در سال ۲۰۱۴ افزایش یافته است؛ همچنین مصرف جهانی گلایفوسیت از ۵۱. ۵۰۰ تن در سال ۱۹۹۵ به ۷۴۶. ۰۰۰ تن در سال ۲۰۱۴ افزایش یافته است.
پس از یک کشمکش شدید سیاسی در خصوص ریسک‌های محصولات دستکاری شده بر روی سلامت عمومی و محیط زیست نهایتا سازمان غذا و دارو مجبور شده است باقیمانده گلایفوسیت در مواد غذایی را به عنوان مهم‌ترین نگرانی عمومی مورد بررسی قرار دهد؛ در راستای همین نگرانی‌های عمومی بسیاری از ایالت‌های امریکا قانون برچسب گذاری محصولات دستکاری شده ژنتیکی (تراریخته) را تصویب کرده‌اند؛ ایالت ورمونت آخرین ایالتی است که قانون برچسب گذاری اجباری در آن از تاریخ اول ژولیه اجرا خواهد شد.
