زهره طبیب زاده نوری در مورد اختصاص بخشی از بودجه معاونت امور زنان و خانواده به زنان آسیب دیده گفت: با توجه به تخصیص اعتباراتی که دولت در بودجه انجام داده است، یکی از وظایف مجلس و حق نمایندگان مجلس بررسی صحت و سقم این تخصیص‌هاست و اگر مجلس صلاح بداند براساس قانون جابه‌جایی در تخصیص‌ها را انجام می‌دهد. این موضوع همواره و هر ساله در زمان تصویب اعتبارات در مجلس اتفاق می‌افتد و اعتباری از یک دستگاه به دلیل اینکه دولت اعتبارات آن دستگاه را زیاد دیده مجلس این اعتبار را از یک دستگاه به دستگاه دیگر انتقال می‌دهد تا کمبودهای سایر دستگاه‌ها مرتفع شود و این یک حق قانونی است و امکانی است که قانون برای نمایندگان مجلس گذاشته است که اگر به تأیید کل نمایندگان برسد، امکان اعتراض برای دستگاه مجری وجود ندارد.
وی ادامه داد: از سوی دیگر معاونت امور زنان و خانواده، یک مجموعه ستادی است و خودش مستقلاً امکان خرج کردن بودجه‌هایی را که دراختیار دارد، ندارد بنابراین این بودجه‌ها را با تبادل موافقتنامه به دستگاه‌های ذیربط می‌دهد که با تعریف برنامه‌های مورد قبول دو طرف آن دستگاه این بودجه را هزینه کند. سؤال بنده این است که آیا مسائل زنان خیابانی و آسیب‌دیده در کشور یک مسئله مهم نیست و یک مشکل بزرگ اجتماعی را ایجاد نکرده است؟ آیا این قبیل زنان که حل مشکلات آنها دغدغه بسیاری از دلسوزان جامعه هستند، دغدغه معاونت امور زنان و خانواده نیست؟ اگر هست، اعلام کنند چه میزان از اعتبارات سال گذشته خود را به این زنان اختصاص دادند؟ اگر ما یک برنامه تعریف کنیم و مبلغ کمی را به این موضوع اختصاص دهیم کار خاصی نکرده‌ایم.
این نماینده مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: معاونت امور زنان و خانواده توضیح دهد چه میزان از اعتبارات خود را در سال گذشته در حالی که اعتبارات آن دو برابر شده بود، به این موضوع اختصاص داده است؟ برای سالمندان هزینه کردن ربطی به زنان آسیب‌دیده ندارد و جامعه هدف زنان آسیب‌دیده و زنان خیابانی کاملا مشخص است و آسیبی که آنها به خودشان و جامعه می‌زنند، بحث مشخصی است. بهتر است معاونت امور زنان توضیح دهد که کدام دستگاه‌ها به زنان آسیب‌دیده و خیابانی می‌پردازند؟ آیا دغدغه مقام معظم رهبری در مورد آسیب‌های اجتماعی شامل زنان خیابانی و زنان آسیب‌دیده و زنان معتاد کارتن‌خواب نیست؟ کدام دستگاه به صورت خاص در این رابطه هزینه می‌کند؟ کدام دستگاه به صورت مشخص مسئول این زنان است؟
طبیب زاده افزود: معاونت امور زنان و خانواده اعلام کند که آیا از عمق فاجعه‌ای که در عمق پوست شهر تهران در این مورد وجود دارد مطلع هستند؟ اگر اطلاع دارند اعلام کنند به تفکیک در سه سال اخیر چه مقدار برای زنان کارتن‌خواب و آسیب‌دیده هزینه شده است و چقدر برای پیشگیری از گسترش این وضعیت هزینه کرده است؟ کدام دستگاه و مرکز به جز معاونت امور زنان و خانواده مسئول رسیدگی به این گروه است؟
وی ادامه داد: با توجه به اینکه نصف جمعیت کشور را زنان تشکیل می‌دهند، آیا بودجه معاونت امور زنان این ظرفیت را دارد که مشکل تمام اقشار زنان کشور را حل کند؟ حتماً جواب این سؤال منفی است چراکه بودجه محدود است،بنابراین عقل و منطق و غیرت دینی اقتضا می‌کند که اگر بودجه محدودی در معاونت زنان وجود دارد که امکان اختصاص آن برای حل مشکلات کل جامعه زنان وجود ندارد حداقل برای بخش آسیب‌پذیر زنان هزینه شود.
این نماینده مجلس گفت: ذکر یک یا دو برنامه بدون قید بودجه هیچ برنامه‌ای را مشخص نمی‌کند بودجه سال گذشته معاونت امور زنان 15 میلیارد و 600 میلیون تومان بوده اعلام کنند از این بودجه چه مقدار برای زنان آسیب دیده و کارتن و خواب و معتاد هزینه شده است؟ وقتی با صندوق جمعیت قراردادی می‌بندند که آماری به تفکیک در مورد زنان سرپرست خانوار به انها تحویل دهند، اولین کارکرد آن باید شناسایی این زنان در داخل و تأمین نیازمندی‌های مختلف آنها باشد، البته اصل آن قرارداد از سوی قوه قضائیه در حال پیگیری است و امیدواریم هرچه زودتر به نتیجه برسد که چرا باید با یک سازمان بین‌المللی که عملکرد گذشته آن توأم با ابهام است، توافقنامه بسته شود.
طبیب زاده گفت: اگر بانک اطلاعاتی در مورد این زنان ایجاد شده، معاونت اعلام کند چند درصد از بودجه خود را صرف 2.5 میلیون نفر زن آسیب‌دیده کرده است، معاونت امور زنان به عنوان دستگاهی که باید بر عملکرد سایر دستگاه‌ها در حوزه زنان نظارت داشته باشد اعلام کند بودجه‌ای که برای این زنان در دستگاه‌های مختلف هزینه شده چقدر بوده است؟
