به گزارش فارس، پایان دوران دبیرستان برای هر دانشآموزی با رویای شیرین ورود به دانشگاه رقم میخورد، رقابتها برای تصاحب صندلی دانشگاهها آغاز میشود و پس از آن خبر شیرین قبولی در دانشگاه کامها را شیرینتر میکند اما این خوشحالی دیری نمیپاید چرا که کابوس عدم اختصاص خوابگاه به دانشجویان تجربه شیرین دانشجو شدن را به ویژه برای دختران و خانوادههایشان به تلخی میکشاند.

اما چه بر سر یک دختر دانشجو که از اعطای خوابگاه محروم مانده است می‌آید جزء دغدغه‌های فکری مسئولان نیست چرا که ظرفیت پذیرش دانشجو را به قدری افزایش داده‌اند که امکانات موجود با تعداد دانشجویان همخوانی ندارد.
دانشجویانی که به دلیل نبود امکانات از دریافت خوابگاه محروم می‌شوند باید از کجا سر در بیاورند و در این گرانی هزینه‌ها و فراوانی آسیب‌های اجتماعی چگونه می‌توانند در خانه‌های مجردی ساکن شوند؟ این موضوعات در حیطه کاری مسئولان قرار ندارد و به قولی " هر چه بادا باد ".

کنکور سراسری سال ۹۰ در حالی با رقابت یک میلیون و ۱۳۲ هزار داوطلب برگزار شد که ظرفیت دانشگاه‌ها برای سال تحصیلی جدید یک میلیون و ۳۰۰ هزار صندلی بود همچنین وزارت بهداشت نیز از افزایش ظرفیت ۱۰ درصدی پذیرش دانشجو در رشته‌های علوم پزشکی آزمون سراسری سال ۹۰ خبر داد.

این موضوع از افزایش ظرفیت دانشگاه‌ها نسبت به تعداد دانشجویان خبر می‌دهد اما آیا به میزان رشد پذیرش دانشجو در دانشگاه‌های کشور شاهد افزایش امکانات رفاهی و به ویژه خوابگاه‌های دانشجویی هستیم؟

اکثر دانشگاه‌ها خوابگاه نمی‌دهند
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

زمانیکه دفترچه کنکور سال ۹۰ را برای بررسی وضعیت دانشگاه‌هایی که به دانشجویان خوابگاه ارائه می‌کنند، ورق می‌زنی مشاهده می‌کنی که اکثر دانشگاه‌ها از اختصاص خوابگاه به دانشجویان دوره شبانه امتناع می‌کنند.
اکثر دانشگاه‌های استان تهران نیز از ارائه خوابگاه به دانشجویان خودداری می‌کنند و نبود امکانات را مهم‌ترین دلیل این اقدام بیان می‌کنند به گونه‌ای که دانشگاه شهید بهشتی عبارت عدم ارائه خوابگاه به دانشجویان مقطع کارشناسی را در دفترچه کنکور سال ۹۰ ذکر کرده است.

کمبود خوابگاه در دانشگاه‌های علوم پزشکی نیز به یک معضل تبدیل شده است به‌گونه‌‌ای که وزیر بهداشت در این رابطه عنوان می‌کند: در سال‌های گذشته تعداد دانشجویانی که به دانشگاه علوم پزشکی تهران و دیگر دانشگاه‌های سطح شهر تهران داده شده‌اند بیش از ظرفیتی بوده که دانشگاه ها اعلام کرده‌‌اند و این امر موجب شده اکنون ظرفیت خوابگاهها تکمیل باشد بنابراین خوابگاه باید ساخته شود تا امکان ارائه آن باشد.

کدام دانشگا‌ه‌های تهران خوابگاه نمی‌دهند؟
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

دانشگاه الزهرا به دانشجویان شبانه خوابگاه نمی‌دهد.

دانشگاه تربیت معلم در واگذاری خوابگاه به دانشجویان تعهدی ندارد.

دانشگاه تهران به دانشجویان روزانه صرفاً در صورت امکان خوابگاه ارائه می‌شود و به دانشجویان نوبت دوم تحت هیچ عنوانی خوابگاه تعلق نمی‌گیرد.

در دانشگاه شهید بهشتی به دانشجویان نوبت دوم(شبانه)، بومی، مهمان و انتقالی از سایر دانشگاه‌ها به هیج عنوان خوابگاه تعلق نمی‌گیرد، واگذاری خوابگاه حداکثر به ۸۰ درصد از دانشجویان روزانه غیر بومی واجد شرایط و بر اساس اولیت و رتبه قبولی در آزمون صورت می‌پذیرد.

در دانشگاه امیرکبیر فقط به دانشجویان دوره روزانه و آن هم در صورت وجود امکانات و مقدرات خوابگاه تعلق خواهد گرفت.

دانشگاه علامه طباطبایی؛ این دانشگاه از واگذاری هر گونه امکان اسکان معذور بوده و به پذیرفته شدگان به هیچ عنوان خوابگاه تعلق نمی‌گیرد.

دانشگاه علم و صنعت فاقد هر گونه امکانات خوابگاهی برای دانشجویان متأهل و خواهران است.

اتاق‌های ۴ نفره ۶ نفره می‌شوند تا کمبود فضا جبران شود
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

این وضعیت در رابطه با سایر دانشگاه‌ها نیز وجود دارد به‌گونه‌ای که مباشری رئیس دانشگاه الزهرا(س) شهریور امسال با اشاره به کمبود ظرفیت خوابگاهی در این دانشگاه عنوان می‌کند: مجبوریم کمبود ظرفیت‌های خوابگاهی را با اضافه کردن تخت‌ها برای هراتاقی‌ جبران کنیم؛ به طوری که یک اتاق چهار نفره گاهی به شش نفره تبدیل می‌شود.

وی می‌افزاید: با افزایش ظرفیت‌ها برای پذیرش دانشجو، در تمام زمینه ها، بخصوص در تأمین خوابگاه‌ها با کمبود مواجه خواهیم شد.

بومی گزینی و مرهمی بر کاهش مشکلات خوابگاه دانشجویی
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

مسئولان وزارت علوم تلاش می‌کنند تا از طریق طرح بومی گزینی از مشکلات تهیه خوابگاه توسط دانشجویان بکاهند؛ با اجرای طرح بومی گزینی دانشجویان در دانشگاه‌های شهر خود پذیرفته می‌شوند و اگر دانشجویان دختر در شهرهای خود تحصیل کنند مشکلات خانواده‌ها کمتر می‌شود.

اما این طرح با مخالفت‌هایی مواجه شد مبنی بر اینکه بومی گزینی مانع از ادامه تحصیل دانشجویان نخبه مناطق محروم در دانشگاه‌های ممتاز کشور می‌شود و اجرای آن اگرچه در دستور کار وزارت علوم قرار دارد اما با موفقیت چندانی مواجه نشده است.

در سال تحصیلی ۹۱-۹۰ نیز همزمان با افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان مشکلات خوابگاه‌ها نیز افزایش می‌یابد و اغلب دانشگاه‌ها موضوع عدم واگذاری خوابگاه به دانشجویان را اعلام کرده‌اند در حالیکه عدم اختصاص خوابگاه، دانشجویان و به ویژه دختران را با مشکلات متعددی مواجه می‌کند.

در چنین وضعیتی عده‌ای از دانشجویان دختر مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه خواجه نصیر با اعتراض نسبت به عدم اختصاص خوابگاه اعلام کردند سازمان مرکزی دانشگاه خواجه نصیر در تاریخ ۱۴ شهریور ۹۰به قطعیت اعلام کرد که هیچ تعهدی نسبت به اسکان دانشجویان ورودی ۸۸ ندارند و این دانشجویان موظفند که در تاریخ ۲۰ شهریور خوابگاه را ترک کنند.

دانشجوی دختری که شهر و دیار خود را به امید تحصیل رها کرده و به شهری دیگر می‌رود تا دور از خانواده و در مکانی به نام خوابگاه دانشجویی حضور یابد در صورت عدم اختصاص خوابگاه مجبور است تا به خوابگاه‌های خصوصی و خانه‌های مجردی روی بیاورد و این نقطه شروع تهدیدات مختلف است.

گرایش به ادامه زندگی مجردی پس از اتمام تحصیلات به دلیل استقلال بیشتر و عدم نظارت خانواده بر دختران دانشجو از مشکلات عمده سکونت در خانه‌های مجردی است.

امکانات رفاهی به چه میزان هماهنگ با افزایش دانشجویان رشد یافته است؟
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

حجت الاسلام علیرضا سلیمی در گفت‌وگو با خبرنگار زنان باشگاه خبری فارس «توانا» در‌خصوص افزایش ظرفیت پذیرش دانشجو و به تبع آن کمبود فضای خوابگاه‌های دانشجویی عنوان می‌کند: هم‌اکنون با رشد قابل ملاحظه‌ای در زمینه پذیرش دانشجو مواجه هستیم اما به تبع آن امکانات مناسبی را ویژه دانشجویان فراهم نکرده‌ایم.

وی می‌افزاید: هم‌اکنون با کمبود فضای خوابگاهی مواجه هستیم به گونه‌‌ای که با شروع سال تحصیلی جدید تعداد زیادی از دانشگاه‌ها از ارائه خوابگاه به دانشجویان خودداری می‌کنند.

نبود خوابگاه، زندگی در خانه‌های مجردی و رواج فرهنگ دوری از خانواده
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

این نماینده مجلس ادامه داد: در خصوص خوابگاه‌های دانشجویی با مشکلات ویژه‌ای مواجه هستیم و دانشجویانی که شهر خود را ترک کرده و به برای ادامه تحصیل عازم شهر دیگری می‌شوند در صورت عدم اختصاص خوابگاه باید هزینه‌های زیادی را متحمل شوند تا در خوابگاه‌های خصوصی و یا خانه‌های مجردی ساکن شوند.

وی اضافه کرد: خوابگاه‌های خصوصی منشأ مشکلات فراوانی از نظر روانی و آسیب‌های اجتماعی هستند همچنین شاهد نهادینه شدن زندگی به صورت مجردی از همان دوران دانشجویی خواهیم بود.

حجت الاسلام سلیمی با اشاره به اینکه فرهنگ زندگی مجردی در نبود خوابگاه‌های دانشجویی در جوانان نهادینه شده و به آن خو می‌گیرند، افزود: امروزه خانه‌های مجردی به نظام اجتماعی ایران که مبتنی بر اخلاق و عاطفه است، آسیب‌های مهمی وارد می‌کند.

این نماینده مجلس افزود: باید افزایش پذیرش دانشجو در دانشگاه‌های کشور را مدیریت کنیم و با توجه به اینکه در دانشگاه‌ها شاهد ظرفیت‌های خالی هستیم باید این موضوع را مدیریت کنیم تا مشکلاتی که فراروی دانشجویان است، حل شود.

چشمان بسته مسئولان بر مشکلات دانشجویان بدون خوابگاه
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

آیا مسئولان در هنگام افزایش ظرفیت پذیرش دانشگاه‌ها به یاد مشکل کمبود امکانات رفاهی نمی‌افتند؟ آیا اصلاً به این موضوع فکر می‌کنند که افزایش ظرفیت پذیرش دانشجو نیازمند تأمین خوابگاه و امکانات رفاهی است یا چشم خود را به روی تمامی مشکلات بسته و می‌گویند هر چه بادا باد.

چه کسی باید پاسخگوی تهدیدات پیش روی دختر و پسر جوانی باشد که برای تحصیل و به امید امنیت خوابگاه‌های دانشجویی شهر و دیار خود را ترک می‌کند؟ اما سرانجام چیزی جز سکونت در خانه‌های مجردی و هزینه‌های بالای آن نصیبش نمی‌شود اما اینکه که پس از اتمام تحصیلات و در نبود نظارت‌های کافی به چه فردی تبدیل می‌شود برای هیچکس مشخص نیست.

مسئولان باید متوجه این نکته باشند که افزایش ظرفیت پذیرش دانشگاهها بدون ارائه کمترین امکانات رفاهی هنر خاصی نیست که به آن ببالند بلکه زمانی میتوانیم ادعایی در این زمینه داشته باشیم که همگام با افزایش ظرفیت پذیرش دانشجو، امکانات رفاهی و خوابگاههای دانشجویی را هم به روز کنیم.