اگر قرار باشد خاص ترین ماده مخدر عمومی در جهان را برای تشریح انتخاب کنیم، ماری‌جوانا انتخاب فوق العاده ای به نظر می‌رسد، چون هم در بسیاری از نقاط جهان یافت می‌شود و هم از چند منظر به کار مصرف کنندگان مواد مخدر می‌آید!

 

این گیاه که با نام کانابیس در جهان شناخته می‌شود، در کشورمان نام های فراوانی دارد؛ برخی آن را «علف» می‌خوانند، بعضی ترجیح می‌دهند ترجمه این لغت را برایش به کار برده و «گراس» صدایش کنند، عده ای آن را به دلیل شباهت برگ های خشک شده‌اش با مرجان، آن را با این نام می‌شناسند و برخی که خود را به‌روزتر می‌دانند، «گل» صدایش می‌کنند و «گل زدن» را به کنایه از مصرفش در گفتار می‌آورند.

 

با این ملاحظه که گل و دانه این گیاه هم مصرف تخدیری دارد و آنها هم بسیار شناخته  هستند؛ چه دانه این گیاه که شاهدانه خوانده می شود و مصرف و تأثیر آن برای ایرانیان آشناست و چه ترکیبات خانمان براندازتری مانند «حشیش» که از فرآوری این گیاه مخدر در چرخه ای ویژه به دست می‌آید.

 

 

 

البته خاص بودن این ماده مخدر به دلیل تنوع فراوان اسامی و محصولاتش نیست، بلکه ماری‌جوانا از این روی در جهان شهرت یافته که در برخی کشورها در دسته مواد مخدر طبقه بندی نمی‌شود و بحث بر سر قرار دادن آن در صف مخدرهای کم ضرری مانند سیگار یا قرار دادنش در برخی نقاط جهان جریان دارد؛ بحثی که دایره جغرافیای این کشورها را هم درنوردیده و موجب شده در کشورهایی مانند ایران نیز برخورد با این مخدر به محکمی برخورد با دیگر مخدرها و جلوه هایشان نباشد.

 

این را می‌شود از برچسب هایی که به شکل برگ گیاه ماری‌جوانا ساخته شده و عده ای روی خودرویشان می‌چسبانند، دریافت؛ برچسب هایی که برگی چندپر و زیبا را ترسیم می‌کنند که شاید در نگاه اول جالب هم به نظر بیایند؛ اما در باطن به نظر می‌رسد عادی سازی مصرف این مخدر را نشانه رفته اند و به مدد درج این برگ روی خودروها و یا حتی برخی تی شرت ها، این هدف را پی می‌گیرند.

 

چیزی شبیه تهاجم فرهنگی و از آن شدیدتر که برخی افراد –دانسته یا نادانسته- با آن همراهی می‌کنند و ظاهرا از دید مسئولان نیز دور مانده که اگر این گونه نبود، تا کنون بارها از برخورد مأموران انتظامی با خودروهای دارای این برچسب شنیده بودیم و از مقابله با این اتفاق شوم دلگرم شده بودیم.

 

اتفاقی که تاکنون رخ نداده و موجب شده روز به روز بر شمار خودروهای دارای برچسب ماری‌جوانا در جامعه افزوده شود؛ گویی مصرف کنندگان این مخدر تلاش دارند علاقه شان به این ماده را به یکدیگر نشان داده و آن را به رخ عموم نیز بکشند؛ مصرف کنندگانی که قطعا شمارشان بیش از آنهایی است که برچسب علف را روی خودروشان می‌چسبانند اما آنقدر در حاشیه امن قرار گرفته اند که از فریاد زدن اعتیادشان نیز ابایی ندارند!