محمد شریفی مقدم،قائم مقام سازمان نظام پرستاری گفت: قبل از سال 75 همه کادر پزشکی در کنار هم و در قالب یک تیم کار می‌کردند، اما در حال حاضر اختلاف طبقاتی وجود دارد. این رفتار حتی در جامعه هم تسری پیدا کرده و کرامت انسانی در جامعه پزشکی در عمل از بین رفته است. زمانی که کار تیمی انجام نشود، خروجی مناسبی هم نخواهیم داشت.
دبیرکل خانه پرستار ادامه داد: در سال 75 وزارت بهداشت به این بهانه که حضور پزشک در بیمارستان‌های دولتی کم شده، جذابیتی ایجاد کرد که این موضوع با طرح نوین خودگردانی بیمارستان‌ها یا همان طرح کارانه انجام شد. با این اتفاق، پای پول و منابع ثروت به میان آمد. وقتی در این موارد نظارت نباشد، فساد به وجود می‌آید. تا قبل از آن بیمارستان پولی پرداخت نمی‌کرد و بعد از آن هدف کسب درآمد شد. البته در این طرح بیمارستان‌ها ضرر می‌کردند. به طور مثال اگر هزینه یک جراحی 100 هزار تومان بود، 65 درصد آن مستقیم به جراحی تعلق می‌گرفت که بیمار به اسم او بستری شده بود. جالب این‌جاست که حتی جراح، آن بیمار را نمی‌دید و رزیدنت جراحی را انجام می‌داد.
شریفی مقدم افزود: میزان 5 درصد هم از هر بیمارستان جمع می‌شد و به حساب دانشگاه می‌رفت و بین پزشکان دانشگاه توزیع می‌شد. از طرفی 10 درصد هم به بیمارستان تعلق می‌گرفت. میزان 20 درصد باقی‌مانده را بین 95 درصد پرسنل به جز آن 5 درصد هیئت علمی تقسیم می‌کردند. البته این هیئت علمی هم متفاوت دریافت می‌کردند و بیشترین بار بر دوش رزیدنت‌ها بود.
وی در ادامه به انحصار قدرت در دست افراد سرمایه‌دار اشاره کرد و گفت: گروهی خواستند که این منابع ثروت پایدار شود. در نتیجه قدرت را به دست گرفتند و الان هر کسی که می‌خواهد رییس بیمارستان شود، باید عضو هیئت علمی باشد. این در حالی است که در دنیا برای سمت‌های مدیریتی از کسانی استفاده می‌کنند که مدرک مدیریت دارند.
شریفی مقدم با اشاره به این‌که می‌خواهند نظام پرداخت ما مثل انگلستان و امریکا باشد، اما توجهی به نظام مدیریتی نمی‌شود، اظهار کرد: همین فی‌فور سرویس که ما داریم، 60 سال پیش در امریکا انجام می‌شد و اکنون دیگر منسوخ شده است. در امریکا بیش از 95 درصد از روسای بیمارستان‌ها، غیر پزشک هستند که مدرک مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی یا مدیریت اقتصاد بهداشت و درمان دارند، اما در این‌جا به خاطر پایدار شدن ثروت، ساختار عوض شد. نظارت هم در دست کسانی است که هم قدرت و هم ثروت را در اختیار دارند. این گروه پزشکی، بقیه گروه‌ها را در نظام سلامت از خود جدا کردند و در نتیجه رفتارشان نیز تغییر کرد.
قائم مقام سازمان نظام پرستاری با اشاره به این‌که حتی در زمان کمبود منابع، شرایط به این بدی نبوده، ادامه داد: حتی در زمان جنگ هم با وجود محدودیت منابع به همین صورت بود. به طور مثال می‌دیدیم که پزشک و پرستار ساعت‌ها در جبهه کار می‌کردند و فاصله‌ای بین آن‌ها وجود نداشت. وقتی اختلاف طبقاتی به وجود می‌آید، نه تنها صداها شنیده نمی‌شود، بلکه یکدیگر را هم نمی‌بینند.
شریفی مقدم ضمن بیان این مطلب که پزشک باید حداقل 15 دقیقه برای بیمار وقت بگذارد و ارتباط روحی و کلامی بگیرد،گفت: بسیاری از تشخیص‌ها بر اساس شرح حالی انجام می‌شود که بیمار ارائه می‌کند، اما پزشکان ما به این مسائل توجه نمی‌کنند و ارتباط کلامی را قطع کردند که بتوانند در یک ساعت، بیشترین تعداد بیمار را ببینند. یعنی دیگر اولویت سلامت مردم نیست. همین مسائل باعث می‌شود که اعتماد مردم به جامعه پزشکی سلب شود. زمانی مردم اعتماد کامل به پزشکان داشتند، اما حالا به اوج انزجار رسیدند که این موضوع نیاز به بازسازی دارد.
