محسن پیرهادی درباره ادعاهایی که در منظره اخیر به مدیریت شهری وارد شده بود اظهار داشت: ما در مناظره فقط شاهد این دو ادعای غیرمنصفانه نبودیم، بلکه موجی از ادعاها و تهمت‌ها علیه شهردار تهران مطرح شد.
وی ادامه داد: مشخصا درباره این دو نکته، کارشناسان دولتی اجماع نظر دارند که شورای عالی شهرسازی و نمایندگان دولت در زمره مسئولان ذی‌نفوذ برای صدور پروانه بلندمرتبه‌سازی هستند و این روال هم از دهه 1370 با حضور کرباسچی در شهرداری تهران آغاز شد.
پیرهادی افزود: اما من می‌خواهم روی نقطه ثقل این ادعاها دست بگذارم ک روحانی و جهانگیری را برآشفت و آن، دفاع قالیباف از 96درصد مردم بود که در مقابل 4درصد حقوقشان ضایع شده است. اشرافی‌گری نسبت به مردمی‌سازی منابع اقتصادی نه فقط حساسیت، بلکه آلرژی شدید دارد.
عضو هیات رئیسه شورای اسلامی شهر تهران گفت: هرجا صحبت از توزیع برابر قدرت و ثروت شود، بلدوزر جنگ روانی اشرافی‌گری شروع به تخریب می‌کند و این راهی است که پایانی ندارد، چرا که اگر دست آن 4درصد زرسالار در کشور، از منابع و شریان‌های قدرت و ثروت کوتاه شود، حیات اشرافی‌گری به خطر می‌افتد.
وی افزود: روان‌شناسی اشرافی‌گری در این مناظره بیش از گذشته آشکار شد. فریادهایی که جهانگیری بر سر قالیباف کشید، علی‌رغم اینکه شهردار تهران با متانت و اخلاق نقدهایش را بی‌پرده گفت، نشان از یک «استبداد زرسالار» دارد. فریاد جهانگیری بر سر قالیباف فریاد استبداد بر سر مردم بود. این فریادها با تهمت و افترا پیش رفت و ای کاش نقدسازنده‌ای در آنها بود. زرسالاران باید بدانند با دادوبیداد نمی‌توان رای جمع کرد.
وی درباره حضور رئیس جمهور و معاون اول در انتخابات بیان داشت: این مشکل ساختاری قوانین ما در دولت است. وقتی رئیس جمهور و معاون اول او همزمان نامزد می‌شوند ما با یک وضعیت حقوقی جدید روبه‌رو می‌شویم و مشخص نیست که در زمان تبلیغات همزمان این دو، ریاست هیات وزیران برعهده چه کسی قرار می‌گیرد.
دولت تعطیل شد
پیرهادی بیان داشت: به نظر من بزرگترین عیب کاندیداتوری معاون اول این است که دولت تعطیل شد. رئیس جمهور و معاون اول اگر به فکر منافع مردم هستند، بیش از همه باید بدانند که مجموعه اقداماتشان نباید منجر به تعطیلی هیات وزیران شود و جلسات آن بلاتکلیف بماند.
وی اظهار داشت: مساله دیگر این است که ما شاهد دو برابر شدن استفاده از امکانات دولتی در این دوره از انتخابات هستیم. طبیعتا حضور روحانی، بخش مهمی از امکانات دولت را در حمایت از وی بسیج کرد و حضور معاون اول، اکنون بر این حجم اضافه کرده است. حتی در خلاء قانون، از منظر عرف عقل نیز هر دو نمی‌توانند همزمان امور کشور را به حال خود رها کنند. در این انتخابات، دولت نه تنها رئیس خود را تا زمان برگزاری انتخابات از دست داد، بلکه هم معاون اول و هم معاون اجرایی کار مردم را رها کردند و به جای آن کار آقای روحانی را در اولویت گذاشتند؛ یعنی معاون اول کاندیدای پوششی شد و معاون اجرایی هم استعفا داد و به ستاد پیوست.
پیرهادی افزود: این یعنی دولت چهاردرصدی، دولتی که کار رئیس خود را بر کار مردم اولویت می‌دهد و هیچ محاسبه‌ای برای منافع عمومی ندارد. مگر میشود همزمان رئیس دولت و معاونین کلیدی او امور کشور را رسما رها کنند؟! این پدیده بی‌سابقه‌ای است که نشان می‌دهد مردم از فراموش‌شدگان اصلی در این دولت هستند. در مقابل آنها، قالیباف کاندیدای فراموش‌شدگان است که برای هر اقدام خود مبادرت به اخذ مجوز قانونی از شورای شهر کرده است، چون معتقد است که قدم به قدم را باید براساس قانون و منافع مردم برداشت.
