محسن پیرهادی در پاسخ به پرسش مبنی بر اینکه نگاه اجتماعی در تصمیمات مدیریت شهری تا چه اندازه می‌تواند مؤثر باشد، گفت: در هر سطح از مدیریت، زمانی که موضوعات با نگرش اجتماعی و فرهنگی انجام می‌گردد تأثیرات مثبت و مؤثرتری در جامعه خواهد داشت. در شهرداری نیز به همینگونه است، اگر شهرداری را صرفاً به عنوان یک نهادی که مسئول نگهداشت و نظافت و ساخت و ساز در شهر است بنگریم، هرچقدر هم که کار شود نمی‌تواند پروژه‌هایی اجرا کند که موجب آسایش و آرامش شهروندان گردد.
پیرهادی در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی بر اینکه توجه به این نگرش را در دوره‌های مختلف مدیریت شهری چگونه ارزیابی می‌کنید و باتوجه به تصدی ریاست کمیته نظارت شورای اسلامی شهر تهران چه اقدامی در این خصوص صورت داده اید گفت: به نظر بنده دوره مدیریت کرباسچی در شهرداری اینگونه بوده و شهر به صورت مکانیکی مدیریت می‌شده است، به عنوان مثال در پروژه اتوبان نواب در طراحی پروژه بیشتر به فکر عبور و مرور وسائط نقلیه و آسودگی رانندگان بوده‌اند تا آسودگی اهالی محدوده پروژه، در پروژه به این فکر شده است که اتوبان نواب یک خط مستقیم و کوتاهترین مسیر را طی کند و به بافت محلی توجهی نشده طبق تحقیقات دانشگاهی بعمل آمده از بین بردن بافت‌های محلی باعث از بین رفتن آرامش زندگی می‌شود و در ساکنین محلات منجر به آسیب‌های اجتماعی می‌گردد.
وی افزود: در اجرای پروژه‌های شهری این مسئله باید حائز اهمیت باشد که در هر پروژه مطالعات اجتماعی صورت پذیرد و بنده نیز با مسئولیتی که در کمیته نظارت و هیئت رئیسه شورای اسلامی شهر تهران داشته‌ام سعی بر این بوده که در همه طرح‌ها و لوایح نتایج حاصل از پیوست های اجتماعی پروژه‌ها را مدنظر قرار دهم به طور نمونه در پروژه پیاده راه 17 شهریور اغلب کسبه و تعداد کثیری از ساکنین از اجرای پروژه ناراضی بودند، آسیب های اجتماعی در سطح محله ایجاد شده بود، با مأموریتی که از سوی ریاست شورا و اعضای شورای شهر به منظور بررسی طرح به بنده سپرده شد، یک تیم کارشناسی در کمیته نظارت صدها ساعت طرح را بررسی کردند و نهایتاً یک نظرسنجی بی طرفانه و علمی از کسبه و همچنین ساکنین در محدوده این طرح بعمل آمد و نهایتاً مشخص گردید که بیش از 90 درصد کسبه و قریب به نیمی از ساکنین از اجرای طرح ناراضی اند لذا با یک گزارش کارشناسی و آماری در صحن علنی شورای شهر، اعضای شورا و شهرداری مجاب شدند که در طرح تغییراتی رخ دهد و طرح از خیابان صفا تا میدان شهدا با حفظ المان های شهرسازی و معماری بازگشایی شد که بازتاب های مثبت گسترده ای در میان شهروندان داشت.
پیرهادی در ادامه گفت: از نقاط مثبت مدیریت شهری کنونی، توجه وافر به حفظ بافت های محلی در پروژه های عمرانی مصوب بوده است، تا آرامش ساکنین محلات افزایش یابد.
وی افزود: اتفاق مثبتی که به نظر بنده در دوران مدیریت آقای قالیباف در شهرداری افتاده است توجه به همین مطالعات اجتماعی و رفاهی شهروندان در طرح ها و پروژه‌های شهری است برای نمونه در پروژه بزرگراه امام علی (ع) توجه به پیوست‌های اجتماعی از مؤلفه‌های مهم تأثیرگذار در طرح بوده است، در طراحی و احداث بزرگراه امام علی(ع) سعی شد تا بافت‌های محلات همجوار طرح تخریب نگردند به عبارتی بافت محلات از بین نرود و مردم محلات همجوار پروژه هم بتوانند از مزایای رفاهی پروژه بهره بگیرند و هم آرامش محلی را داشته باشند شهر مدرن به این معنا نیست که ما شهر را مکانیکی مدیریت کنیم. لذا از نظر بنده شهرداری در ابتدا باید یک نهاد با نگرش اجتماعی باشد تا بتواند پروژه های شهری و پروژه های عمرانی شهری را بگونه‌ای عملی نماید که این پروژه ها موجب آرامش شهروندان می‌شود.
