این اتفاق درحالی رخ داد که «نفیسه» برای برگشتن به زندگی نیازمند بستری شدن در یک بیمارستان مجهزتر بود اما بیمارستان‌های تخصصی با توجه به درخواست پزشک برای انتقال وی، به دلایلی نامعلوم از پذیرش وی خودداری کردند.
از طرفی بیماری ای‌بی هنوز جزو بیماری‌های خاص شناخته نمی‌شود که همین مشکلات این بیماران را دو چندان می‌کند.
پزشک معالج نفیسه با نوشتن نامه و شرح حال وی خواستار انتقال وی به یکی از بیمارستان‌های تخصصی دولتی شده بود و تاتش‌های چهار روزه این پزشک فداکار برای انتقال و معالجه بی فایده بود.
بنا به گفته پدر وی با وجود آنکه مسئولان نیز از وضعیت جسمانی دخترم اطلاع داشتند هیچ اقدامی برای منتقل شدن «نفیسه» به یک بیمارستان تخصصی انجام ندادند.
این پدر تاکید کرد که بدن نفیسه کرم گذاشته بود و با اینکه چندین بار درخواست کمک داشتیم ولی کسی به دادمان نرسید و نفیسه به دلیل گسترش عفونت و تاخیر در قطعه کردن پا جان خودش را از دست داد.
