سید محسن طباطبایی مزدآبادی دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با اشاره به ویژگی‌های شهردار مطلوب تهران گفت: شاید تا پیش از قرار گرفتن نزدیک به ۸۰ درصد از جمعیت جوامع بشری در شهرها، بحث اداره شهرها آنقدر تخصصی و حساس دنبال نمی‌شد اما با افزایش جمعیت شهرها و تمرکز نقاط قدرت و ثروت و خدمات در این جوامع، اوضاع کاملاً متفاوت شد.
وی افزود:جدای از تمام تلاش‌های شهرداران قبلی در تهران، برای سربلندی پایتخت ایران زمین، اما امروز، همزمان با تغییرات در مدیریت کشور و شورای شهر، تغییرات در مدیریت شهر نیز اجتناب ناپذیر است و شاید بتوان گفت به تعبیری کار از ابتدا آغاز می‌شود.
طباطبایی مزدآبادی نخستین شاخص برای شهردار مطلوب تهران را پاکدستی خواند و گفت: اداره این شهر عظیم با حجم بالای ثروت و درآمد در توان هر شخصی نیست، شهردار پاکدست، مدیرانی پاکدست خواهد داشت و در آن هنگام است که می‌توان به اداره آن در فضایی عاری از فساد و زد و بند امیدوار بود. آن هنگام است که می‌توان برای دخل و خرج شهر برنامه نوشت و مهمتر از خود برنامه آن را اجرایی کرد.
نائب رئیس انجمن علمی اقتصاد شهری ایران گفت: از سوی دیگر با توجه به بزرگ شدن شهرها و اهمیت آن، اداره شهر دیگر به صورت جزیره‌ای و در بخش‌های جداگانه امکان‌پذیر نیست. دنیا اکنون شهرداران را به عنوان رئیس جمهور و حاکم یک شهر می‌دانند. حاکمی که تمام امورات شهر بر عهده اوست. این تعریف ساده‌ای است که به زبان متخصصان شهری مدیریت یکپارچه شهری گفته می‌شود.
وی ادامه داد: از همین روست که شهردار تهران باید تعاملی قوی با سایر دستگاه حاکم در کشور داشته باشد چراکه دولت، مجلس و دستگاه قضا، بازوانی است که بدون شک اداره شهر تهران بدون آنها ممکن نیست.
طباطبایی همچنین گفت: اگر چه سالهاست که بحث حضور شهردار تهران در هیئت دولت مطرح می‌شود و هر رئیس جمهوری تلویحاً از آن استقبال می‌کند ولی عملاً در هنگام اجرا، در هیئت دولت به سوی شهردار بسته است و صندلی اش خالی.
این کارشناس مسائل شهری با تأکید بر اینکه شهردار تهران نیز همچنین جسارت جراحی ساختار شهر را داشته باشد، خاطرنشان نمود: ساختار شهری تهران نیازمند چابک سازی است؛ نیازمند تزریق خون تازه و تفکرات خلاق است تا راهی تازه برای اداره شهر پدید آید.
دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران در ادامه با بیان اینکه شهردار شهر باید در اداره شهر بیش از همه به شهروندانش توجه کند، خاطرنشان کرد: شهر بدون شهروند معنا ندارد و در مدیریت نوین شهری توسعه شهرها بدون ارتقاء سطح زندگی و فرهنگی ساکنان آن ممکن نیست و بدون آنها توسعه واقعی هرگز رخ نخواهد داد.
