به گزارش جام نیوز به نقل از رادیو زمانه؛ یک استاد یار رشته جامعه شناسی از دانشگاه نیویورک واقعیت های تلخ مدل شدن مانکن ها را به کتاب تبدیل کرد.
" اشلی میرز "، استادیار رشته جامعه‌شناسی دانشگاه نیویورک که خود نیز روزگاری سودای حضور در صنعت هیولائی مانکن ها را در سر داشته، اکنون در صدد است با نوشتن کتابی که نامش را " قیمت زیبائی " نهاده، پرده ای از راز سوء استفاده از زنان در غرب را به نمایش بگذارد.
رادیو زمانه در این خصوص نوشت: «نوشتن کتاب درباره " زندگی واقعی دختران مدل لباس " و تحقیق درباره زندگی ناامیدکننده و غیر رویایی دختران مدل برای او فرصت دوباره‌ای بود تا به دنیایی برگردد که خودش نیز در آرزوی دستیابی به شهرت و موفقیت آن را تجربه کرده بود.»
این رادیو که به شدت اخبار مربوط به فمنیست ها و همجنس گرایان را تعقیب می کند، افزود: «نویسنده به خاطر حضور کوتاهش در دنیای مد، از نزدیک با دنیای بی‌ در و پیکر آن آشنا بوده و از همه مهم‌تر، از رنج و سرگردانی دختران زیبارویی که از سراسر جهان به امید آرزوهای بزرگ به این صنعت! می‌پیوستند نیز خبر داشته است.»
رادیو زمانه با اشاره به تحقیقات صورت گرفته توسط استاد جامعه شناسی دانشگاه نیویورک افزود: «به عنوان نمونه در اغلب موارد دختران مدل مبالغ هنگفتی را از جیب خود هزینه می‌کنند تا مثلاً در مجلات زنانه عکسی از آنها وجود داشته باشد. از معدود مجلاتی که به مدل‌های خود پول می‌دهد مجله معروف «ووژ» است. مبلغ ۱۵۰ دلاری که این مجله به مدل‌های خود می‌پردازد حتی گوشه‌ای از مخارج مسافرت مثلاً یک دختر برزیلی را در بر نمی‌گیرد که به اروپا می‌آید تا ذوق‌زده، عکسی از خود در مجله فوق ببیند.»
در ادامه این تحقیقات آمده است: «دختران مدل تاریخ مصرف بسیار کوتاهی برای جلب توجه ناگهانی و به اصطلاح کشف شدن دارند. نمایندگان آژانس‌های مدل‌ساز به دختران بالای ۲۰ سال می‌آموزند که " بگویید ۱۹ ساله هستید "، چه کسی پاکت شیری را می‌خرد که زمان مصرف آن به زودی به سر می‌آید؛ آن هم وقتی که پاکت‌های تازه‌تر شیر هر لحظه وارد بازار می‌شود.»
در ادامه این داستان تلخ، رادیو زمانه هلند اضافه کرد: «نویسنده کتاب " قیمت زیبایی " به این نکته مهم اشاره می‌کند که از اواخر قرن بیستم صنعت مد و آژانس‌های مربوطه به ناگهان با موج وسیع دختران زیبا از سراسر جهان روبه‌رو شده‌اند و به هم خوردن تناسب عرضه و تقاضا باعثافول آشکار نرخ پرداخت به مدل‌ها شده است. این روز‌ها، شانس سوء استفاده از پری رویانی که با هزاران امید وارد این تجارت بزرگ می‌شوند بیشتر از پیش شده است. اکثر آژانس‌ها از این تازه واردین خوش خیال، مجانی استفاده می‌کنند و به سرعت آنها را از صحنه خارج می‌کنند و از خوش‌خیالان دیگر بهره می‌برند.»
این رادیو ادامه داد: «دختران مدل که از کشورهای دیگر به امید نقش بستن تصویرشان روی اجناسی با مارک‌های معروف به مراکز اصلی مد می آیند، چاره‌ای ندارند جز آن‌که ده‌ها هزار دلار خرج کنند تا هر طور شده در مراکز فوق شانس خود را آزمایش کنند. اکثر این دختر‌ها اگر خوش‌شانس باشند تبدیل به " مدلِ پولکی " می‌شوند و کارشان این خواهد بود که به گونه‌ای طاقت‌فرسا در طی ساعات طولانی در مجلات دست دوم و سوم و سایت‌های بی‌نام و نشان برای مبلغی ناچیز ژست بگیرند تا امورات روزانه‌شان بگذرد.»
رادیو زمانه به نقل از " اشلی میرز "، استادیار رشته جامعه‌شناسی دانشگاه نیویورک پایان کار این دختران را اینگونه ارزیابی کرد: «در این میان، تنهایی، کم تجربه بودن، فشار مالی و تحقیر، بسیاری از دختران مدل را به ناگزیرهای دیگر می‌کشاند. کارهایی نظیر مدل برهنه شدن در مجلات مردانه و شرکت در ویدئوهای سکسی از پیشنهادات اولیه‌ای است که با آن مواجه می‌شوند. خطر اعتیاد، بیماری‌های رفتاری و روانی و حتی تن‌فروشی نیز از جمله ناهنجاری‌های گسترده است که در پیرامون این شغل وجود دارد.»
سایت رادیو زمانه در انتها مقاله خود را چنین به پایان برد: اشلی میرز از تاثیر روانی بسیار قوی رسانهها روی دختران جوان و خودش میگوید و اقرار میکند که با وجود اینکه دانشجوی رشته جامعهشناسی بوده، نتوانسته از دامِ رویاهای شغل پر زرق و برق مدلها بگریزد و به اینترتیب استادیار دانشگاه نیویورک و نویسنده کتاب "قیمت زیبایی" در سالهای اولیه دانشگاه جذب این صنعت میشود.