ضرب و شتم دستفروشان نسخه ای که هنوز برای ساماندهی آنها به کار می رود!

 پس از ضرب و شتم سنگین یکی از دست فروشان تهرانی که اواخر هفته گذشته و در محدوده چهارراه ولیعصر(عج) تهران رخ داد، واکنش های فراوانی نسبت به این رخداد در فضای مجازی پیش آمد که همگی حکایت از اعتراض و ناراحتی عمومی نسبت به تکرار چنین حوادثی بود.

ماجرای ضرب و شتمی که از آن سخن به میان آمد، تکرار داستان های تلخ مشابهی است که پیش از این نیز توسط مأموران سد معبر شهرداری ها در شهرهای مختلف کشور صورت گرفت و در شهر تهران نیز نمونه های فراوانی برای آن می توان پیدا کرد؛ حادثه ای که در جریان آن یک دست فروش افغانستانی توسط چند مأمور سد معبر شهرداری تهران آنهم در حضور مأمور نیروی انتظامی به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت.

اولین نکته عجیبی که در رابطه با وقوع این حادثه برای شهروندان بیشتر مطرح شد، چرایی تکرار اینگونه حوادث در حیطه مسئولیتی تیم جدید شهرداری تهران بود که با شعارهای زیبایی مثل حفظ کرامت انسانی و مدیریت شهر بر اساس اخلاق وارد صحنه مدیریتی شده بود.

نکته عجیب دیگری که در همین رابطه به وجود آمد، واکنش قابل تأمل مدیران شرکت شهربانی شهرداری تهران به عنوان مسئولان مستقیم مدیریت نیروهای سد معبر بود؛ واکنشی که در قالب یک جوابیه در فضای مجازی منتشر شد و در جای جای کلماتش نه پذیرش قصور و تلاش برای جبران خطا بلکه تلاش برای توجیه اتفاق مشاهده شد.

مدیران این شرکت که به صورت مستقیم زیر نظر شهرداری تهران اداره می شود و اتفاقاً تیم مدیریتی شان بر خلاف بسیاری از حوزه های مدیریتی تا کنون تغییر قابل توجهی نداشته است، در جوابیه خود با اشاره به اینکه فرد مضروب تبعه افغانستانی دارد و به صورت غیر قانونی در حال دستفروشی بوده است، تأکید کرده اند که چون فرد دست فروش در تعامل خود با نیروهای سد معبر فحاشی کرده است، درگیری و ضرب و شتم او اجتناب ناپذیر بود.

در این متن ضمن تأکید بر افغانی بودن دستفروش (نقل به مضمون)، تلاش شده است تا با روایتی حق به جانب از اتفاق پیش آمده اقدام نیروهای سد معبر را در برخورد با این دست فروش توجیه کند؛ واکنشی که حتی از سوی مدیران روابط عمومی شهرداری تهران نیز مورد پذیرش قرار نگرفت و آنها در جوابیه ای جداگانه هم ضرب و شتم دست فروش و هم واکنش مدیران شرکت شهربانی را محکوم کردند.

زهرا نژاد بهرام، عضو شورای شهر تهران در رابطه با حادثه اخیر و نیز چرایی تکرار چنین رخدادهایی به «تابناک»، گفت: در تیم مدیریتی شهرداری تهران این نگاه وجود داشت که برای توفیق در جمع کردن بساط دست فروشان باید نیروهایی را استخدام کرد که اهل ضرب و شتم باشند و بتوانند با برخورد قهریه موضوع را پیش ببرند که این نگاه اصلاً مورد تأیید ما نیست و به شدت با آن مخالف هستیم.

نژاد بهرام در همین باره اضافه کرد: آنچیزی که در برخورد با دستفروشان باید مورد تأکید باشد، رعایت کرامت انسانی آنها است و برای تحقق این موضوع نیاز است که نیروهای سد معبر شهرداری تهران تحت آموزش های ضروری در رابطه با نوع برخورد قرار بگیرند. این موضوع در دستور کار ما قرار دارد و در این آموزش ها اگر نیروهای سابق نتوانند شرایط را قبول کنند باید از مجموعه شهرداری خارج شوند.

این عضو شورای شهر تهران با تأکید بر اینکه باید بحث دست فروشان را ساماندهی کنیم و در این زمینه مطالعاتی نیز انجام داده ایم، افزود: برای اصلاح وضع موجود بنا داریم علاوه بر برگزاری دوره های آموزشی و اخراج نیروهای فاقد صلاحیت، مجازات های سنگینی را نیز برای افراد خاطی در نظر بگیریم که با این شرایط تصور می کنم، میزان جرائم این سطح کاهش یابد.

فارغ از سخنانی که این عضو شورای شهر و سایر مسئولان ارشد شهرداری تهران در نکوهش اقدام صورت گرفته بر زبان می آورند، آنچه نگرانی در مورد آینده و تکرار این حوادث را همچنان پابرجا نگه می دارد، واکنش مشابه تیم مدیریتی شهرداری قبل در این رابطه است که در عمل با تکرار ضرب و شتم دست فروشان به یک تناقض بزرگ منتهی می شد.

بر اساس سابقه چنین برخوردهایی و کلاف سر درگمی که از یک سو بیکاری جوانان به آن دامن زده است و از سوی شهروندان با خرید از دست فروشان رسیدن آنها به سود و درآمد را تضمین می کنند، به نظر شهرداری تهران کار زیاد آسانی در این حوزه نخواهد داشت.

آنقدر سخت که شهرداری جدید به رغم تغییرات قابل مشاهده ای که در بسیاری از حوزه های مدیریتی از خود نشان داد، در حوزه برخورد با دست فروشان نتوانسته است تغییرات مورد ادعا را عملیاتی کند و سنت قدیمی ضرب و شتم را برای جمع کردن بساط دست فروشان ادامه می دهد.

این موضوع در حالی است که همواره با انتشار خبر ضرب و شتم دسفروشان توسط نیروهای سد معبر در هر نقطه از کشور که باشد، موج اعتراضی شدیدی از سوی شهروندان شکل می گیرد و اکثریت کسانی که از اینگونه اتفاق ها مطلع می شوند نسبت به آن واکنش منفی نشان می دهند؛ نکته ای که در مورد بسیاری از حوادث اخیر جامعه مثل اعتراض مالباختگان موسسه های مالی و اعتباری به این شکل نیست و گویا مردم به آنها عادت کرده اند.