به گزارش ايسنا، يافتههاي اين دانشمندان توانايي زيستشناسان را براي ردگيري ذرات منفرد افزايش ميدهد و متخصصان فناوري را به خلق ديودهاي نور گسيل بديع و منابع تک فوتوني قادر ميکند و همچنين تلاش پژوهشگران انرژي را براي توسعه انواع جديدي از پيلهاي خورشيدي پربهره تقويت ميکند.

تصویر هنرمندانه‌ای از این‌که چگونه حل مساله مربوط به چشمک‌زنی کوانتومی می‌تواند منجر به کاربردهایی در زمینه‌های مختلف مانند منابع نوری حالت جامد شود

جالب‌تر از همه این است که پژوهشگران «لوس آلاموس» نشان داده‌اند که این چشمک‌زنی را می‌توان به طریق الکتروشیمیایی به کنترل درآورد و حتی آن را کاملا متوقف کرد. این گروه تحقیقاتی یک آزمایش جدید اسپکترو - الکتروشیمیایی ابداع کرده است که به آنها اجازه شارژ و تخلیه قابل ‌کنترل یک نقطه کوانتومی منفرد را در حین پایش رفتار چشمک‌زنی آن می‌دهد. این آزمایش‌ها در کشف دو مکانیسم متمایز چشمک‌زنی سهولت ایجاد کردند.

«ویکتور کلیموف»، دانشمند «لوس آلاموس» و یکی از این پژوهشگران گفت: کار ما یک گام مهم در ساخت نانوساختارهایی با خواص پایدار و عاری از چشمک‌زنی برای کاربردهایی مانند دیودهای نور گسیل و منابع تک‌ فوتونی تا سلول‌های خورشیدی است.

مکانیسم اول شارژ و تخلیه الکتریکی تصادفی هسته نقطه کوانتومی است که با مفهوم متداول چشمک‌زنی نقطه کوانتومی سازگار است. در این مدل، یک حالت باردار به خاطر بازترکیب غیرتابشی اوژری(Auger) پربازده به صورت «تاریک» است.

مکانیسم دوم بسیار غافلگیرکننده بود؛ چشمک زدن اکثر نقاط کوانتومی ناشی از پر و خالی شدن یک «دام» نقص سطحی موجود بر روی نقطه کوانتومی می‌باشد. هنگامی که این دام خالی باشد جلوی حرکت الکترون " داغی " که می‌توانست فوتون گسیل کند، را سد می‌کند و باعثایجاد یک چشمک می‌شود. این دانشمندان امیدوارند که با بررسی بیشتر خواص فوتوفیزیکی نقاط کوانتومی بتوانند مدل نظری جامعی برای این پدیده ارائه دهند.

«هان هتون»، یکی از این پژوهشگران گفت: این روش اسپکترو - الکتروشیمیایی نانوبلور منفرد جدید را می‌توان با مطالعه اثر شارژ در آرایه‌ی وسیعی از نانوساختارهای شامل نانولوله‌های کربنی و نانوسیم‌ها واقعا گسترش داد.

اين پژوهشگران جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را تحت عنوان دو نوع چشمک زني لومينسانس آشکار شده به وسيله اسپکتروالکتروشيميايي نقاط کوانتومي منفرد در مجلهي Nature منتشر کردهاند.