به گزارش افکارنیوز به نقل از (ايسنا)، بسياري از كشورها از برخي معيارهاي ساختيافته براي تبادلات مبتني بر وب استفاده ميكنند كه موجب رشد جايگاه آنها در اين حوزه ميشود.

اینترنت که در کشور ما به دو قسم دایل‌آپ و اینترنت پرسرعت تقسیم می‌شود؛ مرکز آمار گزارش داده که برای سال گذشته حدود ۱.۱ میلیون نفر از کاربرانی که دسترسی آن‌ها در محل سکونت بوده از اینترنت پرسرعت استفاده کرده بودند و این خود می‌تواند در برابر جمعیت ۷ میلیون نفری کاربران دایل‌آپ در آن سال گویای خیلی چیزها باشد.

با وجود محدودیت‌هایی همچون سرعت ۱۲۸ kbps برای اینترنت پرسرعت، شاخص‌هایی در جهت کیفیت اینترنت مطرح شده و پایگاه‌هایی هم‌چون " متما " هم شاخص‌هایی را در جهت حمایت از کاربران اینترنتی مطرح کردند و از آن منظر به رتبه‌بندی شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنت پرسرعت اقدام شد.

پنج شاخص کیفی که به موجب آن کاربران در کشورهای دیگر به رتبه‌بندی و ارزیابی خدمات پایه‌ای همچون اینترنت می‌پردازند و به عبارتی قابل اندازه‌گیری هستند، عبارتند از شفافیت، معاملات، اتصال، شخصی‌سازی و کاربری(قابلیت استفاده) که معمولا منظور از شفافیت، فعالیت عده‌ای و رصد کردن اطلاعات ثبت شده از فعالیت کاربران عادی و یا در حوزه بخش‌بندی‌های کاربری، کاربران یک اداره از طریق وب است که البته به ارتباطات عمودی نیز شهرت دارد.

معاملات که یکی از شاخص‌های روشن و شفاف است به منظور نحوه تعامل مجازی کاربران با سازمان‌ها اشاره دارد که در این میان کاربران به اطلاعات شخصی حساب خود به صورت بر خط(آنلاین) دسترسی دارند.

اتصال که یکی از شاخص‌های ابتدایی در میان سایر معیارها به حساب می‌آید همان نحوه ارتباط و اجازه دسترسی کاربران به پایگاه‌ها و وب‌سایت‌های و تعامل با دنیای وب را از طریق شبکه جهانی فراهم می‌آورد که البته این نوع معیار به ارتباطات افقی شهرت دارد.

قابلیت شخصی‌سازی نیز این امکان را به کاربران می‌دهد که در دنیای مجازی بتوانند تنظیمات شخصی را به وجود آورند و یا الگوریتم‌های خاصی را برای جست‌وجوهای خود اعمال کنند که البته این نوع معیار در وهله اول خارج از شاخص‌ها به نظر می‌رسد اما به هر حال در برخی کشورها به عنوان شاخص لحاظ می‌شود.

توانایی استفاده نیز که از جمله دیگر شاخص‌ها است به نوعی با نحوه اتصال تلاقی دارد اما با این حال به نحوه تعامل آسان و سخت کاربران با وب‌سایت‌ها اشاره دارد که این درواقع می‌تواند به‌عنوان یکی از شاخص‌های معتبر لحاظ گردد که البته در راستای رسالت آن باید همت بسیاری گمارد و نظارت‌ها را دو چندان کرد تا بستر کیفی‌سازی به صورت کامل محقق شود.

اما با نگاهی اجمالی برروی شاخص‌های ارزیابی متوجه می‌شویم که ما در همان پله‌های اولیه از جمله نحوه اتصال دچار مشکل هستیم و تنها بهتر است که یک همچین شاخصی را در کشور و حداقل برای برخی اپراتورهای ارائه‌دهنده خدمات اینترنت پرسرعت لحاظ شود تا شاهد افت و خیزها و در بدترین حالت‌ قطعی‌های اتصال نباشیم و بتوانیم رتبه‌های بالاتری را در این زمینه احصاء کنیم.