به گزارش افکارنیوز به نقل از ايسنا، طبق اين رصدها كه در پاييز ۲۰۱۱ توسط رصدخانه ديناميك خورشيدي ناسا انجام شده، اين سلولها تا حدي شبيه به الگوي سلولي موجود در سطح خورشيد بوده اما كشف اين الگوها در بخش بالايي جو خورشيد تا حدي عجيب بنظر ميرسد.
خصوصیات این ویژگیهای خورشیدی موسوم به سلولهای تاجی که تا کنون گزارش نشده بود، در مجله Astrophysical منتشر شده است.
این سلولهای خورشیدی در مناطقی میان گودالهای تاجی سردتر و کم‌تراکم‌تر و کانالهای رشته‌ای نمایشگر مرز میان بخشهای میدانهای مغناطیسی رو به بالا و پائین رخ می‌دهند.
درک چگونگی رصد این سلولها می‌تواند به ارائه سرنخهایی از میدانهای مغناطیسی در حال تغییر در مرز گودالهای تاجی و چگونگی تاثیرگذاری آنها بر انتشار ثابت مواد خورشیدی موسوم به توفانهای خورشیدی از این گودالها بپردازد.
در زمان کشف این سلولها در سال ۲۰۱۱، فضاپیماهای رصدخانه دینامیک خورشیدی و استریو A و B هر کدام به رصد نمای متفاوتی از خورشید می‌پرداختند. از این رو پس از این که گردش ۲۷ روزه خورشید باعثبالا آمدن سلولهای تاجی به بالای این ستاره شد، ابتدا استریو B، سپس رصدخانه دینامیک خورشیدی و در آخر استریو A موفق به ثبت طبیعت سه‌بعدی این سلولها شدند.
محققان دریافتند که دسته‌های میدان مغناطیسی در مرکز این سلولها قرار گرفته که باعثتمایز این سلولهای تاجی از سلولهای سوپرگرانوله می‌شوند که میدانهای مغناطیسی در مرزهای آنها قرار می‌گیرند.
کشف سلولهای تاجی باعثافزایش دانش سازه‌های مغناطیسی تاج خورشید شده است. در آینده پژوهشهای بیشتر در این زمینه می‌تواند درک دانشمندان را از تغییرات مغناطیسی در مرزهای گودالهای تاجی و تاثیر آنها بر توفانهای خورشیدی و آب‌وهوای فضای زمین ارتقا بخشد.
