به گزارش افکارنیوز به نقل از فارس، با نزدیک شدن به فصل تابستان و گرم شدن هوا، ساحل مازندران مملو از گردشگرانی میشود که خود را برای استفاده از این نعمت خدادای به دریا میرسانند.
هنوز طرح دریا در مازندران شروع نشده است، اما مسافران از هر تعطیلی خود را به دریای نیلگون خزر میرسانند. مهم نیست طرحی که مسئولان استان نامش را سالم‌سازی دریا گذاشته باشند، برایش ستاد و عنوان و مسئولیت درست کرده باشند، آغاز شده باشد یا نه…
ساحل است و مردم خود را با هر وسیله‌ای به ساحل میرسانند…، اینکه دریا را فقط به تابستان و یک ماه از بهار «از خرداد تاپایان تابستان» محدود کنیم درست است یا خیر قضاوتش با ما نیست، اما مردم خیلی وقت است که دیگر فقط تابستان و برای شنا به دریا نمی‌آیند، برای فرار از مشکلات ریز و درشت زندگی، برای دورهم نشستن و گل‌گشت ظهرگانه بهاری و یا برای قلیان کشیدن…
الان ساحل گوشه دنج است برای خیلی کارها، برای فرار از کار و خستگی، برای قلیان کشیدن، برای دور هم‌نشینی دوستانه، مهم نیست چادری را که مسئولان آن را طرح سالم‌سازی دریا می‌دانند، علم کرده باشند یا نه…، و باز هم مهم نیست که دریا در مازندران برای مردمش با جذب گردشگر اقتصادی است یا نه…
اینجا ساحل فرح‌آباد ساری است در یک نیم‌روز بهاری، ساحلی که مملو از مسافرانی است که می‌توان از پلاک خودروهای آنها فهمید که فقط شمالی نیستند، از هر کجای این دیار پهناور ایران آمدند.
کانکس‌های استقرار پلیس، طرح خدمات پارکینیگ شهرداری ساری، نمازخانه‌ای با بنرهای تبلیغی نماز که توسط اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران نصب شده است، سطل زباله‌های نارنجی، اسکله نیم‌بند و زنان و دختران و مردان جوانی که در قلیان‌سرای اسکله در کنار موج‌های دریا که خود را به ساحل می‌کوبد و در هر بار کوبیدنش گوش ماهی‌های کوچک و بزرگ را ارزانی می‌کند، دیده میشود.
*بفرما آش و باقالی
تنها چیزی که با ورود به ساحل ساری بیش از بقیه خودنمایی می‌کند فروشندگان دوره‌گردی است که با یک چراغ پیک‌‌نیکی اقدام به فروش آش و باقلا می‌کنند.
بگذریم از این نکته که آیا در میان دود و دم قلیان، فروش آش در فضای آزاد و در کنار گرد و غبار ناشی از ورود و خروج خودروها بهداشتی است یا خیر.
دست‌‌فروشانی که در کنار ساحل زیبای ساری اقدام به فروش اقلام به اصطلاح مورد نیاز مسافران می‌کنند می‌گویند برای تامین معیشت خود مجبوریم …
خودنمایی بسیاری از دست‌فروشان هر چند نمی‌تواند شکوه و زیبایی ساحل زیبای ساری را بگیرد ولی باید به مسئولان اطلاع‌رسانی کرد که فقط نمی‌توان با تابلوی اسکله و به دنبال آن فراهم کردن امکانات قلیان‌کشیدن از گردشگران دائمی دریا میزبانی کرد.
*دریای مازندران تمام فصل است
از سالهای گذشته که رسانه‌ها اعلام نبود متولی برای دریا را بیان می‌کردند تمام مسئولان فقط با خوش و بش دریایی سعی می‌کردند این نوید را به مردم مازندران و گردشگران دریا بدهند که خبری خوش در راه است، دریا صاحب پیدا کرده است.
اینها گفته مسئولانی است که از این پس ادعا دارند دریا صاحب متولی است و باید زیرساخت‌های آن فراهم شود.
آنچه که دریای امسال ساری را در منطقه فرح‌آباد از سالهای گذشته متفاوت می‌کند افزایش گردشگران و به تبع آن تدبیر لازم برای استقرار سطل‌های زباله است.
درست است که زباله‌ها در مازندران نیز به مانند دریا دارای پول و اعتبار شده است ولی گردشگرانی که به گفته‌شان همیشه به مازندران برای دریا سفر می‌کنند خواسته‌های زیادی از جمله اجرای برنامه‌های فرهنگی دارند که باید از سوی مسئولان ذی‌ربط چاره‌اندیشی شود.
*قلیان و دریا
به گفته یکی از گردشگران که از استان سمنان و شهر شاهرود به دریا آمده است، دریای زیبا، بیکران و مانند همیشه آبی است و جزر، مد و سکوتی که فقط با کوبیدن آب به ساحل شکسته میشود زیبا است اما در اسلکه دود و دم قلیان و صدای کُرکُر دمیدن در قلیان سکوت را میشکند که دیگر زن و مرد و دختر و پسر ندارد در هر شرایط سنی در قلیان میدمند، آخر دیگر قلیان به عنوان یک وسیله تفریحی مدرن شده است.....
