به گزارش افکارنیوز به نقل از فارس، مساله تشدید گرانی ها این روزها به بحث اول مسئولان و رسانه ها تبدیل شده است، مساله ای که تا چندوقت پیش مسئولان دولتی از رئیس جمهور گرفته تا رحیمی و بقیه مسئولان آن را تکذیب می کردند و هیاهو بر سر گرانی ها را ساخته و پرداخته رسانه ها عنوان می کردند. تا اینکه خبرگزاری فارس هفته گذشته گزارشی رسمی از بانک مرکزی منتشر کرد که نشان می داد طی یک سال گذشته بیش از ۳۳ قلم کالای اساسی از ۱۸ تا ۱۴۶ درصد گران شدند.
پس از انتشتر این قبیل گزارش‌ها بود که دولت مساله گرانی را پذیرفت تا جایی که اوایل هفته جاری رحیمی معاون اول رئیس جمهور در یک اقدامی قابل تامل به انتقاد شدید از گرانی ها پرداخت و مسئولان دولتی را به بی برنامگی متهم کرد.
رحیمی در همایش «افتتاح هفدهمین کنگره دامپزشکی ایران» صراحتا اعلام کرد که «دولت برای کنترل قیمتها برنامه مشخصی ندارد.»
معاون اول رئیس جمهور تصریح کرده بود، " الان پیاز در بندرعباس کیلویی ۹۰ تومان است در حالی که همین پیاز در تهران کیلویی ۶۰۰ الی ۷۰۰ تومان به فروش می رسد، چرا باید اینگونه باشد؟ این یک تدبیر می خواهد که هم اکنون مسئولان ما فاقد آن هستند و باید درستش کنیم "
اظهارات رحیمی درباره بی برنامگی دولت در مقابله با گرانی ها در حالی مطرح می شود که خود وی به عنوان معاون اول رئیس جمهور باید پاسخگو باشد.
تکذیب گرانی ها، بعد پذیرش آن و سپس انتقاد شدید از گرانی ها پایان این سناریو نیست و معاون اول رئیس جمهور دیروز از یک اقدام انقلابی و تحولی بزرگ در دولت برای مقابله با گرانی ها خبر داده و اعلام می کند که " کارگروه تنظیم بازار در اقدامی بزرگ، بیش از ۲۴ میلیارد دلار برای واردات کالاهای اساسی به کشور اختصاص داد که این امر در شرایط کنونی موجب کوتاه شدن سوء‌‌استفاده کنندگان بازار می‌شود. "
خبر واردات ۲۴ میلیارد دلاری آن هم در سال تولید ملی که همه مسئولان باید عزم خود را برای مقابله با واردات بی رویه و حمایت از تولید داخل جزم کنند، تزلزل و بی ثباتی در برنامه ریزی های دولت را بیش از پیش نشان می دهد و ثابت می کند که واقعاً دولت برای کنترل گرانی ها هیچ برنامه ای ندارد و هر روز با اعلام تصمیم جدید تنها به بی ثباتی بیشتر در اقتصاد کشور دامن می زند.
این در حالی است که بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقدند ظرفیت های فوق العاده ای که اقتصاد کشور به ویژه در بخش کشاورزی و صنعت غذایی دارد، می تواند کالاهای اساسی چند برابر جمعیت ایران را تامین کند ضمن اینکه اگر حمایت های موثر دولت از تولید محقق شود و هزینه تولید هم کاهش یابد، تاثیر زیادی بر کاهش قیمتها خواهد داشت.
