به گزارشافکارنیوز، ظرفیت تولید گوشت قرمز در کشور سالانه یک میلیون و ۲۵۰ هزار تن است اما میزان تولید دامدار‌ها در سال گذشته به حدود یک میلیون تن رسید تا برای تامین این فرآورده دامی همچنان چشم به دیگر کشورها داشته باشیم.
تامین مابقی گوشت قرمز مورد نیاز کشور که از ۱۰ درصد مصرف سالانه هم تجاوز نمی‌کند، امسال هم با حاشیه‌هایی از گوشتهای گاومیش هندی که البته برای مصارف صنعتی و تبدیل به سوسیس و کالباس وارد شده بودند تا گوشت گاو از قطب جنوب همراه شد.
در این میان برای تایید سلامت هر گونه فرآورده دامی وارداتی مانند گوشت قرمز، سازمان دامپزشکی باید بر نحوه ذبح شرعی تا واردات و کیفیت آن نظارت داشته باشد اما برخی محموله‌ها که چندان هم کوچک نیست این سازمان و البته قانون را دور زده‌اند چراکه بر اساس آخرین اعلام گمرک جمهوری اسلامی ایران در سال گذشته ۴۱۱ هزار و ۷۹۱ دلار قطعات گوشت بی استخوان یخ‌زده از نوع گاو از منطقه آنتارکتیکا(قطب جنوب) و از طریق گمرک شهید رجایی به کشور وارد شده است.
این محموله‌ها که باید با حضور ناظران شرعی و نمایندگان سازمان دامپزشکی در کشور مبدا کشتار و بسته‌بندی و سپس وارد شوند بدون اعزام و حضور ناظر ذبح شرعی و نماینده بررسی و تایید سلامت و بهداشتی دامپزشکی به کشور وارد شده‌اند.
آیا تامین ۱۰ درصد نیاز داخلی از کشورهای دیگر ممکن نبود که محتاج دام‌های قطب جنوب شدیم آن هم بدون مهر تایید بهداشتی و شرعی سازمان دامپزشکی؟
از سوی دیگر آیا بهتر نیست با کمی حمایت از تولید داخلی ظرفیت های خالی دامداریهای موجود را فعال کنیم تا برای تامین نیاز ۱۰ درصدی کشور دست به دامان واردات و صرف هزینههای هنگفت برای اعزام نیروهای شرعی و بهداشتی شویم و در آخر گوشتهای منجمد درجه دو و سه کشورهای دیگر را مصرف کنیم؟
