به گزارش افکارنیوز، تجاوز نظامی عراق علیه ایران طی سالهای ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷ هزینه های انسانی فراوانی را به پیکره کشوری که تازه از تلاطم یک انقلاب بیرون آمده بود تحمیل کرد، اما نگاهی به ساختارهای اقتصادی کشور نشان می دهد که در دوران دفاع مقدس، دولت توانسته است با حداقل امکانات ضمن دفاع در مقابل تهاجم همه جانبه کشور را اداره کند.
یکی از نکات قابل تامل در دستاوردهای اقتصاد مقاومتی ایران در دوران جنگ این است که به رغم تمامی کمبود ها و تحریم های همه جانبه ای که نظام نوپای ایران را تهدید می کرد، مدیریت اقتصادی کشور توانست امنیت غذایی کشور را حفظ کند، جلوگیری از قحطی و دیگر فجایع اقتصادی اجتماعی که در جنگها امری معمول تلقی می شود در دوران جنگ تحمیلی در ایران رخ نداد و در عین کاهش سطح رفاه عمومی توزیع منابع به گونه ای شکل گرفته بود که تمامی طبقات جامعه امکان دسترسی به حداقل های لازم برای امرار معاش را داشته باشند.
این در حالی است که در آن دوران درآمدهای نفتی کشور به عنوان منبع اصلی درآمدی دولت در اثر جنگ به شدت کاهش پیدا کرده بود. نگاهی به سطح درآمدهای نقتی کشور نشان می دهد، متوسط درآمد نفتی کشور طی سالهای ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷ معادل ۱۳.۶ میلیارد دلار بوده است، میزان بودجه عمومی دولت در سالهای مورد اشاره ۳۲۸ میلیارد تومان بوده است که با توجه به نرخ رسمی دلار هفت تومانی معادل سالی ۴۷ میلیارد دلار می شود.
سر جمع بودجه دلاری کشور در این سالها به نرخ دلار ۷ تومانی معادل ۴۲۱ میلیارد دلار بوده که از این محل کل بودجه دفاعی کشور رقمی معادل ۵۲ میلیارد دلار است، به عبارت ساده تر ایران توانسته جنگ هشت ساله را با رقمی معادل ۵۲ میلیارد دلار اداره کند.
بودجه عمومی و بودجه دفاعی دولت طی دوران جنگ تحمیلی
مقایسه این ارقام با معادل دلاری بودجه عمومی در سالهای ۸۴ تا ۹۱ جالب است، بودجه عمومی کشور در سالهای ۸۴ تا ۹۱ به طور متوسط ۱۰۴ هزار میلیارد تومان بوده است که با احتساب نرخ ارز رسمی طی این سالها می توان میزان متوسط بودجه عمومی کشور را طی این سالها معادل ۱۰۱ میلیارد دلار در سال دانست یعنی رقمی معادل ۸۰۹ میلیارد دلار، در یک نگاه می توان تفاوت اداره کشور در دروان جنگ تحمیلی و دوران فعالیت دولتهای نهم و دهم را متوجه شد.
