به گزارش افکارنیوز، علی ایرانپور عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس به دلایل پایین بودن سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی اشاره کرد و گفت: حوزه کشاورزی یک حوزه مهم، اثرگذار و تأمین کننده مواد غذایی کشور است، ولی علیرغم اهمیتی که این حوزه دارد آن طور که باید به آن پرداخته نشده است.
وی افزود: شاید یکی از مهمترین دلایلی که به این حوزه پرداخته نشده است عدم وجود قوانین مناسب است، به طوری که در این بخش قوانینی مناسب که بتواند از بخش کشاورزی بطور دائم و مستمر حمایت کند و همچنین قوانینی که امنیت کشاورزان و سرمایه‌گذاران این بخش را تضمین کند، وجود ندارد.
عضو کمیسیون کشاورزی بیان داشت: اهمیت دادن دولت و بخش اجرایی هم به حوزه کشاورزی از دیگر موضوعات مهم است، زیرا هر زمانی که دولت‌ها بحثتولید را مطرح میکنند تولید را فقط در حوزه صنعت می‌بینند در حالیکه تولید دارای بخش‌های مختلفی است.
ایرانپور بیان داشت: تولید در بخش کشاورزی اگر اهمیتی بیشتر از صنعت نداشته باشد کمتر از آن هم ندارد در حالیکه به این مقوله توجه نمی‌شود و در رابطه با بخش‌نامه‌ها، مصوبات و اعتبارات دولت‌ها چندان از آن حمایت نمی‌کنند.
* سرمایه‌گذاران بخش کشاورزی با فقدان جاذبه مالی روبرو هستند
وی افزود: برای سرمایه‌گذاری در هر بخشی باید برای سرمایه‌گذار به لحاظ سوددهی، آن بخش جاذبه مالی داشته باشد، در صورتی که سوددهی این بخش نسبت به بخش‌های دیگری مثل صنعت و مسکن کمتر است.
عضو کمیسیون کشاورزی بیان داشت: سرمایه‌گذاران برای سرمایه‌گذاری ترجیح می‌دهند راحت‌ترین و پرسودترین راه را انتخاب کنند و به همین دلیل سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی همواره جزء گزینه‌های آخر است.
ایرانپور اظهار داشت: نکته دیگر اطلاع رسانی مناسب است که سرمایه‌گذاران خیلی اطلاع از همه بخش‌های کشاورزی برای سرمایه‌گذاری ندارند و ترجیح می‌دهند سرمایه‌ها را به سایر بخش‌ها ببرند در صورتیکه در بخش کشاورزی حوزه‌هایی وجود دارد که سودآوری بسیار خوبی دارد و ورود سرمایه‌گذاران به این بخش‌ها نه تنها موجب افزایش تولید بلکه باعثارز آوری خوبی هم از طریق افزایش ارزش افزوده برای کشور می‌شود.
وی در پاسخ به این سؤال که از چه راه‌هایی امنیت برای سرمایه‌گذاران در بخش کشاورزی ایجاد می‌شود، گفت: در بحثایجاد امنیت برای سرمایه‌گذاران بخش کشاورزی سه محور به عنوان اساسی‌ترین موضوعات می‌‌تواند مدنظر قرار گیرد.
عضو کمیسیون کشاورزی بیان داشت: یکی از این سه محور اصلاح قوانین و بروز رسانی قوانین متناسب با نیاز کشور و کشاورزی است، چرا که ما در حال گذر از کشاورزی سنتی به صنعتی هستیم.
ایرانپور در خصوص تأمین امنیت برای سرمایه‌گذاران به خرید تضمینی محصولات کشاورزی اشاره کرد و گفت: خرید تضمینی محصولات کشاورزی یکی از راه‌های ایجاد امنیت سرمایه‌گذاری است، اما متأسفانه عدم خرید تضمینی مستمر، مشخص و جدی محصولات استراتژیک باعثشده است تا کشاورزان بر اساس سلیقه و بدون در نظر گرفتن آمایش سرزمینی و نیاز کشور اقدام به کشت برخی محصولات کشاورزی کنند.
وی افزود: عامل دیگر و تأثیرگذار بر ایجاد امنیت برای سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی بیمه‌ها هستند که باید به عنوان یک چتر حمایتی تولید محصولات کشاورزان را زیر پوشش قرار دهد.
عضو کمیسیون کشاورزی بیان داشت: اما با توجه به عملکرد نامناسب بیمه‌های کشاورزی کشاورزان رغبتی به بیمه کردن محصولاتشان ندارند، زیرا در اغلب موارد ۱۰ درصد محصولات کشاورزی تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرد و در صورت بروز خسارت بیمه‌ها کمتر از ۱۰ درصد را به عنوان غرامت به بیمه‌شدگان پرداخت میکنند که این پرداخت‌ها سود چندانی برای کشاورزان ندارد.
* بیمه‌ها به دنبال افزایش منابع مالی‌اند نه رفع موانع تولید کشاورزان
ایرانپور گفت: عملکرد صندوق‌های بیمه مانند بنگاه‌های اقتصادی که تنها به دنبال کسب منابع سرشار مالی هستند و بیمه‌ها در کشور ما به دنبال افزایش منابع مالی و درآمدهایشان مانند بانک‌ها هستند و کمتر به دنبال رفع موانع کشاورزی هستند.
وی افزود: بانک کشاورزی به عنوان بانک تخصصی، طبق قانون خصوصی نشد و دلیل آن هم این بود که بتواند به بخش کشاورزی سرویس‌دهی و خدمات رسانی کند و در زمینه رفع موانع کشاورزی و اصلاح سیستم‌های آبیاری و یکپارچه‌سازی و مکانیزه کردن سیستم‌های کشاورزی گام بردارد در حالیکه به دلیل فشار دولت‌ها در برخی موارد منابع مالی این بانک در جاهای دیگر صرف می‌شود.
* دولت‌ها تولید را در صنعت خلاصه کرده‌اند
ایرانپور در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه چرا دولت‌ها توجه کمتری به بخش کشاورزی دارند و آنچنان که باید به این بخش اهمیت داده نمی‌شود، گفت: مشکل دولت‌ها در این است که تولید را در صنعت خلاصه میکنند و کمتر تولید را در بخش کشاورزی دیده‌اند و هنوز به این باور نرسیده‌اند که حمایت از بخش کشاورزی به معنای افزایش تولید است.
* علیرغم تخصیص منابع مالی مناسب، صنعت عملکرد خوبی نداشته است
وی افزود: غالبا منابع موجود از جمله منابع صندوق توسعه ملی به صنعت اختصاص می‌یابد در حالیکه در دو سال اخیر صنعت امتحان خودش را بسیار بد پس داده است.
عضو کمیسیون کشاورزی بیان داشت: اگر منابع مالی که وارد صنعت شده است به بخش کشاورزی اختصاص می‌یافت قطعا تحول عظیمی در این بخش حاصل می‌شد و اکنون کشاورزی حرفی برای گفتن داشت.
ایرانپور بیان داشت: در صنعت ما دچار وابستگی هستیم و بنابراین هر چقدر هم سرمایه‌گذاری کنیم مسائلی از قبیل تحریم بر روی آن تأثیرگذار است در حالیکه منابع کشاورزی مثل زمین، آب و هوا برای خودمان است و با سرمایه‌گذاری مناسب در این بخش می‌توان به پیشرفت‌های عمده‌ای دست یافت.
* واردات انحصاری محصولات کشاورزی مانع اصلی رسیدن به خودکفایی است
وی افزود: البته در کنار این مسائل که بیان شد همواره افراد خاصی وجود دارند که معمولا از رسیدن کشور به خودکفایی در برخی محصولات اساسی و استراتژیک جلوگیری میکنند زیرا این افراد سودهای سرشاری از این وابستگی می‌برند و حاضر نیستند که این سودها را از دست دهند.
عضو کمیسیون کشاورزی اظهار داشت: واردات نهاده‌های دامی، گوشت قرمز و برنج تنها بر عهده چند شرکت خاص است و واقعا این مسائل نگران کننده است زیرا این افراد سودشان را در وابستگی به واردات محصولات کشاورزی می‌دانند.
ایرانپور بیان داشت: با تولید ۳۰ درصد بیشتر برنج در کشور و ۲۰ درصد بیشتر گوشت در کشور در این دو محصول با برنامهریزی دو، سه ساله به خودکفایی میرسیم در حالیکه برخی واردکنندگان این محصولات از رسیدن به خودکفایی در این محصولات ممانعت میکنند.
