در یک سال اخیر کارکنان وزارت نفت روزهای عجیب و پراضطرابی را گذراندند و در اعتراض به عملکرد برخی مسؤولان وزارت نفت تجمع اعتراض‌آمیز برگزار کردند؛ از تخلف در تعاونی مسکن وزارت نفت تا موضوع بازنشستگی پیش از موعد. هفته گذشته تعداد زیادی از کارکنان صنعت نفت در نامه‌ای دیگر به رئیس‌جمهور خواستار برطرف شدن مشکلات این قشر زحمتکش شدند...
هدایت‌الله خادمی، عضو کمیسیون انرژی مجلس درباره تحرکات مشکوک در وزارت نفت برای اجبار کارکنان به بازنشستگی پیش از موعد گفت: وزارت نفت قصد دارد کارکنان خوب و توانا را فراری دهد تا موضوع غیرواقعی «ما نمی‌توانیم» را اثبات کند. خادمی افزود: در حال حاضر درباره میزان حقوق، مزایا و بازنشستگی کارکنان وزارت نفت بحرانی به وجود آمده است. هم اکنون کارگران را به بازنشستگی پیش از موعد سوق و آنها را فراری می‌دهند تا کارمندان و مدیران فنی به خارج یا بخش خصوصی بروند. وزارت نفت با این کار می‌خواهد بگوید ما نمی‌توانیم، تا راه برای ورود خارجی‌ها به کشور باز شود.
خادمی با اشاره به اینکه این سیاست آگاهانه از سوی مسؤولان وزارت نفت صورت می‌گیرد، گفت: خروج اجباری کارکنان فنی به معنای این است که ما به ساختمانی که 40 سال برای آن زحمت کشیده‌ایم موشک بزنیم، آن را منفجر کنیم و از بین ببریم. برای ایجاد جمع فنی و توانای وزارت نفت سال‌ها تلاش شده است و برخی مدیران وزارت نفت که می‌توانند جلوی این قضیه را بگیرند، برای اینکه 2 روز بیشتر پشت میز بمانند، سکوت کرده‌اند. وزارت نفت آگاهانه این کار را می‌کند و اقدام وحشتناکی است. مدیران وزارت نفت می‌توانند با همکاری مجلس جلوی بازنشستگی پیش از موعد کارکنان فنی و توانای وزارتخانه را بگیرند، قطعا ما نیز در مجلس می‌توانیم به آنها کمک کنیم.
وی درباره وضعیت بد کارکنان صنعت نفت گفت: از نزدیک با مشکلات کارکنان آشنا هستم و می‌دانم در چه شرایط سختی قرار دارند. کاهش اضافه‌کاری و تاخیر در پرداخت‌ها درکنار تجمل‌گرایی برخی مدیران نفتی برای آنها قابل تحمل نیست. مدیرانی که حقوق‌های آنچنانی دریافت می‌کنند و در لوکس‌گرایی غوطه‌ور شده‌اند باید بدانند به مدد همین کارگران است که به این جایگاه رسیده‌اند. وی ادامه داد: زمانی که در حفاری شمال بودم نیروهای این شرکت با جان و دل به کشور خدمت می‌کردند و مدیریت مجموعه نیز تا حد امکان و توان با آنها تعامل داشت. تجربه همکاری خوبی بین ما وجود داشت و همین تعامل موجب شد این شرکت پله‌های ترقی را به سرعت طی کند. در طول این چند روز کارکنان زیادی در تماس‌ها و دیدارها از وضعیت فعلی خود گله سر دادند و درد دل کردند که عذاب‌آور بود.
مدیرعامل سابق شرکت حفاری شمال با بیان اینکه کارکنان نفت حق بزرگی به گردن ما دارند، گفت: ما نباید فراموش کنیم آنها در چه روزهایی کشور را رها نکردند و از همه توان خود برای پیشبرد پروژه‌ها بهره بردند. نیروی انگیزشی آنها فراوان بود ولی امروز متاسفانه می‌شنویم افسردگی و ناراحتی در میان کارکنان رخنه کرده است و نارضایتی‌ها افزایش یافته است. شرکت‌های دولتی و نیمه‌دولتی به‌جای کاهش هزینه‌های لوکس‌گرایی خود و سفرهای تجملاتی‌شان به اخراج کارکنان روی آورده‌اند و این بزرگ‌ترین ظلمی است که به کارکنان می‌شود. او افزود: می‌گویند پول نداریم و مجبور به اخراج هستیم؛ خب! اگر درآمدها کاهش یافته است آیا بهتر نیست از هزینه‌ها و حقوق‌های آنچنانی برخی مدیران کاسته شود و تا حد امکان کارکنان حفظ شوند. حقیقت این است که کارگران نفت می‌توانند در سخت‌ترین شرایط هم طاقت بیاورند اما مشاهده تبعیض‌های مکرر موجب کاهش انگیزه می‌شود که دودش در چشم صنعت نفت می‌رود.
