سایه سنگین رکود بر صنعت نوشت افزار کشور

 مسعود کامرانی تولید کننده لوازم التحریر با بیان اینکه به رغم پایان تعطیلات تابستان و فرارسیدن فصل مدارس همچنان شاهد رکود دربازار نوشت افزار هستیم گفت: علی رغم آنکه چیزی تا اول مهر ماه و تعطیلات تابستانی به پایان رسیده است اما صنعت لوازم التحریر همانند سایر بخش های تولیدی کشور در رکود به سرمی برد و سایه سنگین رکود وعدم رونق براین بخش به شدت سنگینی می کند.

وی با تاکید بر اهمیت تولید نوشت افزار ایرانی –اسلامی اظهار داشت: خوشبختانه در چهار سال گذشته برخی از همکاران درحوزه نوشت افزار برآن شدند تا به تولید نوشت افزار با رویکرد ایرانی –اسلامی روی آورند. هر چند هجمه ها و شبیخون فرهنگی گسترده ای بر فرهنگ کشور حاکم است اما علی رغم همه توطئه ها وتبلیغات دشمنان برآن هستیم تا با تولید نوشت افزاری که پیام ایرانی اسلامی داشته باشد ذائقه دانش آموزان ایرانی را به این سمت گرایش دهیم.

 

کامرانی در این باره اظهار داشت: جایگزین کردن طرح های ایرانی –اسلامی به جای طرح هایی که در شبکه های ماهواره ای به کودکان ونوجوانان القا می شود از ضروریات امروز ماست. به نظر می رسد بسیاری از خانواده ها هم تمایلی به خریدن و استفاده از طرح های غیر ایرانی ندارند از این رو باید تلاش کرد تا با هدف گذاری ذائقه دانش آموزان را به طرحهای اصیل ایرانی – اسلامی سوق دهیم. هر چند بسیاری از کارت نها وانیمیشن هایی چون باربی و باب اسفنجی مطلوب کودکان است اما خوشبختانه شبکه پویا با طراحی چهره هایی همانند استاد کوچولو، گام کوچکی در تغییر کارتن ها و گرایش کودکان به کارتن های مذهبی وایرانی داده است. وی ادامه داد: خوشبختانه در نمایشگاهی که سال گذشته و امسال در حرم رضوی برگزار شده مسئولین بر تولید وتوزیع نوشت افزار ایرانی تاکید بخصوصی داشته واستقبال مردم نیز از نمایشگاه نوشت افزاردر مشهد مقدس هم خوب بوده است.

کامرانی در ادامه  از خانواده ها خواست با فرهنگ سازی ذائقه دانش آموزان را به خرید کالای ایرانی سوق دهند. وی دراین باره گفت: انتظار ما از مردم وخانواده های ایرانی این است که خود درفضای مجازی به فرهنگ سازی خرید کالای ایرانی اعم از نوشت افزار یا ...بپردازند. اگر همه در کنار هم باشیم و مدارس نیز در طول سال برای خرید کالای ایرانی فرهنگ سازی کنند سالانه ارز بسیاری از کشور برای خرید کالای غیرایرانی خارج نمی شود.

وی در خاتمه با تاکید برعدم حمایت دولت از صنف نوشت افزار خاطرنشان کرد:  متاسفانه دولت تا کنون کوچکترین حمایتی از صنف نوشت افزار نداشته است. دولت تا کنون هیچ گونه وامی به  کارگاه های تولیدی دفاتر ایرانی اسلامی نداده است بنابراین تولید کنندگان مجبور به خرید کاغذ آزاد از بازار هستند. امیدواریم مردم با خرید کالای ایرانی و نوشت افزار داخلی جای خالی دولت را پر کنند وبه این صنعت جان دوباره ای بدهند.

موسی فرزانیان رئیس اتحادیه نوشت افزار تهران نیز با اشاره به اینکه کمبودی در زمینه نوشت افزار در کشور وجود ندارد خاطر نشان کرد : خوشبختانه بازار نوشت افزار در وضعیت مطلوبی است یعنی به لحاظ نوشت افزاری مشکل خاص یا کمبودی مشاهده نمی شود، هر چند که رکود بر صنعت نوشت افزار نیز سایه افکنده است.

فرزانیان با اشاره به اینکه سهم تولید داخلی نسبت به سال گذشته در بخش نوشت افزار افزایش یافته گفت: خوشبختانه به همت تولید کنندگان سهم بازار داخلی امسال نسبت به سال گذشته بیشتر شده است به نحوی که سال گذشته ۷۰ درصد در دست تولیدات خارجی بود اما امسال این رقم به ۶۰ درصد کاهش یافته است. یقینا اگر دولت و مسئولین از تولید داخلی حمایت کنند شاهد حضور تولید کنندگان بیشتری درعرصه نوشت افزار خواهیم بود و این مساله می تواند به اشتغال زایی وتولید بیشتر کمک کند.

وی درخصوص اهمیت برند سازی برای کودکان در طرح های نوشت افزار وروی جلد اظهار داشت: کودکان به طور طبیعی دوست دارند لوازم التحریری را خریداری کنند که شخصیت های کارتونی مورد علاقه اشان برآنها نقش بسته است. شاید برخی از خانواده ها هم تمایل داشته باشند که نوشت افزار برند خارجی را خریداری کنند. به هر حال خرید کالای ایرانی نیازمند فرهنگ سازی هر چه بیشتر همه مجموعه  های دولتی وغیر دولتی است چرا که اتحادیه نوشت افزار به تنهایی قادر به فرهنگ سازی دراین حوزه نیستم. این فعال صنفی تصریح کرد: صنف ما با قشری دررابطه است که به زور نمی توان ازآنها خواست که طرح مورد نظر ما را خریداری کند. مسلما اگر صدا وسیما، رسانه  ها ومدارس  برای فرهنگسازی وارد این عرصه نشوند همچنان نمی توان به توفیق کالای ایرانی دربازاری که اجناس خارجی درآن فراوان هستند امیدوار بود.  

فرزانیان در پایان خاطر نشان کرد: خوشبختانه نوشت افزار ایرانی از کیفیت قابل توجهی برخوردار است و حتی با جنس خارجی هم رقابت می کند. نکته ای که باید دولت برای آن سرمایه گذاری کند مساله تفکری است که جنس ایرانی را فاقد کیفیت می داند. تا زمانی که این تفکر در خانواده ها وجود داشته باشد نمی توان به تولید کالای ایرانی؛ اشتغال و حمایت از بازار ایرانی امیدوار بود.