به گزارش افکارنیوز به نقل از ایرنا، در این طرح 'سعد حریری' رییس جریان 'المستقبل' یكی از مهم ترین بازیگران اصلی بوده و جعجع توسط وی نامزد ریاست جمهوری خواهد شد.

به نوشته روز پنجشنبه این روزنامه، همپیمانان حریری از جمله ' ولید جنبلاط ' رییس حزب ' دروزی ' سوسیالیست ترقی خواه، نسبت به این انتخاب در سال ۲۰۱۴ راضی نخواهند بود.

بر اساس قانون اساسی لبنان، رییس جمهوری باید آراء دو سوم پارلمان این کشور را در مرحله اول به دست آورد و در صورت کشیده شدن رای گیری به جلسات بعدی، به اکثریت آراء یعنی به ۵۰ درصد به علاوه یک رای کفایت می شود و تلاش این طرح سه جانبه این است که از این طریق یعنی با کسب نصف آراء به علاوه یک رای، جعجع را به ریاست جمهوری لبنان برسانند.

به نظر صاحبنظران جعجع و حریری در این بازی پررنگ ترین نقش را داشته و رییس حزب نیروهای لبنانی سعی دارد اکثریت نمایندگان را با خود همراه ساخته تا دیگر نیازی به همپیمانی با جنبلاط نباشد.

به گفته برخی صاحبنظران، تحریم نشست گفت و گوهای ملی لبنان از سوی جعجع نیز بخشی از این طرح بشمار می رود و وی بدین شیوه قصد دارد اینگونه القا سازد که اهل سازش نبوده و بر سر اصولی که به آنها معتقد است، پایدار خواهد ماند.

به نوشته این روزنامه، جعجع به همراه حریری تنها سیاسیون بارز لبنانی هستند که به شکل قاطع نسبت به سقوط ' بشار اسد ' رییس جمهوری سوریه ابراز اطمینان کرده اند.

به گفته صاحبنظران سیاسی، در صورت پیروزی طرح آمریکایی ها در سوریه، جعجع تنها کسی است که جرات و جسارت خواهد داشت که از نیروهای ناتو بخواهد که وارد لبنان شده و با حزب الله درگیر شوند.

جعجع یکی از رهبران ' جریان ۱۴ مارس ' لبنان است که سوابق کیفری زیادی در کارنامه خود داشته و در سال ۱۹۹۴ میلادی به اتهام منفجر ساختن کلیسایی در شمال لبنان به زندان افتاد که البته پس از مدتی از این اتهام تبرئه شد.

وی همچنین متهم به ترور برخی افراد عالی رتبه لبنانی از قبیل ' رشید کرامی ' نخست وزیر اسبق این کشور، ' دانی شمعون ' رییس حزب ملی گرایان آزاد، ' طونی فرنجیه ' نماینده مجلس و فرزند رییس جمهوری اسبق لبنان به همراه خانواده وی، است.

دادگاه در آن زمان حکم اعدام وی را صادر کرد که این حکم توسط ' الیاس هراوی ' رییس جمهوری وقت به زندان ابد تقلیل یافت.

جعجع طی قانون عفوی كه از تصویب مجلس لبنان پس از خروج ارتش سوریه از این كشور در سال ۲۰۰۵ گذشت، از زندان آزاد شد و به فعالیت های سیاسی خود بازگشت.