عبدالباری عطوان، تحلیلگر سرشناس جهان عرب و سردبیر روزنامه رأی الیوم در یادداشتی درباره کمپین تحریک رژیم صهیونیستی و انعکاس‌های جهانی آن علیه محمود عباس ، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین نوشته است: لابی‌های صهیونیستی - یهودی و متحدان آنها در اروپا این روزها کمپین شدیدی را علیه محمود عباس به راه انداخته و او را به یهودی ستیزی و انکار هولوکاست متهم می‌کنند، برخی از مدال‌هایی را که در گذشته به او اعطا شده بود پس می‌گیرند و از او می‌خواهند که عذرخواهی کرده و اظهارات خود در این باره را پس بگیرد.
محمود عباس اشتباه نکرده که بخواهد عذرخواهی کنند و آنچه او درباره یهودیان و دلایل سوزاندن آنها توسط آدولف هیتلر گفت، در کتاب‌های مورخان بزرگ غربی نیز یافت می‌شود. به همین دلیل ما از او می‌خواهیم که عذرخواهی نکند، بلکه به جای عذرخواهی توافق فاجعه بار اسلو را لغو کند؛ چراکه این توافق مهندسی شده و بر ملت فلسطین تحمیل شده است و خطرناکتر از همه این است که درهای پایتخت‌های کشورهای عربی را بر روی عادی سازی خیانت بار روابط با رژیم اشغالگر باز کرد. ما همچنین از او می‌خواهیم که برای جبران برخی اشتباهاتش به رسمیت شناختن رژیم اشغالگر را لغو و تشکیلات خودگردان را منحل کند و همچنین به همه اشکال هماهنگی امنیتی با رژیم صهیونیستی پایان دهد.
جرمی که محمود عباس مرتکب شد و هجمه صهیونیستی و اروپایی علیه وی را برافروخت، سخنرانی او در شورای انقلابی جنبش فتح در ۲۴ اوت در رام الله بود؛ چراکه وی در این سخنرانی گفت: «آدولف هیتلر یهودیان را به خاطر مذهبشان نکشته و اروپا از یهودیان به خاطر یهودی بودنشان متنفر نبود، این درست نیست، بلکه این اتفاق به خاطر نقش اجتماعی آنها و به خاطر ربا و پول است و نه به خاطر مذهبشان». وی همچنین گفته بود: «یهودیان اشکنازی سامی نیستند و از نوادگان بنی اسرائیل باستان نبوده‌اند، بلکه از نوادگان یهودیت در قرن هشتم هستند که ازجمله آنها قبایل ترکمن خزر هستند و یهودیان سفاردی (شرق) سامی هستند.»
اشتباه این سخنان کجاست و انکار هولوکاست در کدام قسمت از اظهارات فوق دیده می‌شود؟ کتاب‌های تاریخ مملو از مطالعات، نظریه‌ها، حقایق و شواهدی است که به معنای واقعی کلمه حرف‌های محمود عباس را تأیید می‌کند، علاوه بر این، این اولین بار نیست که وی چنین اظهاراتی را بیان می‌کند، او این صحبت‌ها را در پایان نامه دکتری خود در یکی از دانشگاه‌های روسیه نیز بیان کرده و در آن درباره هولوکاست و بسیاری از شرایط و تبلیغات پیرامون آن تردید و سوال ایجاد کرده است.
پس چرا با انتشار رمان «تاجر ونیز» توسط «ویلیام شکسپیر»، نویسنده مشهور انگلیسی که موضوع ربا را مستند می‌کند و قهرمانش «شایلوک» است، شاهد این هیاهو و اتهامات و پس گرفتن مدال‌ها و نشان‌ها نبودیم و چرا زمانیکه سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه تایید کرد که هیتلر اصالتاً یهودی بوده و برخی از یهودیان آلمانی در قتل عام با او همکاری کرده‌اند، لابی‌های یهودی - صهیونیستی و حامیان اروپایی آنها سکوت کردند؟ همچنین چرا زمانی که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه گفت غرب از زلنسکی یهودی برای سرپوش گذاشتن بر نئونازیسم در اوکراین استفاده کرد، چنین اتفاقاتی رخ نداد؟
اگر محمود عباس یهودستیز بود، چرا با او همکاری کرده، پیمان اسلو را امضا کردند، از تشکیلات او حمایت کرده و سرویس‌های امنیتی آن را به زیرمجموعه سرویس‌های امنیتی رژیم اشغالگر تبدیل کردند تا از طرف آنها مرتکب بزرگترین جنایت تاریخ شود؟ جنایتی که شامل محافظت از نظامیان قاتل و شهرک نشینان زمین دزد است. آیا نقش و دوره محمود عباس به پایان رسیده است؟ آیا پس از آماده شدن و تجهیز جایگزینی برای جانشینی او، برنامه‌هایی برای سرنگونی او و تشکیلاتش در دستور کار قرار گرفته است؟
متاسفانه محمود عباس اوت ۲۰۲۲ اظهاراتی را که در جریان سفرش به آلمان در یک کنفرانس مطبوعاتی در پاسخ به یک سوال «مین‌گذاری‌شده» درباره عقیده‌اش درباره «هولوکاست» بر زبان آورده بود را پس گرفت و عذرخواهی کرد. او در آلمان گفته بود که اشغالگران صهیونیست از سال ۱۹۴۷ تا کنون بیش از ۵۰ هولوکاست علیه ملت فلسطین مرتکب شده‌اند. ما امیدواریم که او این بار از اظهاراتش عقب نشینی نکند، چراکه صهیونیست‌ها از تمامی تعهدات خود در پیمان اسلو سرپیچی کرده و عملاً آن را با اسکان دادن حدود ۸۰۰ هزار شهرک نشین در قدس اشغالی و کرانه باختری لغو کردند، بنابراین رئیس تشکیلات خودگردان چیزی برای از دست دادن ندارد که از بیم آن عذرخواهی بکند و این یک فرصت طلایی برای جبران اشتباهاتش است.
پس از عریان کردن زنان فلسطینی در الخلیل در مقابل چشمان فرزندانشان و اعدام‌های میدانی فلسطینی‌ها در جنین، نابلس و قدس اشغالی، اکنون تمام توهمات راه حل دو دولتی کاملاً از بین رفته است پس محمود عباس، تشکیلات خودگردان و سرویس‌های امنیتی آن از چه چیزی می‌ترسند؟ ما از او می‌خواهیم که همان سطح شجاعت تامر پاردو، رئیس سابق موساد را داشته باشد، که اخیرا در مصاحبه با آسوشیتدپرس گفته است: «اسرائیل یک دولت آپارتاید است و دو قانون جداگانه را برای دو ملت در یک سرزمین اعمال می‌کند. اگر این «آپارتاید» نیست، پس «آپارتاید» چیست؟
