به گزارش افکارنیوز، مهر به نقل از واشنگتن پست نوشت: این تحلیلگر "مؤسسه سیاست خاور نزدیک در واشنگتن" در این باره می نویسد: همان طور که پیش بینی می شد، نشست کارشناسی هفته گذشته ایران با گروه ۱+۵ در استانبول، خوش بینی کمتری را نسبت به مذاکرات برای حل موضوع هسته ای ایران در آینده نزدیک باقی گذاشت. سیاستمداران غربی مغرور از موفقیت خود برای کاهش صادرات نفت هستند. آنها امیدوارند که روزی تهران تمامی این تاثیرها را حس کند و به پای میز مذاکرات بازگشته و آمادگی بیشتری برای مصالحه از خود نشان دهد؛ اما شواهد نشان می دهد که تاثیر تحریمها بر صادرات نفت با گذشت زمان افزایش پیدا نخواهد کرد.

" مایکل سینگ " نویسنده این مطلب در ادامه آورده است: سیاستمداران غربی تمایل دارند تا به جای تمرکز بر آنچه که ایران بدست آورده بر آنچه که ایران از دست داده تمرکز کنند. این برای یک بحثسیاسی خوب است اما برای تدوین یک سیاست حساس خوب نیست. درست است که صادران نفت ایران از ۲.۵ میلیون بشکه در روز به ۱.۵ میلیون بشکه کاهش یافته اما میزان کاهش به سختی به یک میلیون بشکه می رسد. ایران هنوز یکی از مهمترین صادر کنندگان نفت بشمار می رود که از طریق آن میلیاردها ارز بدست می آورد. ایران هیچ عکس العملی نشان نمی دهد که کاهش درآمدهای ایران، برنامه هسته ای این کشور را تحت تاثیر قرار داده باشد.

در بخش دیگری از این مطلب آمده است: ایران اورانیوم خود را سریع تر و بالاتر از همیشه غنی می کند و اگر گروهی احساس می کند که نیاز به مصالحه و سازش است، آن گروه ۱ + ۵ است که درخواست های خود از ایران را که توقف کامل غنی سازی اورانیوم بود کاهش دادند. علاوه بر این شواهد تاریخی نشان از بی تاثیر بودن تحریم‌ها بر نظام های سیاسی دارد و نشان می دهد که کشورهایی که تحریم‌ها بر آن ها اعمال شده، در نهایت خود را با شرایط وفق داده اند. البته دلایل خوبی هم وجود دارد که باور کنیم کشورهایی که به اکراه با تحریم های ایران همراه شده اند کاهش بیشتری در واردات خود از نفت ایران بعمل نخواهند آورد و حتی ممکن است برای جبران این کمبود وارات را هم افزایش دهند.

واشنگتن پست در ادامه آورده است: اطلاعات جدید نشان می دهد که خرید نفت ایران از سوی چین، علی رغم کاهش در چهار ماه نخست سال جاری، اکنون افزایش یافته است. بنابر واشنگتن باید به دنبال فشارهای بیشتر و سخت تر در کنار تحریمهای نفتی باشد؛ چرا که یکی از نقاظ ضعف دولت ایران وابستگی آن به درآمدهای نفتی است.

در ادامه این مطلب به دو ضعف ایران در حوزه داخلی و خارجی اشاره و ادعا شده است: ایران یکی از کشورهایی است که در جامعه جهانی از حمایت های محدود برخوردار است و دوستان واقعی کمی دارد که مهمترن آن سوریه است . دیگر نقظه ضعف مهم ایران افزایش انزوا در داخل است وغرب باید در این راستا تلاش کند. در نهایت واشنگتن باید تلاش کند تا توانایی تهدید نظامی خود را افزایش دهد و تقویت نیروها در خلیج فارس که اخیرا اتفاق افتاده شروع خوبی است و این اقدامات باید با اظهارات و بیانیه های جدی از سوی آمریکا همراه باشد.